Podium Veluwemeer NK Marathon met hoog Westerkwartier gehalte

Van der Wal net geen eerste, Bekkering verrast met brons

ELBURG - Danielle Bekkering en Foske Tamar van der Wal hebben op het Veluwemeer bij Elburg het Westerkwartier weer eens op de kaart gezet. Tijdens het NK marathonschaatsen op natuurijs, afgelopen vrijdag rechtstreeks te volgen bij de NOS, werden de dames respectievelijk 3e en 2e. Voor Bekkering, de outsider een mooie opsteker, bij Van der Wal waren er gemengde gevoelens.

Zij had de wedstrijd van het jaar graag willen winnen. “Natuurlijk ben ik blij met de tweede plaats, maar dit is de wedstrijd waar het om gaat en ik ben sporter. Dus wil ik winnen. Bovendien had ik goede benen, voelde me sterk en had het idee dat winst er in zou zitten. Dat ik hem dat net niet pak, is wel even zuur, “ was de eerlijke conclusie van de nummer twee, die rivale Mariska Huisman zag winnen. Van der Wal reed een sterke race, attent en zat bij alle ontsnappingen voorin. Het was een kopgroepje van zes dames met o.a. Danielle Lissenberg-Bekkering en alle andere kopstukken dat de strijd leek te gaan uitvechten. Twee kilometer voor de finish werden de meiden alsnog teruggepakt door een jagend peloton. “Gelukkig gebeurde dat pas vlak voor het einde, zodat de wedstrijd niet helemaal weer opnieuw begon, “ blikt Van der Wal nog eens terug. Bekkering zat in het sleurende peloton en zag dat ze de kopgroep steeds dichter naderden. Tot veler verrassing wist de Den Hamse, toch al een dagje ouder en in de sprint niet de snelste, in de massasprint een derde plaats voor zich op te eisen. En daar was ze blij mee. “Na de Elfstedentocht is dit toch dé wedstrijd. Ik reed lekker en voelde me goed, zat een paar keer goed mee met een groepje en baalde ook dat er een kopgroepje ontstond. Daar had ik bij willen zijn. Uiteindelijk hebben we ze teruggepakt en besloot ik vroeg te gaan sprinten, omdat ik toch niet helemaal voorin zat. Aanvankelijk dacht ik vierde te zijn geworden. Ik ging samen met Maria Sterk de finish over en de jury liet aanvankelijk weten dat zij (Sterk) derde was. Uiteindelijk na het zien van de beelden bleek ik dat te zijn. Ja, dat was wel even een vreugdemomentje,” gniffelt de kopvrouw van team Renault.
Een dag na het NK op het Veluwemeer revancheert Van der Wal zich door daar wel alle kopstukken te verslaan in de (semi) klassieker over 60 kilometer. Ze ontsnapt na ruwweg 30 kilometer samen met Erna Last-Kijk in de Vegte en ze laten zich tijdens de zware wedstrijd (harde wind en sneeuw) niet meer terugpakken door het peloton. Na een uitstekende samenwerking slaat Van der Wal in de sprint met dodelijke precisie ijskoud toe en schudt Last-Kijk in de Vegte van zich af. Ze liet zien dat Huisman nog wel te verslaan is. “Ik rijd gewoon niet zo sterk als vorig jaar, maar bij tijd en wijle raak in het niveau wel aan. Dat was zowel in Elburg als in Goingarijp het geval. Mariska en ik zijn gewoon erg aan elkaar gewaagd. Dit jaar wint zij vaker, vorig jaar was ik dat. En ik denk dat zij ook wel een sprongetje heeft gemaakt. Het maakt het alleen maar aantrekkelijker voor het publiek,” grijnst Van der Wal, die hoopt volgende week op de Oostenrijkse Weissensee weer een prijs te pakken en Huisman af te troeven. En Huisman zelf? “Heb ik Groningen een beetje pijn gedaan? Ach, Groningen heeft mij ook vaak genoeg pijn gedaan. Sorry, maar ben toch heel blij dat de nationale titel niet in Groningen staat maar in Andijk.”
Bij de mannen vertegenwoordigden Jaap Ketelaar, Pim Cazemier en Wierd Osinga de regio tijdens het weekeinde op natuurijs in eigen land. Alleen Osinga liet zich even écht zien. Hij deed dat onmiddellijk tijdens het begin van het NK zien door alleen ten strijde te trekken. “Ik wilde aanvallen, hoopte dat er iemand mee zou gaan en dat we direct met een kopgroep los zouden kunnen.” Zijn alles of niets werd het laatste. Er volgde niemand en Osinga moest vroegtijdig de wedstrijd verlaten. “Ik was volledig leeg, maar het was een mooie ervaring,” blikt de boomlange krullenbol uit Aduard terug op zijn toch teleurstellende wedstrijd. Cazemier reed zowel in Goingarijp als Elburg boven verwachting. “Het NK was een schitterende ervaring en ging gewoon heel goed. Door een val mistte ik de aansluiting met de voorste groep heb hem netjes uitgereden en werd 25^e. Een dag later in Friesland werd ik zelfs 10^e. Daar waar maar 27 mensen hem uitreden. Het was wel een lijdensweg trouwens, 100 kilometer in sneeuw en wind,” concludeerde de Den Hornster die voor het eerst kennis maakt met het natuurijs. Ketelaar was tevreden over zijn NK, maar eindigde in, zoals hij het zelfs omschreef: “de mongolentrein.” Een aanduiding die slaat op het peloton achter het peloton. “Ik viel, jammer, anders had ik in de groep daarvoor geëindigd.” In Goningarijp gaf de schaatser van JB Besturingstechniek op.