Saskia Broertjes theatermaker in geliefde Westerkwartier
kleintje cultuur
‘Ik ben een zacht ei. Je moet me niet in een grote schouwburg zetten’
NIEKERK – Ze heeft een erg druk bestaan, Saskia Broertjes. De in hartje Niekerk woonachtige Broertjes is al 41 jaar theatermaker, ze is dramadocent, regisseur, toneelschrijver en acteur. Kortom alle onderdelen, of zoals ze zelf verwoordt “Alles wat leuk is, ik ben een zondagskind”, meent Broertjes.
“Ik ben opgeleid voor orthopedagoog. Maar ik had als student altijd al wel wat met theater. Twaalf jaar geleden heb ik de stap gezet. We hadden nog geen kinderen, mijn man trok me over de streep. Het theatervak zat niet in me. Het begon een beetje in de vierde klas, ons scheikundegroepje had een toneelclubje. Het is echt begonnen toen ik 16 jaar was en ‘naar buiten begon te kijken’. Maar ik stond ook toen nog niet met de neus vooraan in Odijk. Odijk? Ja, dat ligt bij Utrecht. Door studie Grieks Latijns en door mijn beste vriendin, kwam ik in Groningen terecht. Oh, wat is het hier leuk, was mijn eerste reactie. Ik leerde Emiel kennen van toneelgroep ‘Flauwecult’. We zijn aan elkaar blijven plakken, er kwamen kinderen. Maar ja, we wilden ze niet laten opgroeien ‘3 hoog achter’ in de stad. Ik ben in een dorp grootgebracht, ‘in de modder’. Niekerk is net zo. Kinderen kunnen hier ook de hele dag vies worden. Mijn eerste stuk dat ik regisseerde was ‘Stennis in boekenland’. Dat was een voorstelling in negen bibliotheken. Superleuk! Kindervoorstellingen zijn het leukst. Het moeilijkste als regisseur…Het enige wat je doet is het verhaal dat je wilt vertellen overbrengen. Maar het hele plaatje moet kloppen. Je werkt het niet met papier en karton uit, je hebt te maken met mensen. Ik moet alle ballen in de lucht houden. Voordeel is dat zelf ook acteer. Spelen met een regieblik, dan gaat het sneller, al bemoei ik me er niet mee. Mijn voorbeeld? Jack Nieborg. De beste man belde me eens om in te vallen”. Saskia toont trots de voorkant van het Shakespeare-blad ‘William’, waarop ze staat afgebeeld. Zonder hoofd. Man, de toneelschool in Diever, met zestig leerlingen. Dat was het leukste. Door het gereis heen en weer heb ik dit moeten afzeggen. Wat een goed regisseur maakt? Wat is dat voor vraag…Het totaalplaatje bewaken. Niet te veel praten. Zorgen dat er aan alle spelers even hard wordt getrokken. En een grote verbeeldingskracht hebben. Ik heb een rijke fantasie, maar ik kan niet tippen aan Erik Vos, de beste regisseur van Nederland”. Saskia Broertjes voelt zich thuis in het Westerkwartier. Ze is ook de nieuwe regisseur van Spek Om Spinnen, het toneelgezelschap uit Nuis en Niebert. De stukken zijn in de streektaal. Ik spreek geen woord over de grens van Utrecht, maar mijn moeder is Drents en ik ben getrouwd met een volbloed Groninger. Dan zou het gek zijn als je dat niet verstaat. Toen we hier kwamen wonen stonden mensen direct klaar om te helpen. We woonden er nog niet eens of Niekerk was ‘leukste dorp van Groningen’. Man, afgelopen weekend hadden we een jeugduitvoering in het BaronTheater van Opende. Het waren 37 kinderen van bassischolen. Twee avonden, stijf uitverkocht. Wat een feest was dat. En Spek Om Spinnen? Toen ze mij vroegen viel ik om van verbazing. Een openluchtspel voor negenhonderd mensen! Ik was stomverbaasd: waarom weet ik dat niet?”
NIEKERK – Ze heeft een erg druk bestaan, Saskia Broertjes. De in hartje Niekerk woonachtige Broertjes is al 41 jaar theatermaker, ze is dramadocent, regisseur, toneelschrijver en acteur. Kortom alle onderdelen, of zoals ze zelf verwoordt “Alles wat leuk is, ik ben een zondagskind”, meent Broertjes.
“Ik ben opgeleid voor orthopedagoog. Maar ik had als student altijd al wel wat met theater. Twaalf jaar geleden heb ik de stap gezet. We hadden nog geen kinderen, mijn man trok me over de streep. Het theatervak zat niet in me. Het begon een beetje in de vierde klas, ons scheikundegroepje had een toneelclubje. Het is echt begonnen toen ik 16 jaar was en ‘naar buiten begon te kijken’. Maar ik stond ook toen nog niet met de neus vooraan in Odijk. Odijk? Ja, dat ligt bij Utrecht. Door studie Grieks Latijns en door mijn beste vriendin, kwam ik in Groningen terecht. Oh, wat is het hier leuk, was mijn eerste reactie. Ik leerde Emiel kennen van toneelgroep ‘Flauwecult’. We zijn aan elkaar blijven plakken, er kwamen kinderen. Maar ja, we wilden ze niet laten opgroeien ‘3 hoog achter’ in de stad. Ik ben in een dorp grootgebracht, ‘in de modder’. Niekerk is net zo. Kinderen kunnen hier ook de hele dag vies worden. Mijn eerste stuk dat ik regisseerde was ‘Stennis in boekenland’. Dat was een voorstelling in negen bibliotheken. Superleuk! Kindervoorstellingen zijn het leukst. Het moeilijkste als regisseur…Het enige wat je doet is het verhaal dat je wilt vertellen overbrengen. Maar het hele plaatje moet kloppen. Je werkt het niet met papier en karton uit, je hebt te maken met mensen. Ik moet alle ballen in de lucht houden. Voordeel is dat zelf ook acteer. Spelen met een regieblik, dan gaat het sneller, al bemoei ik me er niet mee. Mijn voorbeeld? Jack Nieborg. De beste man belde me eens om in te vallen”. Saskia toont trots de voorkant van het Shakespeare-blad ‘William’, waarop ze staat afgebeeld. Zonder hoofd. Man, de toneelschool in Diever, met zestig leerlingen. Dat was het leukste. Door het gereis heen en weer heb ik dit moeten afzeggen. Wat een goed regisseur maakt? Wat is dat voor vraag…Het totaalplaatje bewaken. Niet te veel praten. Zorgen dat er aan alle spelers even hard wordt getrokken. En een grote verbeeldingskracht hebben. Ik heb een rijke fantasie, maar ik kan niet tippen aan Erik Vos, de beste regisseur van Nederland”. Saskia Broertjes voelt zich thuis in het Westerkwartier. Ze is ook de nieuwe regisseur van Spek Om Spinnen, het toneelgezelschap uit Nuis en Niebert. De stukken zijn in de streektaal. Ik spreek geen woord over de grens van Utrecht, maar mijn moeder is Drents en ik ben getrouwd met een volbloed Groninger. Dan zou het gek zijn als je dat niet verstaat. Toen we hier kwamen wonen stonden mensen direct klaar om te helpen. We woonden er nog niet eens of Niekerk was ‘leukste dorp van Groningen’. Man, afgelopen weekend hadden we een jeugduitvoering in het BaronTheater van Opende. Het waren 37 kinderen van bassischolen. Twee avonden, stijf uitverkocht. Wat een feest was dat. En Spek Om Spinnen? Toen ze mij vroegen viel ik om van verbazing. Een openluchtspel voor negenhonderd mensen! Ik was stomverbaasd: waarom weet ik dat niet?”