Iris Achterhof goes USA
“Een droom komt uit”
NOORDHORN - Ooit naar de Verenigde Staten gaan. Dat was de droom van Iris Achterhof uit Noordhorn. En die droom gaat uitkomen. Iris steekt in juni de oceaan over en gaat voor vier jaar naar de VS. Om te studeren én te voetballen. Een soort van betaald voetbal, want de Universiteit bekostigt alles.
Iris kan een brede glimlach niet onderdrukken bij het opsommen van al deze mooie ontwikkelingen. “Ik wilde altijd al graag naar de VS en ik wil graag studeren en voetballen op hoog niveau. Nu gaat dit allemaal gebeuren. Ja, daar heb ik echt heel veel zin in.” Gekleed in een SC Heerenveen jas arriveert Iris precies op de afgesproken tijd. Aan het tijdperk SC Heerenveen komt dus binnenkort een einde. “Dat is op zich wel jammer, want na een wat moeizame tijd heb ik het er nu erg naar mijn zin en speel ik ook regelmatig in het eerste elftal.”
De Heerenveenjas wordt ingeruild voor een studentikoos trainingspak waar ongetwijfeld de naam Old Dominion University ergens op de jas of broek, of beide zal prijken, want dat is de Universiteit waar het allemaal gaat gebeuren. Studeren. En voetballen bij het women’s soccer team van de universiteit. Daar hoeven we niet al te geringschattend over te doen blijkt al snel. Zo’n team is wel wat meer dan het schoolteam dat hier in Nederland jaarlijks een toernooi speelt en je wordt alleen op de universiteit toegelaten wanneer je op een hoog niveau sport. In het geval van Iris, voetballen. “Het niveau is best hoog. Ik denk dat een doorsnee universiteitsteam een geduchte tegenstander zal zijn voor ieder eredivisie team. Misschien is het niveau zelfs wel hoger dan bij een aantal eredivisie vrouwen. Er wordt geld beschikbaar gesteld om zo’n team te faciliteren waarbij geen onderscheid in budget gemaakt wordt tussen jongens en meiden. Het doel is om het niveau zo hoog mogelijk te krijgen.”
Dat Iris haar droom kon verwezenlijken begon haar vorig jaar duidelijk te worden. Op internet las ze van de mogelijkheden te sporten en te studeren. Dat er speciale projecten in de VS zijn die het onder strikte voorwaarden mogelijk maken te studeren en te sporten. Vanaf dat moment begon het te kriebelen bij het voetbaltalent. Ze spitte internet uit, verstuurde mails en kreeg verbazend snel reactie. “Uiteindelijk kreeg ik een contactpersoon in België. Deze persoon onderhield de contacten tussen mij en de Universiteit. Ze waren heel enthousiast. Ik moest een echt voetbalfilmpje maken die dan door de technische mensen van het voetbalteam werd bekeken en onder andere op basis daarvan werd gekeken of ik geschikt zou zijn. Mijn leerniveau was geen probleem. En ook over de ‘voetbalselfie’ waren ze enthousiast,” glundert de wereldreiziger in spé.
Begin dit jaar kwam alles in een stroomversnelling. Iris werd uitgenodigd om op de universiteit te komen kijken, de mensen daar te ontmoeten en in februari stapte ze in gezelschap van haar moeder op het vliegtuig met bestemming VS. Ze keek haar ogen uit. “Alles is daar zo goed geregeld. Een mooi trainingscomplex op loopafstand en tijdens wedstrijden zitten er soms meer dan 1000 mensen op de tribune, terwijl hier in ons land vaak alleen de ouders komen kijken.” Haar ogen twinkelen. Ze ademt het naderende avontuur bijna uit. Bang voor heimwee is ze niet. “Natuurlijk zal ik mijn ouders missen, maar we hebben skype en dit is mijn grote droom. Een beetje heimwee zo nu en dan heb ik daar wel voor over.”
En zo komt een andere droom, namelijk die van betaal voetbal te spelen ook nog een beetje uit. “Vier jaar studeren en voetballen op het hoogste niveau in de VS, waarbij alles voor je wordt bekostigd tot eten en drinken aan toe is toch ook een soort van betaald voetbal.” We leggen direct maar een interview vast voor de kerst, want natuurlijk moet het thuisfront op de hoogte blijven. En daar zijn haar trotse ouders blij mee: “Dan weten we in ieder geval dat ze dan even thuis komt”, lachen ze.