‘Superieur’ Fc. Grootegast is en blijft kwetsbaar

FC LEO buigt in de tweede helft: 6-2

GROOTEGAST/DOEZUM – De 6-2 van Fc. Grootegast staat als een huis. Maar dat ‘huis’ vertoonde zaterdag toch ook scheuren, waar streekgenoot FC LEO bij vlagen doorheen kwam. Het heeft alles te maken met de wisselvalligheid van de ploeg van Johannes Douma. En dus is de trouwe aanhang er nog niet gerust op, voor komende zaterdag, wanneer de inhaalwedstrijd op het programma staat: Marum uit.

Het spel van Grootegast: oogstrelende combinaties, individuele acties, maar afgewisseld door risicovol spel, slechte passes. Superieur, maar tegelijkertijd onzeker. Kortom wisselvalligheid troef. Tegenstander vandaag FC LEO. De spelers uit Leens kwamen niet bepaald vol zelfvertrouwen naar het Sportveldencomplex De Leegens, dat door het erbarmelijke weer beduidend minder toeschouwers trok dan normaal. Vooraf werden uitslagen als 8-0 genoemd. En dat leek ook weer te gebeuren. Grootegast kende weer eens een voortvarende start. De 1-0 stond al vroeg op het bord. Ite Hoolsema, verdedigende middenvelder vandaag, ging aan de dribbel, bediende Rick van Dellen, die voor het eerst in de basis stond, en laag in de hoek mikte. Vervolgens verviel de thuisclub weer in de kwaal van het mooi rondspelen van de bal, waar niets uitkwam. De verdediging reageerde niet alert op een uittrap van Marco Wichers. De stuiterbal viel over de boomlange Ronald Horinga en voor de voeten van Rowan Rozema, die de uitkomende Erwin Mensink verschalkte. De bal rolde langzaam, maar wel het doel in: 1-1. Hing er een stunt in de lucht? Daar leek het even op. Maar al gauw reageerde Grootegast. Een lob van Chris Smedes mislukte maar net en een halve omhaal van Roelof Brouwer- onopvallend, maar stabiele factor achterin- belandde op de bovenkant van de lat. De Leens En Omstreken-ploeg werd brutaler. Bij een klutsbal kwam Stan Buikema een teen tekort, anders was de sensatie compleet geweest. Grootegast, dat zo ouderwets vlamde, begon weer te twijfelen. Het werd ook een andere wedstrijd, met meer strijd. Grootegast, dat bekend staat om het combinatiespel- met als valkuil dat het breien wordt waar je geen steek mee opschiet-, probeerde een ander speltype. Na twee krachtige kopballen van Horinga, kopte Beerlings door op Bouwe Pompstra, die doorbrak en uithaalde, maar de speler die veel vrijheid genoot op de vleugel- maar te weinig in het aanvalsspel werd betrokken-, trof naast de palen. Het bleef 1-1. Hoe nu verder Grootegast? Er volgde een discussie tussen Ite Hoolsema en trainer Johannes Douma, die meer crosspasses wilde. De oranjehemden kweekten intussen meer zelfvertrouwen. Grootegast bleef wel de aanvallende ploeg. Met veel dreiging als vanouds, maar de eindpass was steeds net te hard. De opbouw van achteruit, door het midden, leverde ook gevaarlijke tegenstoten op. Met een 1-1 stand gingen beide ploegen de kleedkamers in. Met LEO als morele winnaar…

De zon brak door in Grootegast. Toevallig werd het spel van de thuisclub er ook beter op. Niet voor het eerst wordt het beste bewaard voor de tweede helft. Maar dan moet eerst die tweede treffer vallen, die toch wel in de lucht hing. Eerst een pass door het centrum van Hoolsema op Rolf Hazenberg die uithaalde, maar tegen de sterk keepende Wichers. Beerlings was er dichtbij, na een een-tweetje, die mislukte, maar de goalgetter kwam alsnog in schietpositie. Wichers moest gestrekt bij de doorschietende bal. Dan toch de 2-1. Hazenberg bracht met een sliding Beerlings in stelling, die nu wel doeltreffend inschoot. Dit doelpunt hielp Grootegast over het dode punt heen. Even later kwam Hoolsema helemaal vrij over via de zijkant en haalde zelf uit. Het schot was Wichers te machtig: 3-1. Nadat Van Dellen de 4-1 in het doel frommelde, leek een monsterscore weer in de maak. Maar LEO liet zich niet afslachten en vocht terug. Een minuut later was het Rick Koster die van ver de bal op schitterende wijze in de bovenhoek knalde: 4-2. Peter Kolkena dacht, dat kan ik ook, maar hij had geen succes. LEO was verder vooral gevaarlijk met de harde voorzetten van Stan Buikema, die Rozema zocht. Het leverde enkele kopkansen op. De productie van Grootegast stokte in deze fase weer. Maar de machine kwam weer aan de praat. Terwijl een van de spelers van LEO nog riep “hij kan heel ver”, was het kwaad al geschied. Het wapen van Beerlings, de verre ingooi, kwam helemaal bij het doel terecht bij invaller Arjan Veenstra, die met een lob Wichers kansloos liet: 5-2. Dit leek het slotakkoord te zijn, nadat de andere invaller Rick Buma, de paal trof en Van Dellen van dichtbij op Wichers stuitte. Ite Hoolsema had het laatste woord. Met een zaalvoetbalactie- slepende beweging- vond hij zijn weg in het strafschopgebied en schoot onberispelijk in: 6-2. En met deze uitslag mogen de groen-witten komende zaterdag de slag in Marum aangaan. Het is meer dan een topper. Het heeft nog een appeltje te schillen met de Marumers. Grootegast verloor onterecht de finale (en dus niet de kwartfinale zoals eerder ten onrechte werd geschreven) van het 28^e Leekster Voetbalgala van de streekgenoot. Maar ja, Grootegast en finales. De wedstrijd in Marum is echter niet de finale. Wel een finale. Het seizoen is nog lang. FC LEO – wat kun je de ploeg verwijten, heeft naar behoren gespeeld tegen Grootegast- heeft hele andere kopzorgen. Het degradatiespook is nog aanwezig.

Fc. Grootegast-FC LEO 6-2 (1-1); Scoreverloop: 5. Rick van Dellen 1-0, 10. Rowan Rozema 1-1, 55. Jeroen Beerlings 2-1, 56. Ite Hoolsema 3-1, 65. Rick van Dellen 4-1, 66. Rick Koster 4-2, 85. Arjan Veenstra 5-2, 90. Ite Hoolsema 6-2; Arbiter: Agricola (De Knipe); Gele kaart: Ronald Horinga (Grootegast); Toeschouwers: 150

Opstellingen

Grootegast: Erwin Mensink, Roelof Brouwer, Stefan Krijthe, Ronald Horinga, Bert Beute (85. Derk Kuipers), Ite Hoolsema, Bouwe Pompstra (55. Arjan Veenstra), Chris Smedes (60. Rick Buma), Jeroen Beerlings, Rolf Hazenberg, Rick van Dellen

FC LEO: Marco Wichers, Johnny Zuidema, Joppie Gerrits, Marcel Kadijk, Rick Schuttenbeld, Frank Veenwijk, Justin Poort, Peter Kolkena, Rowan Rozema (80. Erik Smit), Stan Buikema, Rick Koster

Ster van het Veld: Rick van Dellen (Grootegast). De 26-jarige speler liet leuke dingen zien aan de zijkant. Zijn balaanname was indrukwekkend. Van Dellen liet zien een neusje voor de goal te hebben. Hij scoorde twee keer.

Opvallend: Kunstgras. Dan kun je altijd spelen, wordt gedacht. Maar zelfs het nep gras in Grootegast was niet bestand tegen de extreme regenval van vrijdagnacht. Het water bleef staan onder het kunstgras en de lucht kon niet ontsnappen. Er ontstond een soort bubbeltapijt. Het veld werd later alsnog goedgekeurd. Ook opvallend: de oranje keeperstrui van doelman Erwin Mensink- LEO speelt al jaren in het oranje!- , die in eerste instantie werd goedgekeurd door de verder prima leidende scheidsrechter Agricola, die de veel te kleine rugnummers van LEO dan weer wel goedkeurde (artikel 11 KNVB Amateurvoetbal: De rugnummers dienen een hoogte te hebben van ten minste 25 cm). Over de eisen van een kantine bestaan geen regels. Maar Grootegast vindt haar thuishonk in ieder geval te klein….