NK allround schaatskampioen Chris Huizinga: “Het Thialf Stadion en het Oranjepak geven me vleugels”
GARNWERD - Zijn eerste rondjes maakte hij op de sloot voor de boerderij. Zoals zoveel grote schaatsers deden. Inmiddels heeft de 26 jarige Chris Huizinga uit Garnwerd de gouden medaille van het NK allround in zijn prijzenkast. Vorige maand schaatste hij zelfs het WK allround in Inzell en kan de schaatser van Jumbo-Visman terugkijken op een mooi seizoen. Tijdens een kopje koffie in het prachtige Garnwerd aan Zee blikt Huizinga terug en vooruit. Het WK werd niet wat hij ervan hoopte maar er van wakker liggen doet hij niet.
Huizinga oogt ontspannen en dat is waarschijnlijk ook direct zijn grote kracht. Je krijgt hem niet gek. Hij kreeg niet alleen bekendheid door zijn prestaties maar ook door zijn opvallende stijl. In tegenstelling tot zijn collega schaatsers houdt hij zijn handen ook tijdens de bochten op de rug. Een bijzonder gezicht. “Tijdens de voorbereiding heb ik dat eens geprobeerd en dat ging eigenlijk heel goed. Ik voelde me er lekker bij en merkte dat ik er zeker niet langzamer door ging rijden. Waarschijnlijk zelfs iets sneller. Dus dat experiment hebben we maar besloten vast te houden en dat bevalt tot nog toe erg goed,” legt de specialist op de middellange afstand uit.
Hij kan even bijkomen van een loodzwaar seizoen dat al vroeg begon en lang duurde. Net een weekje te lang waarschijnlijk. Was er tijdens het NK allround in Thialf nog de bloedvorm, tijdens het WK allround twee weken later in Inzell ontbrak net dat beetje extra’s. De absolute topvorm was verdwenen en zijn doel, zich kwalificeren voor de afsluitende 10 kilometer werd gemist. Balen, maar ook daar blijft de boerenzoon niet al te lang in hangen. “Ik heb een prachtig seizoen gedraaid met persoonlijke records, Nederlands kampioen allround en geweldige wedstrijden in het ‘Oranjepark’, daar ben ik best trots op. Het absolute hoogtepunt was natuurlijk het winnen van het NK allround. Van te voren had ik al wel ingeschat dat de kansen om daar te winnen aanwezig waren. Tijdens de 10 kilometer van concurrent Jansman werd het nog even spannend maar gaandeweg de race kwam het besef, ik werd kampioen. Mijn grootste concurrent, Patrick Roest spaarde zijn krachten voor het WK en deed niet mee. Tegen hem zou ik ook weinig kans maken. Zo eerlijk moet je wel zijn. Daarnaast zijn er natuurlijk nog andere kanshebbers. Je moet het nog wel even waarmaken. Als dat dan lukt, met dat geweldige publiek geeft dat wel een heel lekker gevoel. Last van druk had ik niet. Er gaat niets boven zo’n vol Thialf Stadion en dat geeft mij juist een beetje extra energie. Ook de EK afstanden in het Thialf Stadion waren geweldig met al die mensen die je zo opzwepen. Ja, daar kan ik erg van genieten. Dat oranje pak maakt me ook wel een beetje trots. Ik rij voor mijn land en zo voelt dat ook. Dan wil het liefst nog wat extra’s geven.”
Prijzen pakken is Huizinga niet vreemd. Al bij de junioren won hij goud op de 5000 meter en werd al eens wereldkampioen allround. Een prijs pakken tijdens het WK allround in Inzell zat stiekem een beetje in zijn achterhoofd. “Je wil er eigenlijk niet echt aan denken, maar ik wist wanneer ik in dezelfde vorm zou zijn als tijdens het NK allround het niet helemaal onmogelijk zou zijn. Mijn belangrijkste doel was me te kwalificeren voor de afsluitende tien kilometer. Helaas was de vorm niet meer wat die was. Ik voelde het eigenlijk al direct bij de eerste afstand, de 500 meter. Natuurlijk al niet mijn beste afstand en dan weet je dat het lastig gaat worden en een hele sterke 5000 meter moet gaan neerzetten. Ik had als laatste geloot dus wist ik wat de tegenstanders deden. Daar werd ik ook niet vrolijk van. Ze reden behoorlijk snel. Er zou een 5000 meter moeten komen in bloedvorm. De vorm van net NK allround. Die was er helaas net niet.”
De eerste rondjes gingen nog redelijk en was het voor de kijker afwachten. Zou er nog een versnelling kunnen komen? Kan hij nog een keer boven zichzelf uitstijgen? Het antwoord was een duidelijk nee. Zijn benen gaven het op. Waren leeg en hij worstelt zich met alles wat er nog was naar de eindstreep waar de conclusie duidelijk is. Op de 5000 meter had het moeten gebeuren, maar het zat er niet in. “Ik wist wat ik moest rijden, dat was een tijd vergelijkbaar met die van het NK allround. Daar zette ik tijdens de eerste rondjes op in. Als dat goed zou uitpakken zou ik de rest van de rit zo goed mogelijk doseren.” De dappere en ultieme poging mislukt. De conclusie van Huizinga is helder: “Uiteindelijk denk ik dat het seizoen net een weekje te lang duurde. Maar het was wél een super mooi seizoen!”
Hoewel zijn liefde voor het allround schaatsen groot is, neigt Huizinga er naar zich meer en meer te specialiseren op de middellange en lange afstanden. “De 5000 en 10.000 meter zijn de afstanden waar ik de meeste progressie heb geboekt. Op de 5 km heb ik ruim 10 seconden en op de 10.000 meter ruim 20 seconden van mijn persoonlijke record afgereden. Dat zijn de afstanden die me het beste liggen en daar wil ik me graag verder in ontwikkelen. Als ik zou moeten kiezen, en ik sluit niet uit met de drukke agenda dat dit gaat gebeuren, zal ik eerder kiezen voor een WK afstanden dan het WK allround.”
Aan zijn leermeester zal het niet liggen. Zijn coach is Jac Orie en Sven Kramer, één van de grootste kampioenen die ons land ooit voortbracht is directeur van Jumbo Visma. En hoewel niet op de baan aanwezig kijkt de grote meester altijd door één of ander raampje mee. Huizinga is blij met de levende legende en samen nemen ze regelmatig zijn races door. “Er is natuurlijk geen betere om het vak van te leren. We spreken elkaar meestal wel even na wedstrijden en dan heeft hij vaak nog wel suggesties of complimenten. Het is geweldig om met hem te mogen samenwerken. Het geeft ook geen enkele wrijving in het team. We zijn gewoon heel blij met Kramer die natuurlijk in commercieel opzicht ook deuren kan openen die voor anderen gesloten blijven.”
Eerst is er nu een poosje rust en al snel volgen weer de voorbereidingen op een nieuw lang seizoen. Huizinga barst van de ambitie en wat hem betreft komen er meer prijzen: “Ik hoop vooral de progressie die ik heb geboekt door te kunnen zetten. Me te kunnen specialiseren op de 5000 en 10.000 meter. En met een schuin oog kijk ik natuurlijk naar februari 2026, de Olympische Spelen in Italië.”
Foto: Erik Pasman
