Sterk verhaal gezocht voor toneelstuk ‘’de Lauwerszee mot dicht’’
ZOUTKAMP-Henk Zijlstra is op zoek naar sterke verhalen die men vroeger vertelde op de leugenbankjes bij de haven van Zoutkamp. “Rauwe kerels vertelden elkaar daar de grootste leugens,” vertelt hij. Zijn toneelvereniging met de naam Dukdalf bestaat 40 jaar. Daarom bedacht Zijlstra het toneelstuk ‘’de Lauwerszee mot dicht.’’ In dit toneelstuk gaat het over de spanningen tussen de Friese boeren en de Groningse vissers over de sluiting van de Lauwerszee.
“De vissers uit Zoutkamp wilden niet dat de zee afgesloten werd,” vertelt Henk Zijlstra. “Door de open haven van Zoutkamp naar de Lauwerszee stond het water hoog en hoefden vissers niet ver de zee op te varen om te vissen. Dat bespaarde hun weer diesel voor hun garnalensloep.” Volgens hem waren de Groningse vissers ook bang dat met de sluiting van de Lauwerszee de industrie uit Zoutkamp naar Lauwersoog ging. “Uiteindelijk is dat ook gebeurd, dus hun angst was terecht,” besluit de toneelstukkenbedenker.
Eigenlijk is het bijzonder dat de Zoutkampse toneelvereniging Dukdalf dit toneelstuk gaat uitvoeren. “Normaal doen we vooral kluchten. Dat zijn luchtige en grappige toneelstukken. Nu hebben we een zelfbedacht toneelstuk dat historisch gegrond is en waarbij drama de boventoon voert,” zegt Zijlstra. Hij vertelt dat de naam van zijn toneelvereniging Dukdalf ook met water te maken heeft. “Een dukdalf is een zware paal in het water waar boten aan vast worden gelegd,” legt hij uit.
Samen met Anke Steffers, de schrijfster van het toneelstuk, is Zijlstra bezig met het verzinnen van Groningse namen voor de personages die de toneelspelers gaan vertolken. “Er zijn zes personages met een hoofdrol, negen spelers met een bijrol en dan zijn er nog een aantal figuranten die meedoen.”
Het toneelstuk speelt zich af in het Zoutkamp van 1959 op de eerste Vlaggetjesdag. Op die dag waren de vissersboten in de haven versierd met vlaggetjes op de zaterdag voor Pinksteren. Na Pinksteren voeren de schepen uit om te gaan vissen op haring. “Dat was ook het jaar van de eerste garnalenkoningin in Zoutkamp,” verklaart toneelspeler Zijlstra. “Dat maakt het extra leuk.”
Zijlstra vertelt dat het toneelstuk voor een groot deel af is. “In grote lijnen is het verhaal klaar. De finesse moet nog gebeuren. En voor een scène in het stuk zijn we nog op zoek naar sterke verhalen die mannen elkaar vertelden op de leugenbankjes bij de Zoutkampse haven.” Naast die scène is er ook een scène waarbij een garnalenpelster samen met een aantal dames om de tafel zit om de laatste roddels uit te wisselen.
Volgens Zijlstra is het toneelstuk een avondvullend programma en spreken de scènes echt tot de verbeelding. “Vooral voor oude mensen die Oud-Zoutkamp nog hebben meegemaakt. Zij zullen zich nog veel dingen kunnen herinneren van het Zoutkamp van vroeger.” In het voorjaar van 2017 voert toneelgroep Dukdalf het toneelstuk op in het Visserijmuseum in Zoutkamp. Het toneelstuk bevat niet alleen dialogen en verhalen maar ook liedjes. “De liedjes moeten we nog bedenken,” vertelt de toneelstukkenbedenker. “En ook de kleding voor de toneelspelers moet nog uitgezocht worden door een speciale commissie. We zijn er nog druk mee bezig.”
Kijk voor meer informatie over schrijfster Anke Steffers op haar website: www.toneelteksten.nl
