Stroobosser echtpaar helpt kinderen aan onderwijs
‘De kinderen worden op verschrikkelijke wijze misbruikt’
STROOBOS – Anderhalf uur voordat het vliegtuig de Filippijnse bodem raakt nemen de eerste sekstoeristen, type jampotglazen en sokken in sandalen, hun viagra in. De Filippijnen is voor pedofielen en sekstoeristen een waar paradijs. Voor opgroeiende kinderen is het een hel. Peter en Wil Scholten uit Stroobos proberen met hun stichting Missions Flame Ministries om te voorkomen dat Filippijnse kinderen terechtkomen in de seksindustrie. ‘We zijn in veel bars op de Filippijnen niet welkom.’
In 2006 ging het stel naar Suriname. Daar hielpen zij een gemeenschap gedurende drie jaar lang met een bouwproject, waarna het project werd afgesloten en overgedragen werd aan de gemeenschap. In Suriname sprak een oudere vrouw hen aan. ‘God zegt tegen mij dat jullie naar Azië moeten.’ Het bracht Peter en Wil op het idee om contact op te nemen met Pieter, een oud-collega van Peter, die op de Filippijnen woonde. Hij vertelde dat er enorm veel te doen was op de Filippijnen. Het stel ging naar de Filippijnen en wat ze daar meemaakten, zou hun leven voorgoed veranderen.
‘Op de Filippijnen werken veel kinderen in bars. Vanuit de bars worden zij geprostitueerd. Voor vijftien euro kunnen mannen een kind meekrijgen, waarna zij de hele dag voor de man beschikbaar zijn. Tien euro gaat vervolgens naar de bar, vijf euro is voor het kind,’ vertelt Wil. ‘En seks is daar niet gewoon seks. Alles wat in Nederland niet kan, wat niet voor te stellen is hoe smerig, dat gebeurt daar. De kinderen worden op verschrikkelijke wijze misbruikt. Dat maakt het ook zo moeilijk.’
Toen Peter en Wil de nood zagen op de Filippijnen besloten zij met hun stichting, die eerder voor Suriname was opgericht, voortaan zich in te zetten op de Filippijnen. Met hun stichting proberen ze kinderen door het geven van onderwijs te behoeden voor een leven in het sekstoerisme. Kinderen die al in de greep zijn van het sekstoerisme proberen ze ook te helpen, maar dat gaat veel moeilijker. ‘Wij richten ons met name op het voorkomen. Als kinderen eenmaal in het sekstoerisme terecht zijn gekomen is het heel moeilijk om ze daar uit te krijgen. Het is voor hun een manier van overleven. De enige manier om in leven te blijven. Wij kijken vaak naar de broertjes en zusjes. We hopen bij hen de vicieuze cirkel te kunnen doorbreken,’ vertelt Peter.
Ontmoedigt het werk hun dan nooit? ‘Zeker wel,’ vertelt Wil. ‘Iedere keer dat wij op de Filippijnen zijn dan merk je dat er over het algeheel niets is veranderd. Dan denk je wel eens: wat doe ik hier, waar doe ik het allemaal voor. Maar als je de blije gezichten ziet van de kinderen die we wel kunnen helpen, dan is het dat allemaal waard.’
Peter en Wil begonnen met het ondersteunen van één meisje, inmiddels zijn er veertien jongens en meisjes die via hun stichting onderwijs krijgen. De eerste leerlingen zijn inmiddels klaar met hun studie. ‘Er is een jongen die inmiddels werkt als lasser, twee meisjes werken in een fabriek. We zijn enorm trots op ze,’ vertelt Wil. ‘We proberen hun te leren ook weer zorg te dragen voor anderen. Als zij met z’n tienen weer een kind kunnen helpen, zou dat heel mooi zijn.’ De ouders van de kinderen worden ook betrokken bij de hulp, al gaat dat soms moeizaam.
De laatste keer dat Peter en Wil naar de Filippijnen gingen namen zij ook hun jongste zoon (15) mee. ‘Hij wist niet wat hij zag. We kwamen in een bar waar hij een meisje zag dat hoogzwanger was, en nog steeds te huur was,’ vertelt Peter. ‘Ook hebben we een meisje, zo’n negen jaar oud, gezien dat zich opdrong aan een oudere kerel. Zij smeekte hem om voor omgerekend 10 cent seks met haar te hebben.’
In Nederland zijn Peter en Wil bezig hun stichting bekendheid te geven. ‘We komen graag langs om presentaties te geven. We willen graag ons verhaal vertellen. Voor 30 euro per maand is het mogelijk om een kind te sponsoren, maar we zijn met alle bedragen blij. Hoe meer kinderen we kunnen helpen, hoe beter.’ Kijk voor meer informatie op www.missionsflame.nl.