Totale machtsovername Niekerk tweede helft
Sport
Thuisploeg buigt 1-2 om in 6-2
NIEKERK – Het hoog genoteerde en pas gepromoveerde Mamio ligt Niekerk wel. Dat bleek al in de eerste wedstrijd, waarin de Westerkwartierders een spectaculaire 5-3 behaalde op de ‘Lappendekens’, die toen nog ongeslagen waren. Mamio kwam slechter uit de winterstop, maar leek in Niekerk de winnende draad op te pakken. Niekerk lag met 0-2 bijna in de hoek, maar kwam overeind. In de tweede helft veranderde Niekerk van kleur. In plaats van het fletse rood, stond er nu een rode furie, die het uitgebluste Mamio helemaal op een hoop speelde: 6-2.
Hij was weer eens de bepalende man, Jeroen ‘Boem Bats’ Beerlings, die door ziekte geveld was, niet kon trainen en op de bank begon. Het inbrengen van Beerlings, maar ook Jeroen Tjoelker, die de zwak spelende Jeroen Brandsma kwam aflossen, bleek een gouden greep van trainer Roy Kamps, die zag dat Mamio het middenveld in handen had en met veel snelheid Niekerk de baas was. Terug naar de eerste 45 minuten, waarin Niekerk niet kon overtuigen, te snel balverlies leed en onnauwkeurig was. Kortom: het deugde van geen kant. Terwijl er volop mogelijkheden lagen. Maar die waren er zeker ook voor Mamio. De man die de vrije trappen bij Mamio neemt, Jarvis Bernardus, schoot op het doel alsof het intrappen van de keeper was. Na de eerste Mamiaanse wapenfeiten Niekerk. Nadat de bal net binnen de lijnen werd gehouden gaf Jasper Siepelinga de voorzet, die te ver leek. In een ultieme poging om de bal te raken lukte Edwin Zwier dit, met de hak. Aan de andere kant werd een bal tegen Patrick de Pender aangeschoten. Hoewel dit overduidelijk in het strafschopgebied gebeurde legde scheidsrechter Hadders de bal buiten de zestien. Nicky Smid krulde over de muur en naast de muur. Tot verbazing van iedereen gaf de leidsman, die naar verluid op hoog niveau fluit, een hoekschop. Niekerk kreeg veel mogelijkheden tegen de behendige, snelle spelers van Mamio. De voorzetten van de flank waren kansrijk. Die moesten hoog- gezien de geringe lengte van Mamio de beste methode- maar ook weer niet te hoog of te ver, zoals Niekerk steeds deed. Eén keer viel de bal wel panklaar op het hoofd van Edwin Zwier, die verkeerd richtte. En Dennis Zwier soleerde langs een aantal pionnen, maar zijn schot viel recht in handen van Samuel Toure-Le Roy, die naast een muts ook nog een lap om het hoofd had gebonden tegen de kou (“ze lopen al in augustus met mutsen op”, aldus Mamio-trainer Postema). De eerste helft leek in een 0-0 te eindigen, maar toen kwam, zag en overwon Luciano Amelo, die al eerder dichtbij de 0-1 was, maar toen hopeloos faalde (kon simpel de hoek uitzoeken tegen Marijn Ottens). Maar de goal was aan Niekerk te danken. Het begon met een verkeerde timing van Frank Renkema, daardoor kon de aanval van Mamio doorgaan en na een tikkie-takkie kon Amelo ongehinderd 0-1 maken. Vervolgens de fout van Jeroen Brandsma, die in plaats vooruit te plaatsen, de bal naar achteren schoof. In de tegenaanval strafte Amelo af met een boogbal over de keeper: 0-2. Te slap ingrijpen, niet overtuigen, dat was het manco bij Niekerk, dat wonderwel terugkwam. Renkema waagde het van afstand. Voor de toch al wispelturige Toure-Le Roy was de gevuurde bal te heet en liet deze via de vingers in het net gaan. Het was zomaar weer een wedstrijd. Al had het even later 1-3 moeten zijn. Amelo kreeg voor de derde keer de gelegenheid, maar Ottens voorkwam een desastreuze achterstand. Na rust een heel ander beeld. Het Niekerker middenveld was versterkt en de ploeg als geheel voetbalde stukken beter. En dan heb je het fenomeen Beerlings, die zijn hoofd maar hoefde te draaien en de bal even te raken, op een vreemd, maar strakke vrije bal van Jasper Siepelinga: 2-2! De beer was los, de rode furie was niet meer te temmen. Was Edwin Zwier al dichtbij 3-2, na een ultieme sliding bij de achterlijn, even later lag de bal wel in het net. De bal werd veroverd op het middenveld, de lage voorzet van Edwin Zwier en wie anders dan Beerlings stond op de goede plaats: 3-2. Net als in Groningen was het een conditieslag, die Niekerk won. Mamio probeerde met twee verse krachten nog verder onheil te voorkomen, maar was niet bestand tegen een ontketend Niekerk, dat alles veranderde in goud. Al kwam de 4-2 door een terugspeelbal. Edwin Zwier dankte deze geste, bedacht zich even en lepelde alsnog loepzuiver over de kleine Toure-Le Roy, bepaald niet de ‘koning’. Mamio stortte totaal in. Uit een hoekschop kopte Renkema- zijn fout meer dan goed makend- hard binnen: 5-2. Genrick Wawoe van het rustiger geworden Mamio kon dit niet verkroppen en greep naar oude Mamio-middelen. Wawoe kon na een gegeven kopstoot douchen. Het bleef bij deze uitspatting. Daarna keerde de rust bij de iets te heet geworden geel-blauwen terug en liet bij vlagen zien goed te kunnen voetballen. Maar de honger van Niekerk was nog niet gestild. Invaller Robin Roeters, die eerder met een schot net naast trof, nam vlak voor tijd nummer zes voor zijn rekening. Dit na een prima loopactie van Beerlings, die niet zelfzuchtig was, maar Roeters voor het doel bediende. Een totale machtsovername van Niekerk in de tweede helft, dat het verkleumde publiek nog wat warmte meegaf. Het slotakkoord was fraai. Renkema, die even eerder met een technisch hoogstandje een veelbelovende aanval neutraliseerde, gaf een voorzet achter het standbeen, Beerlings haalde verwoestend uit. Le Roy kon de bal nog net over werken. “Lekker boys”, complimenteerde Kamps zijn discipelen. “Ja, die twee wissels waren belangrijk. Er was te weinig beleving. We hadden problemen op het middenveld. Ineens was er wel die beleving. Je buigt wel wat om”, zegt Kamps nog. Inderdaad, van 1-2 naar 6-2 is niet niks. De winst brengt Niekerk bovendien in rustiger vaarwater…
Sportpark Eekeburen: Niekerk-Mamio 6-2 (1-2); Scoreverloop: 43. Luciano Amelo 0-1, 45. Luciano Amelo 0-2, 45. Frank Renkema 1-2, 50. Jeroen Beerlings 2-2, 60. Jeroen Beerlings 3-2, 65. Edwin Zwier 4-2, 7-. Frank Renkema 5-2, 80. Robin Roebers 6-2; Arbiter: Hadders (Stadskanaal); Gele kaart: Patrick de Pender, Jeroen Tjoelker (Niekerk), Dyland Rockette (Mamio); Rode kaart: Genrick Wawoe (Mamio); Toeschouwers: 100
Opstelling Niekerk: Marijn Ottens, Frank Renkema, Patrick de Pender, Jelmer Kijf (45. Jeroen Tjoelker), Jeroen Brandsma (45. Jeroen Beerlings), Dennis Zwier, Arjan Kazemier, Stef Zuidersma, Jasper Siepelinga, Hidde Kijf, Edwin Zwier
Ster van het Veld: Jeroen Beerlings (Niekerk). Hoewel de gehele Niekerker ploeg na rust als herboren aantrad, maakte Beerlings toch wel weer het verschil. Met twee voltreffers en een assist had de boomlange en schotkrachtige spits weer het grootste aandeel in de grote ommekeer. En als die laatste kanonskogel erin was gevlogen…..zo hard, zo verpletterend.
NIEKERK – Het hoog genoteerde en pas gepromoveerde Mamio ligt Niekerk wel. Dat bleek al in de eerste wedstrijd, waarin de Westerkwartierders een spectaculaire 5-3 behaalde op de ‘Lappendekens’, die toen nog ongeslagen waren. Mamio kwam slechter uit de winterstop, maar leek in Niekerk de winnende draad op te pakken. Niekerk lag met 0-2 bijna in de hoek, maar kwam overeind. In de tweede helft veranderde Niekerk van kleur. In plaats van het fletse rood, stond er nu een rode furie, die het uitgebluste Mamio helemaal op een hoop speelde: 6-2.
Hij was weer eens de bepalende man, Jeroen ‘Boem Bats’ Beerlings, die door ziekte geveld was, niet kon trainen en op de bank begon. Het inbrengen van Beerlings, maar ook Jeroen Tjoelker, die de zwak spelende Jeroen Brandsma kwam aflossen, bleek een gouden greep van trainer Roy Kamps, die zag dat Mamio het middenveld in handen had en met veel snelheid Niekerk de baas was. Terug naar de eerste 45 minuten, waarin Niekerk niet kon overtuigen, te snel balverlies leed en onnauwkeurig was. Kortom: het deugde van geen kant. Terwijl er volop mogelijkheden lagen. Maar die waren er zeker ook voor Mamio. De man die de vrije trappen bij Mamio neemt, Jarvis Bernardus, schoot op het doel alsof het intrappen van de keeper was. Na de eerste Mamiaanse wapenfeiten Niekerk. Nadat de bal net binnen de lijnen werd gehouden gaf Jasper Siepelinga de voorzet, die te ver leek. In een ultieme poging om de bal te raken lukte Edwin Zwier dit, met de hak. Aan de andere kant werd een bal tegen Patrick de Pender aangeschoten. Hoewel dit overduidelijk in het strafschopgebied gebeurde legde scheidsrechter Hadders de bal buiten de zestien. Nicky Smid krulde over de muur en naast de muur. Tot verbazing van iedereen gaf de leidsman, die naar verluid op hoog niveau fluit, een hoekschop. Niekerk kreeg veel mogelijkheden tegen de behendige, snelle spelers van Mamio. De voorzetten van de flank waren kansrijk. Die moesten hoog- gezien de geringe lengte van Mamio de beste methode- maar ook weer niet te hoog of te ver, zoals Niekerk steeds deed. Eén keer viel de bal wel panklaar op het hoofd van Edwin Zwier, die verkeerd richtte. En Dennis Zwier soleerde langs een aantal pionnen, maar zijn schot viel recht in handen van Samuel Toure-Le Roy, die naast een muts ook nog een lap om het hoofd had gebonden tegen de kou (“ze lopen al in augustus met mutsen op”, aldus Mamio-trainer Postema). De eerste helft leek in een 0-0 te eindigen, maar toen kwam, zag en overwon Luciano Amelo, die al eerder dichtbij de 0-1 was, maar toen hopeloos faalde (kon simpel de hoek uitzoeken tegen Marijn Ottens). Maar de goal was aan Niekerk te danken. Het begon met een verkeerde timing van Frank Renkema, daardoor kon de aanval van Mamio doorgaan en na een tikkie-takkie kon Amelo ongehinderd 0-1 maken. Vervolgens de fout van Jeroen Brandsma, die in plaats vooruit te plaatsen, de bal naar achteren schoof. In de tegenaanval strafte Amelo af met een boogbal over de keeper: 0-2. Te slap ingrijpen, niet overtuigen, dat was het manco bij Niekerk, dat wonderwel terugkwam. Renkema waagde het van afstand. Voor de toch al wispelturige Toure-Le Roy was de gevuurde bal te heet en liet deze via de vingers in het net gaan. Het was zomaar weer een wedstrijd. Al had het even later 1-3 moeten zijn. Amelo kreeg voor de derde keer de gelegenheid, maar Ottens voorkwam een desastreuze achterstand. Na rust een heel ander beeld. Het Niekerker middenveld was versterkt en de ploeg als geheel voetbalde stukken beter. En dan heb je het fenomeen Beerlings, die zijn hoofd maar hoefde te draaien en de bal even te raken, op een vreemd, maar strakke vrije bal van Jasper Siepelinga: 2-2! De beer was los, de rode furie was niet meer te temmen. Was Edwin Zwier al dichtbij 3-2, na een ultieme sliding bij de achterlijn, even later lag de bal wel in het net. De bal werd veroverd op het middenveld, de lage voorzet van Edwin Zwier en wie anders dan Beerlings stond op de goede plaats: 3-2. Net als in Groningen was het een conditieslag, die Niekerk won. Mamio probeerde met twee verse krachten nog verder onheil te voorkomen, maar was niet bestand tegen een ontketend Niekerk, dat alles veranderde in goud. Al kwam de 4-2 door een terugspeelbal. Edwin Zwier dankte deze geste, bedacht zich even en lepelde alsnog loepzuiver over de kleine Toure-Le Roy, bepaald niet de ‘koning’. Mamio stortte totaal in. Uit een hoekschop kopte Renkema- zijn fout meer dan goed makend- hard binnen: 5-2. Genrick Wawoe van het rustiger geworden Mamio kon dit niet verkroppen en greep naar oude Mamio-middelen. Wawoe kon na een gegeven kopstoot douchen. Het bleef bij deze uitspatting. Daarna keerde de rust bij de iets te heet geworden geel-blauwen terug en liet bij vlagen zien goed te kunnen voetballen. Maar de honger van Niekerk was nog niet gestild. Invaller Robin Roeters, die eerder met een schot net naast trof, nam vlak voor tijd nummer zes voor zijn rekening. Dit na een prima loopactie van Beerlings, die niet zelfzuchtig was, maar Roeters voor het doel bediende. Een totale machtsovername van Niekerk in de tweede helft, dat het verkleumde publiek nog wat warmte meegaf. Het slotakkoord was fraai. Renkema, die even eerder met een technisch hoogstandje een veelbelovende aanval neutraliseerde, gaf een voorzet achter het standbeen, Beerlings haalde verwoestend uit. Le Roy kon de bal nog net over werken. “Lekker boys”, complimenteerde Kamps zijn discipelen. “Ja, die twee wissels waren belangrijk. Er was te weinig beleving. We hadden problemen op het middenveld. Ineens was er wel die beleving. Je buigt wel wat om”, zegt Kamps nog. Inderdaad, van 1-2 naar 6-2 is niet niks. De winst brengt Niekerk bovendien in rustiger vaarwater…
Sportpark Eekeburen: Niekerk-Mamio 6-2 (1-2); Scoreverloop: 43. Luciano Amelo 0-1, 45. Luciano Amelo 0-2, 45. Frank Renkema 1-2, 50. Jeroen Beerlings 2-2, 60. Jeroen Beerlings 3-2, 65. Edwin Zwier 4-2, 7-. Frank Renkema 5-2, 80. Robin Roebers 6-2; Arbiter: Hadders (Stadskanaal); Gele kaart: Patrick de Pender, Jeroen Tjoelker (Niekerk), Dyland Rockette (Mamio); Rode kaart: Genrick Wawoe (Mamio); Toeschouwers: 100
Opstelling Niekerk: Marijn Ottens, Frank Renkema, Patrick de Pender, Jelmer Kijf (45. Jeroen Tjoelker), Jeroen Brandsma (45. Jeroen Beerlings), Dennis Zwier, Arjan Kazemier, Stef Zuidersma, Jasper Siepelinga, Hidde Kijf, Edwin Zwier
Ster van het Veld: Jeroen Beerlings (Niekerk). Hoewel de gehele Niekerker ploeg na rust als herboren aantrad, maakte Beerlings toch wel weer het verschil. Met twee voltreffers en een assist had de boomlange en schotkrachtige spits weer het grootste aandeel in de grote ommekeer. En als die laatste kanonskogel erin was gevlogen…..zo hard, zo verpletterend.