Uit de school geklapt

|||
||| Foto: |||
ongenode gast

School: SWS De Aquarel
Plaats: Sebaldeburen
Leerkracht: Meester Ron

SEBALDEBUREN – Het is zomervakantie, de laatste loodjes zijn gelegd en de meeste basisschoolleerlingen stonden te popelen om aan de vakantie te beginnen. Toch is er traditiegetrouw één klas die met gemengde gevoelens aan de ‘grote vakantie’ begint. Deze klas komt na de zomer namelijk niet terug op de school waar zij een groot deel van hun leven hebben rondgelopen, waar ze zijn opgegroeid en veel vriendjes en vriendinnetjes hebben gemaakt. Deze groep 8 is volgend schooljaar geen groep 8 meer. Er zal een nieuwe groep 8 hun plaats innemen en zij zullen worden versplinterd over de diverse scholen van het voortgezet onderwijs. Onderweg naar de volgende stap in hun leven heeft de Streekkrant voor de zomervakantie gesproken met een aantal groep 8 leerlingen die na de vakantie aan een nieuwe avontuur beginnen. Deze week: SWS De Aquarel uit Sebaldeburen.
Al bij de eerste kennismaking met de vijf leerlingen van groep 8 blijkt dat meester Ron geen woord teveel heeft gezegd. Het is inderdaad een pittig klasje. Moedwillig is de stoel aan de kop van de tafel in de lerarenkamer opengelaten. Degene die prominente plaats opeist blijkt vaak de leider van het stel, of in ieder geval de brutaalste. Remko Boerema stapt vol zelfvertrouwen de kamer binnen en claimt de stoel. In zijn kielzog volgen Renske Hoeksema, Marit Roebers en Jeffrey Huistra. Richard van der Velde maakt het vijftal compleet nadat hij eerst een stoel voor zichzelf heeft geregeld. Dit is duidelijk een klas die, zoals meester Ron heeft even daarvoor had beschreven, klaar is voor de volgende stap. We hebben bijna de gehele groep 8 voor ons. Marynouk en Ruben ontbreken door omstandigheden, maar dat mag voor de overige vijf de pret niet drukken. Even lekker weg uit het klaslokaal, ze zijn er ook wel klaar mee. Dat basisschoolgebeuren. Druk maken ze zich niet om de volgende stap. En waarom zouden ze ook? Deze groep raakt niet versplinterd, zoals zoveel andere groepen wel over meerdere scholen worden verdeeld. De ene helft gaat na de zomer richting Leek, bestemming Lindeborg. De andere helft zal de andere kant op trekken naar de Woldborg in Grootegast. Maar hoe is de periode op De Aquarel bevallen? Daarover is Remko duidelijk: “Het begon best leuk. Beetje spelen en kleuren en zo. Maar toen moesten we leren en werd het snel minder.” Het vijftal kijkt elkaar aan en schiet in de lach, behalve Jeffrey. De jongeman zit voor een bakje met suikerklontjes die vakkundig worden gestapeld, totdat er zich een mooi gebouw begint te vormen. “Jeffrey gaat later werken bij de Suikerunie”, grapt Richard. En weer neemt de hilariteit het over. Dan toch maar over het laatste jaar. Over het hoogtepunt in groep 8 wordt nog even nagedacht, het dieptepunt komt echter snel op tafel. “Die tablets! Pfff”, zegt Marit. “Wat een ramp, de wifi deed het nooit.” Renske vult haar klasgenoot aan: “Ach, we wisten ook niet hoe het werkte , dus we drukten maar lukraak op wat knopjes.” Opeens blijkt het kunstwerk van Jeffrey klaar en komt hij met een hoogtepunt van het schooljaar: “We zijn met groep 8 op kamp geweest in Bakkeveen, dat was leuk!” Renske vertelt dat ook groep 7 mee was, want “je bent toch een grote groep samen.” Vooral het Levend Stratego is de leerlingen goed bijgebleven. “Je krijgt een kaartje en dan mag je elkaar aftikken”, legt Richard uit. “Degene met het hoogste kaartje wint en krijgt het kaartje van de ander. Het doel is natuurlijk om elkaars vlag te veroveren.” Remko vond vooral de Bonte Avond leuk, al zijn de meningen daar over verdeeld. “Er zijn tijdens het kamp een heleboel blunders gemaakt”, vertelt Marit. “En die hebben de leerkrachten voorgelezen tijdens de avond waar onze ouders bij waren.” Al snel wijzen de vingers naar Jeffrey als zijnde de grootste blunderaar van de klas. “Dat klopt ook wel”, beaamt hij. “Ik wilde een bal trappen, gleed uit en belandde in een plas op het veld. Ook heb ik op kamp vastgezeten met mijn voet tussen twee boomstammen. Moest ik dus heel hard roepen om hulp. Toen meester Ron kwam maakte hij eerst een foto voordat hij mij bevrijdde.” Toch was Jeffrey niet de enige die een paar mooie blunders op zijn naam heeft staan. Remko kijkt verschrikt naar Richard, want hij weet wat zijn klasgenoot nu gaat vertellen. “Remko zat constant met zijn fiets in de berm”, lacht Richard. “Volgens mij kan hij niet fietsen.”
Dat kan Remko dan maar beter snel leren, na de vakantie wacht de dagelijks overtocht naar Leek. Per fiets, dus dat belooft nog wat met al die bermen tussen Sebaldeburen en Leek. De afwezige Marynouk en Ruben gaan met hem mee en ook Marit sluit na de vakantie aan bij de Lindeborg. Richard, Renske en Jeffrey gaan naar de Woldborg in Grootegast. Over de fietstocht naar Grootegast maakt Renske zich geen zorgen: “Het is maar een klein stukje fietsen. Grootegast is vlakbij, dus ik maak me geen zorgen.” Op de valreep doet Remko nog een belofte. “Ik ga havo/vwo doen”, zegt hij. “Wat het wordt moet nog blijken, maar ik ga m’n best doen om naar het vwo te gaan. Dat wil ik graag.” En zo sluit Remko serieuzer af dan dat hij begon. Nogmaals bevestigend wat zijn leraar al wist: ‘Ze zijn er klaar voor.’
Jouw klassenfoto nabestellen? Dat kan via fotoservice.media-totaal.nl!

|||
|||
|||

UIT DE KRANT