Uniek duo al 25 jaar aan het roer bij Stichting De Woldzoom

DOEZUM/GROOTEGAST – Noem het maar niks. Jezelf 25 jaar wegcijferen om duizenden mensen, jaar na jaar, een zomer lang te laten genieten van een prachtige zwemaccommodatie. Het afgelopen seizoen ruim 42.500 zwemmers om precies te zijn. Dat doe je niet door stil te blijven staan en mee te genieten, maar door keihard te blijven werken aan verbeteringen. Dit zodat zwembad De Woldzoom ook in 2026 nog bestaansrecht geniet. En dat is exact wat Aebe de Jong en Johanna Jonker het laatste kwart eeuw hebben gedaan: zorgen dat het zwembad elk weer in topconditie is en vele mensen uit de hele regio naar Grootegast trekt.

“En dat met grotendeels vrijwilligers”, benadrukt Johanna Jonker. “Het badpersoneel is natuurlijk gediplomeerd en in dienst, maar daaromheen drijft de stichting op de inzet van ruim zestig vrijwilligers die allemaal de handen uit de mouwen steken om het zwembad piekfijn in orde te houden. Denk daarbij aan de kassières, de tuinploeg, de schoonmaakploeg en de mannen van het onderhoud. Een lange lijst mensen die allemaal een pluim verdienen.” Toch bestempelt zij Aebe de Jong als grote animator achter De Woldzoom. Tenslotte staat hij al vijfentwintig jaar lang aan het roer van de stichting. “Nadat de gemeente 25 jaar geleden besloot dat het zwembad maar dicht moest, zijn wij –en eigenlijk heel Grootegast- in opstand gekomen”, vertelt Aebe. “Omdat de gemeenschap zo uitgesproken was mocht De Woldzoom openblijven, maar dan wel onder een stichting en volledig geprivatiseerd.” Het bleek het startschot voor een lange carrière als voorzitter van Stichting De Woldzoom. “Dat klopt”, lacht hij. “Nadat wij de symbolische gulden die het zwembad heeft gekost hadden betaald, begon het grote werk. Er moesten vrijwilligers worden gezocht en het zwembad had dringend een grote onderhoudsbeurt nodig.” Daarom werd er een bijeenkomst georganiseerd in Hotel Grootegast. “Daar zijn behoorlijk wat vrijwilligers uitgekomen”, weet Johanna. “Zowel een grote groep ‘vaste’ gezichten als een heleboel helpende handen daaromheen.” Vandaaruit is het bestuur gekozen waarin zowel Aebe als Johanna zitting namen. “We hebben de taken daarna verdeeld”, vervolgt Aebe zijn verhaal. “Ieder bestuurslid kreeg zijn eigen takenpakket. Zo kwamen we ook nooit in elkaars vaarwater en wist iedereen precies van elkaar wie wat zou regelen. Dat is al 25 jaar lang een succesvolle formule.” Johanna Jonker kreeg de portefeuille personeelszaken toegewezen. Een logische keuze, volgens haar. “Ik ben altijd zweminstructrice geweest, dus ik had daar zeker affiniteit mee. Zelfs de voorzitter zelf heeft nog zwemles van mij gehad”, lacht ze. “Laat die laatste opmerking maar weg”, voegt Aebe glimlachend toe. “Dat is niet zo belangrijk toch?” Dat klopt, meneer de voorzitter. Het is inderdaad geen belangrijk punt. Maar wel een leuk feitje.

Aebe: “Het leuke aan deze stichting is dat we alles wat in het zwembad moet gebeuren zoveel mogelijk zelf doen. Kijk, veel geld is er gewoonweg niet. Wat er binnenkomt, wordt ook weer in het onderhoud en dergelijke gestopt. Wanneer we iets laten bouwen of verbouwen doet een aannemer dus alleen het noodzakelijke. Zodra het geraamte staat en wij zelf de werkzaamheden over kunnen nemen doen we dat. Dat scheelt enorm in de kosten.” Een leuk voorbeeld vindt de voorzitter het middelste zwembad van De Woldzoom. “De blauwe tegeltjes in het bad gingen stuk voor stuk kapot. Daar moest dus wat aan gebeuren. Aangezien we zelf niet wisten hoe dat moest hebben we dat uitbesteed aan een aannemer. Deze heeft het bad in perfecte staat afgeleverd met een polyester afwerking. Toen hadden we opeens één mooi bad en twee duidelijke minder mooie baden in de oude staat.” Gelukkig hadden de vrijwilligers van De Woldzoom goed gekeken wat er onder de tent bij het middelste bad gebeurde. “Daardoor konden we zelf de andere twee baden vernieuwen”, vertelt de voorzitter. “Dat scheelde enorm veel geld. Alleen het polyester is aangebracht door een professioneel bedrijf.” Dezelfde aannemer die het middelste bad had gerenoveerd werd ingeschakeld om ook de andere twee baden van polyester te voorzien. “Stond hij mooi te kijken”, vertelt Aebe lachend. “Was al het voorwerk al gedaan. Hoe hij reageerde? Door te zeggen: ‘als je een aap leert klimmen, krijg je zelf de kokosnoten op de kop.’ Maar goed, ook hij wist wel dat wij op de kleintjes moeten letten.” Beetje bij beetje is er gewerkt aan moderner zwembad, waar steeds meer leuke attributen en speeltoestellen zijn bijgekomen. “Veel van deze toestellen hebben we gewoon tweedehands van het internet afgehaald”, aldus Johanna. “Neem bijvoorbeeld de grote rode glijbaan. Die komt uit Andijk. De glijbaan hebben we zelf opgehaald met een grote oplegger. Met eigen handen de glijbaan afbreken en vervolgens naar Grootegast vervoeren. Dat heeft ons twee dagen gekost.” Aebe: “Maar dan heb je ook wat, voor weinig.” Naast de glijbaan zijn ook veel speeltoestellen en hele delen van het interieur tweedehands naar De Woldzoom gekomen. “Het Jungle-Play toestel komt uit Eelde-Paterswolde”, zegt Johanna. “En wie vroeger weleens in het gemeentehuis is geweest, ziet dat hier de oude balie van de gemeente Grootegast staat.” Kortom, De Woldzoom is groot geworden door vooral niet met geld te smijten. “Zo overleef je het beste”, weet Aebe. “Kijk eens hoeveel zwembaden er her en der omvallen en dichtgaan. Te hoge kosten en dus niet rendabel. Wij bewijzen hier in Grootegast dat door slim te werken in het in de juiste vorm te gieten het allemaal wel mogelijk is. Er staat hier een prachtig mooi bad, dat in de loop der jaren alleen maar mooier is geworden. Wij bieden goede faciliteiten en dat tegen een lage entreeprijs. Het is namelijk de bedoeling om De Woldzoom voor iedereen toegankelijk te houden.” En dat lijkt te lukken. Het tweetal constateert de laatste jaren zelfs een toename van zwemgasten uit buurgemeenten Zuidhorn en Marum. “Een positieve ontwikkeling”, vindt Johanna. “Ook dat draagt eraan bij dat ik dit nog altijd met veel plezier doe en hoop nog jaren door te mogen én kunnen gaan.” Aebe: “Daar sluit ik me graag bij aan. Het is inderdaad plezierig werken en nog een paar jaartjes erbij zou helemaal niet erg zijn.”