Vakmanschap Lea Laarakker aan een zijden draadje

11 mei 2017, 06:32 kleintje cultuur ADUARD – Het is een mooie kop nietwaar? Vakmanschap dat aan een zijden draadje hangt. Allicht dat een aantal lezers onder u hadden gedacht dat zijdespecialist en kunstenares Lea Laarakker op het punt staat te stoppen met haar avonturen in de zijdestoffen. Of dat iemand haar ‘vakmanschap’ ter discussie heeft gesteld, waardoor deze nu aan een zijden draadje hangt. Niets van dat alles. Laarakker werkt nog altijd dagelijks met veel plezier aan haar kunstwerken waarbij de stof zijde het uitgangspunt is. Inmiddels al decennia lang, waardoor met recht gezegd kan worden dat aan de vele zijden draadjes die door de handen van Lea zijn gegaan het vakmanschap aan vast is komen te zitten. We treffen Lea Laarakker en haar man Henk in de karakteristieke boerderij aan de rand van Aduard, nabij de pas vernieuwde brug van Dorkwerd. “Je moet trouwens nog een stukje het land in rijden”, meldt ze nog als we haar bellen voor de afspraak. De woning ligt inderdaad vrij afgelegen, “maar dat maakt deze plek nu juist zo uniek”, stelt Lea. We kijken uit het raam over het Groninger landschap tussen de grote stad en het kloosterdorp. “Prachtig nietwaar?”, vraagt ze retorisch. “Dit is een grote bron van inspiratie. Regelmatig kijk ik uit het raam en zie dagelijks het uitzicht veranderen. Als de zon schijnt lijken de boomtoppen van goud te zijn en in deze periode wordt de omgeving groener en groener. Die inspiratie, die veranderingen neem ik mee in mijn werk.” Laarakker vertelt dat ze nooit van te voren weet waar haar reis met de zijdestof heen gaat. “In span het aan of laat het door mijn handen gaan”, legt ze uit. “Vandaaruit laat ik  mijn fantasie de vrije loop. Dat is voor mij de beste manier om te werken.” En wie succes heeft, heeft gelijk. Het werk van Lea vindt aftrek over de hele wereld en in veel grote steden heeft zij inmiddels imposante exposities gehad. “Eén van de meest recente zelfs hier in het eigen Aduard”, vertelt Lea. “Samen met vijf andere kunstenaars hebben we exposeert in Het Rechthuis te Aduard. Dit in het kader van het 825-jarig bestaan van Aduard. Daar heb ik werkelijk van genoten. We moesten het allemaal zelf bemannen met z’n zessen, dus hebben we gekozen voor een korte expositietijd. Maar achteraf –tja- het had van mij ook wel iets langer mogen duren.”
De liefde voor het werken met zijde voert Lea Laarakker ver terug in de tijd. “Ooit ben ik begonnen als kantontwerpster”, blikt ze terug. “Ik was politiek actief in de gemeenteraad eb dacht een mooie toekomst te hebben in de politiek. Totdat mijn eerste man de kans kreeg om in Thailand te werken en ik besloot om met hem mee te gaan. Ik liet alles hier voor wat het was en zat dertig jaar lang in Thailand bij de grens met Cambodja.” Daar werd Lea gegrepen door het werken met zijde. “Stof was voor mij altijd al belangrijk”, zegt ze. “Als kind was ik altijd al aan het ‘frummelen’ met stoffen en mijn moeder wist destijds al welke kant het op zou gaan. Als kantontwerpster zit je al midden in de wereld van stof, maar zijde trok mij nog meer.” Laarakker weet daar een leuk feitje over te vermelden. “Mensen zien zijde als een delicate –haast breekbare- stof. Maar wist jij dat zijde sterker is dan bijvoorbeeld katoen?” Het antwoord op de vraag van kunstenares luidt ‘nee’. Maar daar moeten we aan toevoegen dat wij zelf vaak niet verder komen dan het kopen van stoffen in kledingvorm, waarbij vooral kleuren de doorslag geven. “Kleur is ook belangrijk”, vindt Lea. “Het is de belangrijkste impressie.” Laarakker wijst naar haar kleurrijke werken die in haar atelier hangen. “Ook dat komt uit mijn jeugd”, vertelt ze. “Mijn moeder droeg altijd paarse of knalgele schoenen. Daarvoor gingen wij –toen al- speciaal naar Duitsland. Zwart is geen kleur, vond zij altijd. Dat werd thuis dan ook nooit gedragen.” Zelf gebruikt Lea wel zwart in haar werken, “maar ik probeer het altijd wel tot een minimum te beperken”, lacht ze. Voordat we moeten gaan haalt ze nog een paar speciale lappen zijde tevoorschijn. “Gewoven van wat is overgebleven”, verduidelijkt ze. “Daardoor zijn verschillende kleuren en soorten zijde door elkaar heen gewoven. Zo ontstaat een prachtige stof die nog niet eerder gemaakt is. Handmatig. Want moderne stoffen ontstaan niet in moderne industrie, maar door echt vakmanschap.”  Meer informatie over het werk van Lea Laarakker is te vinden op www.lea-silk.com en www.banrengkhai.com.