week 30
Sorry Bert.
Weet je, ik heb het grootst mogelijke respect voor mensen met een hobby. Vrijdagmiddag bijvoorbeeld, trof ik een man – Albert heet hij- uit Siddeburen. Hij was lid van een houtsnijdclub en droeg een houten hoed. Die hoed had hij gemaakt naar aanleiding van een foto van Koningin Beatrix. Hij bekeek de foto, knipte die uit en ging aan de slag. Zestig uur was hij bezig, het resultaat was vrijdagmiddag te zien in Boerakker. Een houten hoedje. Mooi. Meneer draagt ‘m alleen zelf. Want als ie valt, dan is ie kapot. Meneer krijgt van een meubelzaak in de buurt stokoude tafelbladen. Kan ie uren en uren mee aan de slag. Meneer maakt alles van hout. Op markten en braderieën probeert hij het spul te slijten. Veel handel heeft hij niet, een hoop lol wél.
Mijn buurvrouw maakt graag puzzels. Woordzoekers. Ze koopt er speciale pennen voor. Vooral die van Prokan liggen zo lekker in de hand. Ze vult de puzzels bij voorkeur in met rode pen. Vind ze mooier. Uren en uren kan ze zo bezig zijn. Bezoek of geen bezoek, de woordzoekers gaan voor. Inmiddels heeft ze een iPad, de echte, ouderwetse woordzoekers blijven echter hét hobbyneusje van de zalm. Nooit wint ze iets. Is het boek vol, dan gaat het zo de papiercontainer in. Ze geniet van elke woordzoeker die ze maakt. Elke dag weer.
Pokémon kaarten zijn eveneens weer helemaal in. Je koopt er tien voor vijf euro bij Bart Smit. Kinderen spelen vervolgens tegen elkaar. Slinkt de voorraad, dan wacht papalief een bezoek aan Bart. Om de schade te herstellen. De teller staat inmiddels op ruim tweehonderd. Rekent u het zelf even uit. Dure hobby. Een hobby ook die duurt tot de eerstvolgende supermarkt weer met een voetbalplaatjesactie komt. Dan liggen de Pokémon plaatjes te vergelen in de kast. Geen hond die er dan nog naar om kijkt. Herinnert u zich Foekje Wekema nog? Zij is de allergrootste fan van BZN. Haalde er de televisie mee. Foekje zingt nog elke dag mee op de wijs van ‘Mon Amour’. Nooit één tel krijgt ze daar genoeg van. Alsof het niemendalletje elke keer weer net even anders klinkt. Ook na 10.000 keer klinkt Annie als een nachtegaaltje. Baalt Foekje even van Jan – die nog steeds onder de naam BZN commercieel succes probeert te boeken- dan gaat ze achter Ministeck. Foekje heeft hobby’s zat, met BZN wel veruit op nummer één.
Het kan echter altijd erger. De Vierdaagse van Nijmegen. Ik heb het gevolgd, omdat ik wilde weten wat nou de charme van deze parade van blarenenkels is. Ik ben er niet achter gekomen. Van de gezelligheid en de charme kon zelfs Fons de Poel me niet overtuigen. Wandelen over zeven heuveltjes in Groesbeek. De Via Gladiola. Koude rillingen. Mannen met wandelschoenen. Lichtbruine afritsbroeken. Emoties na de finish. Mensen die als helden onthaald worden na vrijwillig vier dagen afzien in de stromende regen. Ik heb er niets mee. Kan er niets mee. Dan liever Pokémon. Of een pittige woordzoeker. Of Jan Keizer. Zelfs dat. Sorry buurman Bert. Ik denk dat je een geweldige prestatie geleverd hebt met het voltooien van de vierdaagse. Ik ga je echter niet vragen hoe het was. Ik ben niet geïnteresseerd.