Danielle Bekkering beste schaatsster ooit na huzarenstukje

Oude tijden herleven in Thialf

HEERENVEEN - Oude tijden herleefden afgelopen zaterdag in het Heerenveense Thialf Stadion. Het was Danielle Bekkering die vriend en vijand verraste en zegevierde in de gezellig en goed gevulde ijstempel. In een bloedstollende finale klopte de kopvrouw van team Renault oud rivale Elma de Vries. Het was een overwinning met een gouden randje. Of misschien wel verguld met goud. Deze zege zag ze al zolang naar uit. Misschien was het stiekem wel één van de redenen om de schaatscarrière nog niet te beëindigen.
Deze overwinning maakte de super sportvrouw tot de meest succesvolle marathonschaatsster uit de historie. Lange tijd stond ze met 61 overwinningen gelijk met schaatslegende Atje-Keulen Deelstra. Niemand die met dit scenario rekening had gehouden. Maar het guinness book of records is voor de vrouw die het verdient; Danielle Lissenberg Bekkering. Want ze flikte het gewoon weer.
Niemand die vooraf ook maar een cent voor haar kansen gaf. Niet zo raar ook. Het snelle ijs van Thialf is vooral voor de stylisten. “Ik heb een haat-liefde verhouding met dit stadion,” snotterde de winnares na de wedstrijd. Daarmee doelend op een paar behaalde mooie en belangrijke zeges, maar vaker reed ze zich zelf aan gort. Vanaf afgelopen zaterdag 19.30 uur zal de haat-liefde verhouding zijn veranderd in pure liefde.
Alle prijzen die ze graag wilde, waar ze zo diep naar verlangde sleepte de schaatsster in de loop van de tijd binnen. En vaak op momenten dat niemand er nog rekening mee hield dat het nog zou gaan gebeuren. Zo sleepte ze op 7 januari 2008 nog de titel Nederlands kampioen op kunstijs binnen waar ze de onklopbaar gedachte Elma de Vries, haar grote concurrente tot ieders verrassing versloeg. Om een jaar later dit kunststukje nog eens te herhalen. Niemand die dat nog als serieuze optie zag. En dat is de kampioen op kunst- en natuurijs ten voeten uit. Het schijnbaar onmogelijke mogelijk maken heeft de Den Hamse tot kunst verheven.
In een spannende wedstrijd zat Bekkering in een mooie kopgroep. Met o.a.Elma de Vries en Maria Sterk, maar zonder de sprintkanonnen Mariska Huisman, Ireen Schouten en Foske Tamar van der Wal. Het ging hard in de laatste ronde. Bekkering leek door het ijs te zakken. Wist zich zelf voor de zoveelste keer nieuw leven in te blazen, haakte weer aan, ging er op en in de laatste bocht er indrukwekkend over. Thialf hielde de adem in? Gebeurde dit echt? Is het Bekkering? Wat niemand voormogelijk hield gebeurde. Huilend liet ze zich op het ijs zakken,. “Dit is zo’n mooie overwinning’ juichte ze met een betraand gezicht. Ik hoopte dat deze wedstrijd ooit nog zou komen. Het is gelukt. En maakt me heel blij en gelukkig!” Het sprookjesboek van Danielle Bekkering is nog altijd niet uit.
Foske Tamar van der Wal baalt
Ze kon nog best een glimlach op haar gezicht toveren, maar het kostte moeite. Winnen in Friesland heeft iets speciaals voor veel schaatsers. Ook Van der Wal was naar Heerenveen gereden voor niets minder dan de zege. Het ging echter helemaal mis. “Al vrij vroeg in de wedstrijd ontstond er een kopgroep. Daarin was onze groep niet vertegenwoordigd. We hebben ze laten gaan en dat is een grote tactische fout geweest,” steekt Van der Wal na de wedstrijd de hand in eigen boezem. “Eerst hoop je nog dat ze worden teruggehaald, dan probeer je er nog naar toe te springen, maar alle moeite was  tevergeefs. Hier moeten we het met de ploeg nog maar eens goed over hebben,” was de conclusie van de voorvrouw van Okkinga Communicatie die de grote vorm van vorig jaar nog niet kan evenaren.