150 jaar Hilmahuistermolen Visvliet
voorpagina groningen
Onvergetelijke dag voor bijzondere molen
VISVLIET – De Hilmahuistermolen bestaat dit jaar 150 jaar. Een hele prestatie. Zeker gezien het feit dat de molen ooit op de nominatie stond om plaats te maken voor een moderner gemaal. “Maar in plaats daarvan is de Hilmahuistermolen tegenwoordig nog altijd in bedrijf”, aldus molenaar Marjan Meijer-Heidema. Zondag werd er uitgebreid stilgestaan bij de 150e verjaardag van de molen die sinds 1868 een belangrijk onderdeel is van de Visvlieter skyline en onlosmakelijk verbonden is met het dorp. En de molenaar.
Tot 1964 is de molen in bedrijf geweest met een beroepsmolenaar. De molen vervulde een belangrijke functie voor de omgeving en omwonenden die anders heel wat vaker met natte voeten hadden gezeten. Nadat men overstapte op elektrische gemalen verloor de molen haar belangrijkste functie, maar werd niet afgedankt. “Soms, als het gemaal het niet meer aankan, wordt er een beroep gedaan op de Hilmahuistermolen”, weet Marjan die als 4-jarig meisje in het molenaarshuisje is komen te wonen. “Mijn ouders kochten het huisje destijds”, blikt ze terug. “De molen en ik hebben samen veel meegemaakt. Ik heb het zien vervallen in de jaren ’70 en weer gerestaureerd zien worden. De molen is een belangrijk onderdeel van mijn leven geworden.” De liefde voor de molen kreeg meer vorm in ’85 toen Marjan Meijer begon aan de molenaarsopleiding, die twee jaar later met succes werd afgerond. Nadat haar broer in 1998 besloot te stoppen met zijn werkzaamheden voor de Hilmahuistermolen, stapte Marjan in de voetsporen van haar broer. “En in het oude molenaarshuisje van mijn ouders”, voegt ze toe. Het molenaarshuisje is inmiddels vervangen, maar de molen draait nog altijd zodra de wind het toelaat. “Mensen zijn dan ook welkom om een kijkje te nemen, indien mogelijk”, zegt ze. “Al kan men natuurlijk zeker komen kijken tijdens bijvoorbeeld Open Monumentendag en het Groninger Molenweekend.” De Hilmahuistermolen is inmiddels eigendom van Stichting Groninger Poldermolens die vorig jaar de molen heeft overgenomen. Allemaal onderdeel van de 150 jaar rijke historie van de molen, waar afgelopen zondag feestelijk bij stil werd gestaan. Zo’n zeventig aanwezigen genoten van livemuziek van de Stroatklinkers, een show gegeven door de Oude Trekkers en Motoren Vereniging en natuurlijk de boeiende rondleidingen door de molen en lekkere hapjes. Dit terwijl de kinderen zich prima vermaakten met het springkussen en andere leuke activiteiten. Het dorp hing de typerende Visvlieter vlag uit om de band tussen de oude molen en het pittoreske dorpje te onderstrepen. De opening werd verricht door voorzitter van de poldermolenstichting Jan Oomkes en Halbe Kuipers. “Dat Kuipers erbij is, is heel speciaal”, vindt Marjan. “Halbe Kuipers is de redder van de molen. 40 jaar geleden zou de Hilmahuistermolen worden gesloopt. Halbe maakte zich hard voor het behoud van de molen en is daarin geslaagd. Het is bijzonder dat deze inwoner van Visvliet er nog altijd bij is en kan zijn.” Zoals het eigenlijk heel bijzonder is dat de 150 jaar oude molen überhaupt nog fier in het landschap prijkt.”
VISVLIET – De Hilmahuistermolen bestaat dit jaar 150 jaar. Een hele prestatie. Zeker gezien het feit dat de molen ooit op de nominatie stond om plaats te maken voor een moderner gemaal. “Maar in plaats daarvan is de Hilmahuistermolen tegenwoordig nog altijd in bedrijf”, aldus molenaar Marjan Meijer-Heidema. Zondag werd er uitgebreid stilgestaan bij de 150e verjaardag van de molen die sinds 1868 een belangrijk onderdeel is van de Visvlieter skyline en onlosmakelijk verbonden is met het dorp. En de molenaar.
Tot 1964 is de molen in bedrijf geweest met een beroepsmolenaar. De molen vervulde een belangrijke functie voor de omgeving en omwonenden die anders heel wat vaker met natte voeten hadden gezeten. Nadat men overstapte op elektrische gemalen verloor de molen haar belangrijkste functie, maar werd niet afgedankt. “Soms, als het gemaal het niet meer aankan, wordt er een beroep gedaan op de Hilmahuistermolen”, weet Marjan die als 4-jarig meisje in het molenaarshuisje is komen te wonen. “Mijn ouders kochten het huisje destijds”, blikt ze terug. “De molen en ik hebben samen veel meegemaakt. Ik heb het zien vervallen in de jaren ’70 en weer gerestaureerd zien worden. De molen is een belangrijk onderdeel van mijn leven geworden.” De liefde voor de molen kreeg meer vorm in ’85 toen Marjan Meijer begon aan de molenaarsopleiding, die twee jaar later met succes werd afgerond. Nadat haar broer in 1998 besloot te stoppen met zijn werkzaamheden voor de Hilmahuistermolen, stapte Marjan in de voetsporen van haar broer. “En in het oude molenaarshuisje van mijn ouders”, voegt ze toe. Het molenaarshuisje is inmiddels vervangen, maar de molen draait nog altijd zodra de wind het toelaat. “Mensen zijn dan ook welkom om een kijkje te nemen, indien mogelijk”, zegt ze. “Al kan men natuurlijk zeker komen kijken tijdens bijvoorbeeld Open Monumentendag en het Groninger Molenweekend.” De Hilmahuistermolen is inmiddels eigendom van Stichting Groninger Poldermolens die vorig jaar de molen heeft overgenomen. Allemaal onderdeel van de 150 jaar rijke historie van de molen, waar afgelopen zondag feestelijk bij stil werd gestaan. Zo’n zeventig aanwezigen genoten van livemuziek van de Stroatklinkers, een show gegeven door de Oude Trekkers en Motoren Vereniging en natuurlijk de boeiende rondleidingen door de molen en lekkere hapjes. Dit terwijl de kinderen zich prima vermaakten met het springkussen en andere leuke activiteiten. Het dorp hing de typerende Visvlieter vlag uit om de band tussen de oude molen en het pittoreske dorpje te onderstrepen. De opening werd verricht door voorzitter van de poldermolenstichting Jan Oomkes en Halbe Kuipers. “Dat Kuipers erbij is, is heel speciaal”, vindt Marjan. “Halbe Kuipers is de redder van de molen. 40 jaar geleden zou de Hilmahuistermolen worden gesloopt. Halbe maakte zich hard voor het behoud van de molen en is daarin geslaagd. Het is bijzonder dat deze inwoner van Visvliet er nog altijd bij is en kan zijn.” Zoals het eigenlijk heel bijzonder is dat de 150 jaar oude molen überhaupt nog fier in het landschap prijkt.”