34e Profronde van Surhuisterveen
“De winnaar? Ach, dat is toch doorgestoken kaart”
SURHUISTERVEEN – Tientallen wielrenners die door de straten van ’t Fean zweven, duizenden mensen langs de dranghekken en twee hysterische spreekstalmeesters die de toppers haast tot God verklaren. Het zijn de ingrediënten voor de Profronde van Surhuisterveen en dat al meer dan dertig jaar. Vorige week was de 34e editie en De Streekkrant was erbij.
Criteriums. Wanneer je drie weken lang hebt afgezien in de Tour de France zou je toch zeggen dat een zichzelf serieus nemende profwielrenner niet op zestig rondjes om de kerk zit te wachten. Maar wanneer er geld om de hoek komt kijken verandert alles. Wielrenners kunnen in één avond een mooie nieuwe keuken bij elkaar fietsen, zeker als je Robert Gesink en Bauke Mollema heet. Om over vedette Peter Sagan nog maar te zwijgen. Voeg verder nog wat lokale helden als Pieter Weening en Lieuwe Westra toe aan het programma en het succes van de 34e Profronde is verklaard.
Gek eigenlijk, helemaal wanneer je in ogenschouw neemt dat het Nederlandse wielrennen in tegenstelling tot pakweg dertig jaar geleden minder meetelt op het mondiale strijdtoneel. Weliswaar werden Gesink en Mollema uiterst knap zesde en zevende in de Tour de France, het is al jaren bedelen en smeken om een ritzege van de Nederlanders. Vorig jaar won Lars Boom een Touretappe, na een gat van bijna tien jaar zonder Nederlandse zege. En in dat licht bezien is het ongelooflijk dat wielrennen in Nederland populairder dan ooit lijkt te zijn. Iedereen wil wat van onze helden. Zo ook in hartje Surhuisterveen, waar volwassen mannen op handtekeningen jagen van Gesink, Mollema, maar ook de Eritrese suprise Daniël Teklahaimanot en de Afrikaner Jacques Jans van Rensburg.
Het is een interessant schouwspel, de entree van de vedetten uit de Tour de France. En eigenlijk is het des te knapper dat Stichting Wielercomité Surhuisterveen erin slaagt dergelijke namen naar Friesland te halen. Want net als menig evenement stijgen de kosten voor de organisatie door toenemende veiligheidseisen, terwijl de inkomsten uit sponsoring lastiger te verhogen zijn in deze economisch mindere tijden. Dat Sagan, Gesink en Mollema hier dan ook rondrijden is een prestatie van formaat, waar veel werk voor achter de schermen wordt verzet. De organisatie maakt echter één kapitale fout. Mollema – die in diverse interviews heeft aangegeven zich toch echt Groninger te voelen - wordt aangekondigd als ‘onze Fries’. Maar ach, het zij de organisatie vergeven.
De rest van het veld dient oneerbiedig gezegd eigenlijk als opvulling, want in Friesland zit niemand op renners als Tijmen Eising of Rick Ottema te wachten. Het gaat om de toppers, de publiekstrekkers én om de show. Want menig Bekende Nederlander wordt uiteraard gesignaleerd in ’t Fean. Parlementair journalist Frits Wester bijvoorbeeld, die zijn favoriete wielrenner Lieuwe Westra komt bewonderen. Of Steven de Jong, de regisseur van de Kameleon-films. Of Ben Woldring. Of Romke Kooyenga met zijn Argentijnse schone Silvana. Laatstgenoemde mag de start verrichten met Cambuur-trainer Henk de Jong. Wanneer spreekstalmeester Andries Nieuwenhuis aan mevrouw Kooyenga vraagt of ze Cambuur steunt, is het antwoord veelzeggend: “Ik ben voor Boca Juniors.”
Ook lokale prominenten uit de naburige gemeenten worden gespot. Burgemeester Kor Dijkstra bijvoorbeeld, die in buurgemeente Achtkarspelen komt kijken wie er vanavond zal winnen. Wethouder Bert Nederveen van de gemeente Zuidhorn komt met de hond voorbij wandelen. Hij vermoedt dat de renners onderling uitmaken wie er winnen. “Ach, dat is toch doorgestoken kaart”, zegt hij lachend, terwijl de hond het liefst meerent met de rondrijdende wielrenners. “De vier toppers Sagan, Gesink, Mollema en Westra zullen uitmaken wie bij de eerste drie eindigen.” En even daarvoor zijn Tieme en Hielke Zwama gesignaleerd. De jongens zijn vanuit Doezum op de fiets naar Surhuisterveen gekomen en Hielke Zwama is al een echte kenner. “Ik hoop dat Jan Hendrik Westra, de broer van Lieuwe Westra wint”, vertelt hij. “Het is zijn laatste keer hier, dat zou mooi zijn.”
Of ‘de broer van’ wint, is even afwachten. Wanneer De Jong en Silvana Kooyenga het startschot verrichten beginnen de renners aan de zestig ronden door Surhuisterveen. Iedere ronde valt er wel wat te verdienen. Zijn het geen punten voor een rondeklassement met daaraan gekoppeld een prijs, dan zijn het wel euro’s die tijdens de tussensprint binnengeharkt kunnen worden. Tom Jelte Slagter doet aan het begin van de profronde goede zaken door diverse keren als eerste over de meet te komen. De Slochter renner is sinds kort ook een beetje van Friesland, want de liefde heeft hem naar Nijbeets gebracht. En de afstand Nijbeets – Surhuisterveen is zoiets als de sprint over de Champs Elysees.
Naarmate de koers vordert lijkt Nederveen toch gelijk te krijgen. Ze doen het rustig aan, Mollema eet nog even een banaantje op de fiets en maakt zich op voor de ‘grande finale’. Groene Trui-winnaar Peter Sagan komt als eerste over de meet, vóór Gesink en Mollema. Dat weerhoudt Nederveen niet om via Twitter even zijn gelijk te halen: ‘Wat zei ik?’
We lezen het met een glimlach. De 34e Profronde was zeker de moeite waard, gezien al het spektakel en de heerlijke rondemissen, die iedere man het hart sneller doen laten kloppen. Één punt van zorg: het voortdurende getetter van de spreekstalmeesters. Het hoort er ongetwijfeld bij, maar het lijkt alsof niemand erop zit te wachten. Wanneer ook dat zich verbetert, kan het criterium helemaal niet meer stuk bij De Streekkrant.
