Aduard opgelucht met punt, maar: ‘We hadden moeten winnen”

Stormachtige wind spelbreker in ‘Kanaalderby’

ADUARD - Er stond nogal wat op het spel, afgelopen zaterdag op het extreem winderige sportpark in Aduard waar VV Zuidhorn en de Aduard 2000 de degens met elkaar kruisten. Zuidhorn als koploper, Aduard als ploeg die dertiende staat, wat aan het einde van het seizoen zoveel betekent als degradatie. Aan het einde van het vorig seizoen was een deel van de Aduarder selectie aanwezig bij de door Zuidhorn verloren promotie/degradatiestrijd tegen Hardenberg en de mannen van trainer Alssema waren duidelijk niet gekomen om de groenhemden aan te moedigen. Degradatie van Zuidhorn zou betekenen dat de derby terug zou kunnen komen. De Aduarders kregen hun zin: de derby is terug maar of die volgend jaar weer gespeeld kan worden is maar zeer de vraag. Zuidhorn loert op terugkeer naar de tweede klasse en Aduard vecht tegen degradatie.

De verwachtingen voor deze wedstrijd waren dan ook hoog gespannen. Drukt Zuidhorn Aduard verder het degradatiemoeras in of lukt het Aduard de buren pijn te doen en zelf uit de grijze spelonken van de onderste regionen te klimmen? De wedstrijd eerder in Zuidhorn eindigde in een moeizame 3-2 overwinning voor de Zuidhorners. Helaas werkte het weer voorbije zaterdag niet mee aan een mooi voetbalgevecht. Een stormachtige zuidwester maakte voetballen vrijwel onmogelijk. Daarbij staat het sportpark nu ook niet bekend als beschut en op de open vlakte was het dan ook de wind die de hoofdrol speelde. De grote vraag was wie het beste met de moeilijke omstandigheden zou kunnen omgaan. Het antwoord kon ook na 90 minuten niet worden gegeven. De wedstrijd eindigde zoals die begon, met 0-0. Was het een jurysport geweest, dan had Aduard op punten gewonnen. De ploeg van trainer Henk Alssema was het gevaarlijkst in wat je ergens een counter zou kunnen noemen. Het was vooral een kwestie van het geluk hebben dat een diepe bal achter de verdediging van Zuidhorn goed zou vallen. Dat gebeurde een aantal keren. Eggens, zoon van de vroegere sterspeler van Aduard, Maarten-Jan Eggens, kwam tot twee maal toe oog in oog te staan met de stand-in doelman bij Zuidhorn, Lars Striesenou, maar faalde. De eer komt vooral toe aan de keeper die beide keren rustig bleef en terecht vertrouwde op zijn reflexen. Toch was het Zuidhorn dat al in de eerste minuut op voorsprong had kunnen en misschien wel moeten komen. Spits Jacobs kreeg na een goede voorzet vanaf de rechterflank de bal voor het inschieten, maar had zijn vizier niet op scherp. Daarna was het vooral een gevecht de bal binnen de lijnen te houden. Te vaak werd er een hoge bal gehanteerd, terwijl lage ballen met deze harde wind meer voor de hand zou liggen. Aduard leek daar aanvankelijk meer moeite mee te hebben met de omstandigheden dan Zuidhorn, maar het was in de 17e minuut Aduard dat de leiding had kunnen nemen. Een prachtige solo van Guido Weening bracht hem oog in oog met doelman Striesenou, die voor het eerst serieus getest werd. Hij hield zijn ploeg op de been. De inval doelman die speelde omdat vaste keeper Groothof afwezig af, ontpopte zich als een betrouwbare vervanger van de afwezige en viel op met een aantal adequate reddingen. Eenmaal ging de doelman de mist in bij het onderscheppen van een diepe bal maar had het geluk aan zijn zijde dat het buitenkansje niet werd benut door Bart Star. Zuidhorn zette gaandeweg de wedstrijd alles op alles om controle over de wedstrijd te krijgen. De ploeg van scheidend trainer Kees Bouma wilde de match graag over de streep trekken, helemaal toen duidelijk werd dat concurrent Loppersum op achterstand stond. Het lukte de groenhemden, met de goed spelende Thijs Zwarteveen op het middenveld niet. Evenmin kon Aduard de wedstrijd domineren al kreeg die ploeg wel de betere kansen. Vooral in de omschakeling toonde Eggens zich een gevaarlijke spits en verraste hij de verder degelijk spelende Kooistra een tweetal keren. In de tweede helft kreeg hij de grootste mogelijkheid toen hij alleen op de doelman afging. Blijkbaar had hij te veel tijd om na te denken, het lukte hem niet zijn ploeg op voorsprong te zetten en zo de drie punten dichterbij te brengen. “Ik zal binnenkort eens even met hem om de tafel,”  was het commentaar van vader Eggens. “Hij had zijn hoofd koel moeten houden dan had hij ons naar drie heel belangrijke punten kunnen schieten.” Dat gebeurde niet. De Zuidhorner goalie redde weer knap. Geknoei achter in de defensie van Zuidhorn door Kevin van der Kooi, die al na 12 minuten noodgedwongen het veld in kwam voor de ongelukkige, net herstelde Robin van der Steenge, leidde een volgende grote kans voor Aduard in. Het balverlies had zomaar dramatisch kunnen aflopen voor Zuidhorn maar de afwerking van Duido Weening van symbolisch voor de wedstrijd. De aanvaller raakte de bal totaal verkeerd en schoot voor een zo goed als leeg doel naast. Stelde Zuidhorn er nog iets tegenover? Zeker. Een portie vechtlust en een groeiende dreiging. Maar lukte het niet om soms leuke acties, van onder andere Jordi Schuiling en Thijs Zwarteveen tot kans te promoveren. De laatste 20 minuten werd er een verdediger geofferd om met een extra middenvelder te trachten de paarse muur te slopen. Het resulteerde in een aantal hachelijke momenten van het doel van Kooistra, maar wanneer de doelman in actie moest komen, deed hij dat soeverein. Aduard bleef, ondanks de groeiende dreiging op de been en loerde op de counter. En ook met een extra middenvelder lukte het Zuidhorn niet tot grote kansen te komen en de drie punten mee te nemen naar het Johan Smitpark. Hoewel Aduard weinig opschiet met het punt, klonk er luid gejuich vanuit de dug-out na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter die in de 85e minuut nog voor lichte schrik zorgde door plotseling en schijnbaar zonder aanleiding naar de grond te gaan. Uiteindelijk bleek het gelukkig om een kuitblessure te gaan. En zo eindigde de ‘Kanaalderby’ in een doelpuntloos gelijkspel. Een wedstrijd die maar geen wedstrijd wilde worden en met de wind als spelmaker. Of misschien is het correcter om te zeggen: als spelbreker.               

Opstellingen
Aduard: Kooistra, Kamp, Horst, Cruiming, Haaksema, Star,(Huizinga) Smits, Eggens, Huzeling, Linde, (Baarda) Weening

Zuidhorn: Striesenou, Smit,(Kocken)  Kooistra, Steege, (Van der Kooi) Boer, Smit, Spijkerman, (Brandst Buijs) Zwarteveen, Jacobs, Schuiling, Steenbergen

Man van de wedstrijd: Lars Striesenou

Henk Alssema, trainer van Aduard geeft toe dat zijn ploeg met het punt er op de ranglijst weinig opschiet. Toch is hij tevreden met het gelijke spel: “We spelen tegen de koploper en na een paar nederlagen is een gelijkspel tegen de koploper een wat weer vertrouwen geeft. Door de wind werd het een vreselijke wedstrijd, maar ok, dat is niet anders. We  hebben geen goal tegen gekregen en van de vier grote kansen hadden we er wel ééntje mogen maken. Als er iemand het verdiende te winnen dan waren wij dat wel. We gaan ons opmaken voor Noordwolde en met het vertrouwen dat deze wedstrijd ons heeft gegeven, zullen we proberen nog zoveel mogelijk te winnen en ons veilig te spelen. Dat moet lukken.”

Kees Bouma, trainer van Zuidhorn was minder tevreden: “Wij zijn hartstikke teleurgesteld. Aduard staat laag en wij eerste. We wilden natuurlijk winnen. Dan hadden we  een goede slag kunnen slaan. Achteraf mag je blij zijn dat je hier nog een punt haalt, want wij moeten het doen met een of anderhalve kans. Terwijl Aduard vier grote kansen krijgt. Zij hebben met hun snelle spits iets beter gebruik gemaakt van de omstandigheden. Wij missen achterin pure snelheid en dat werd ons bijna fataal. Ik wil me er niet achter verschuilen, maar we mistten een paar belangrijke jongens en dat zie je toch terug in het spel. Bepaalde vastigheden en automatismen ontbreken dan. Waar wij ons op gaan richten? We staan bovenaan, dus dat willen we vasthouden. Maar wel in het besef dat we nog hele lastige (uit) wedstrijden krijgen en dat we iedereen en ieders inzet keihard nodig hebben om de titelstrijd vol te houden.”