Afscheid in Engelse stijl voor meester Peter Pijlman

“In het basisonderwijs krijgen kinderen maar één kans”

OPENDE - Na maar liefst 43 jaar werkzaam te zijn geweest binnen het basisonderwijs, sloot de bijna 65-jarige Peter Pijlman op donderdag 31 maart twee dagen voor zijn 65^e verjaardag, zijn carrière af. De samenwerkingsschool De Binding in Opende, waar ‘meester Peter’ de laatste jaren aan verbonden was, bezorgde de onderwijsman in hart en nieren een prachtig afscheid in Engelse stijl. De keuze daarvoor werd ingegeven door het feit dat Peter een grote voorliefde heeft voor Engeland en bekend staat als ‘Anglofiel’. Hij is een frequent bezoeker van Engeland en volgens zijn vrouw Janneke zegt hij ook regelmatig dat hij eigenlijk in het verkeerde land geboren is. Dat neemt overigens niet weg dat Peter met heel veel plezier in Nederland binnen het basisonderwijs heeft gewerkt. De Streekkrant blikte met Peter terug op zijn afscheid en zijn lange loopbaan, welke grotendeels in zijn woonplaats Leek vorm en inhoud kreeg.

Tijdens het interview op de dag na het afscheid, geniet Peter nog zichtbaar na. “Het was een geweldig afscheid. Ik werd thuis opgehaald en in een originele Engelse taxi naar Opende gebracht. Daar werd ik door leerlingen, ouders en collega’s opgewacht. Velen waren in Engelse stijl gekleed, droegen bolhoedjes en zwaaiden met Engelse vlaggetjes. Vervolgens ben ik elke groep langs geweest en werd ik telkens weer verrast met zelfgemaakte cadeaus, welke ook verwezen naar mijn voorliefde voor Engeland. Zo kreeg ik oorkondes, certificaten, bekers en een heuse sjerp. Ik kon op deze manier heel persoonlijk van iedereen afscheid nemen, waarbij mooie woorden werden gesproken. ’s Middags kwam ook mijn vrouw Janneke nog naar de school en werden we verrast met een ‘high tea’. Ik heb enorm van mijn afscheid genoten”. Dat Peter er ooit voor koos om het onderwijs in te gaan was geen grote verrassing. Met een grootvader, een vader en een broer die daar ook voor hadden gekozen, werd het hem als het ware met de paplepel ingegoten. Het viel destijds niet mee om een vaste baan in het onderwijs te vinden. Het aanbod van leerkrachten was groter dan de vraag ernaar. Dat is nu heel anders. “Op zoek naar een baan, werd ik in 1979 uitgenodigd om in Leek een proefles te komen geven”, vertelt Peter. “Achter in de klas zaten enkele beoordelaars, waaronder de wethouder van de gemeente Leek met onderwijs in zijn portefeuille. Ik werd aangenomen en begon als groepsleerkracht op de OBS De Lindenstein. Op enig moment was er de nota Scholenplanning, waarin de toekomst van de basisscholen in Leek stond beschreven. Het voornemen was om scholen samen te voegen en daarbij was duidelijk dat ik geen vooruitzichten had op De Lindenstein. Na vier jaar verkaste ik daarom naar OBS De Tweemaster, waar ik vervolgens zes jaar heb gewerkt. In 1989 kwam ik terecht op OBS De Nijenoert en daar heb ik een lange periode gewerkt. Eerst tien jaar alleen als groepsleerkracht en later kreeg ik als locatieleider ook leidinggevende en coördinerende taken. Eerst in combinatie met lesgeven en later alleen nog als leidinggevende. Door een burn-out kwam ik een aantal jaren geleden een paar maanden thuis te zitten. Toen ik voldoende hersteld was, leek het me niet goed om de draad weer binnen De Nijenoert op te pakken. Ik werd toen op het spoor gezet van Opende, waar de Openbare en de Christelijke basisscholen samen naar een nieuw schoolgebouw waren verhuisd. Doordat beide scholen letterlijk naar elkaar toegroeiden, is daar het proces van een fusie naar de huidige school De Binding ingezet. Een prachtig proces om aan mee te mogen werken met ook een prachtig resultaat”, vindt hij. “Ik heb ook in Opende een mooie tijd gehad en laat het daar nu met een gerust hart achter. Er staat daar een ijzersterk team, dat in staat is om op een goede manier onderwijs te verzorgen. Daar kan en mag men in Opende trots op zijn”.

Peter geeft er blijk van een fervent pleitbezorger van goed onderwijs te zijn. “Het is als leerkracht je taak om ervoor te zorgen dat ieder kind de kansen die het krijgt, optimaal kan benutten. Ouders schenken leerkrachten het vertrouwen om hun kind te onderwijzen. Dat vertrouwen mag je nooit beschamen. In het basisonderwijs krijgen kinderen maar één kans. In het middelbaar onderwijs kunnen ze nog van school en van opleidingsrichting veranderen. In het basisonderwijs kan dat laatste niet. Naast de voorgeschreven lesstof, is het in mijn overtuiging belangrijk dat kinderen leren om samen te werken en respect voor elkaar te hebben. Het ontwikkelen van sociale vaardigheden is voor elk kind zeer belangrijk. Daarin heb je als leerkracht een taak te vervullen”. Gevraagd naar zijn meest indrukkende en bijzondere ervaringen gedurende zijn loopbaan komt Peter na enig nadenken tot het volgende antwoord: “Ik was nauw betrokken bij de nieuwbouw van de Nijenoertschool in Leek. We zaten in een oud en aftands gebouw aan de Groevelaan, dat nodig aan vervanging toe was. Het was heel interessant en waardevol om invloed op de nieuwbouw te kunnen uitoefenen. De Nijenoert werd daardoor nog meer ‘mijn’ school. De voorbereidingen begonnen in 2006 en in 2008 werd de oude school afgebroken, waarna we twee jaar tijdelijk elders werden gehuisvest. In 2010 werd de prachtige nieuwe school opgeleverd en geopend. Maar wat vooral ook diepe indruk op mij heeft gemaakt is het overlijden van leerlingen of ouders van leerlingen. Dat raakte me de keren dat dit gebeurde enorm en daarbij deelde je als school in het leed en steunde je elkaar”.

Tot slot spreekt Peter enige zorg uit over de toekomst van het onderwijs. “Geld bepaalt binnen het onderwijs tegenwoordig veel, zo niet alles. Het valt niet mee om binnen de financiële mogelijkheden voldoende leerkrachten aan te stellen. Bovendien is er ook sprake van een tekort aan leerkrachten. Ik hoop dat daarin verbetering komt. Ik vind dat ieder kind terug moet kunnen kijken op acht hele mooie jaren in het basisonderwijs. Die opdracht zou leidend moeten zijn, niet het geld”. Het mag duidelijk zijn dat Peter zelf als leerkracht terugkijkt op 43 hele mooie onderwijsjaren. Maar hij gaat de dagen nu anders invullen. Hij heeft nu alle tijd om zichzelf te onderwijzen en daarbij de vaardigheden bij te brengen om een aangeschafte drone te veilig en verantwoord te kunnen besturen. Het is hem gegund.