‘Als de D van Dichtbij in je gemeentelijke DNA zit, moet je daar ook naar handelen’

Afbeelding
voorpagina groningen

Sandra de Wit wil stappen maken met Dichterbij


WESTERKWARTIER – Vorig jaar januari werd het initiatiefvoorstel ‘Dichterbij’ unaniem aangenomen door de gemeenteraad. Iedereen was het erover eens: De D van het DNA-profiel (Dichtbij, Nuchter en Ambitieus) van de gemeente Westerkwartier moet handen en voeten krijgen. Omdat de gemeente na de herindeling behoorlijk groter is geworden, ligt een te grote afstand tussen gemeente en inwoners op de loer. Dichterbij moet daar verandering in brengen. Achter de schermen wordt op verschillende fronten gewerkt om zichtbaarder en vindbaarder te worden voor de inwoners. In gesprek met fractievoorzitter en lijsttrekker van de Partij van de Arbeid én voorzitter van de werkgroep Dichterbij Sandra de Wit over de stand van zaken.


Sandra de Wit is wat je noemt een duizendpoot. Ze heeft een fulltime baan als verpleegkundig specialist bij De zijlen in Tolbert, is voorzitter van de afdeling gehandicaptenzorg van V&VN, de landelijke beroepsgroep verpleegkundigen en verzorgenden, ze is onlangs benoemd tot lijsttrekker van de PvdA Westerkwartier waar ze ook fractievoorzitter is, ze is voorzitter van de werkgroep Dichterbij én ook nog moeder van drie dochters. Bijna tien jaar is ze politiek actief. ‘Dat is ontstaan vanuit het idee: je bent samen de maatschappij. Dan moet je ook input leveren om ergens toe te komen.’ Klagen verandert niets, daarmee lever je enkel negatief beslag, vindt De Wit. En als de D van Dichtbij in je gemeentelijke DNA zit, moet je daar ook naar handelen, luidt haar niet mis te verstane mening.


‘Als je de negen politieke partijen vraagt, heeft ieder zo z’n eigen ideeën bij wat nu Dichtbij is. We moeten juist inwoners vragen wat zij daaronder verstaan.  Zoveel inwoners zoveel meningen, dat weten we. Maar het is belangrijk om de rode draad eruit te halen. Of beter de rood-roze. En er zullen ook groene draadjes zijn, maar het is onmogelijk om iedereen tevreden te stellen.’ Een van de speerpunten van Dichterbij is vindbaarheid en zichtbaarheid van de raad. ‘Veel mensen hebben geen idee wat de raad doet. Daarom zijn we bezig met het instellen van ‘De gast van de raad.’ Mensen kunnen aangeven wanneer ze een raadsvergadering willen volgen. De gast wordt ontvangen door raadsleden, krijgt uitleg en een rondleiding. En achteraf kijken we terug: hoe was je ervaring? Zo proberen we inwoners meer te betrekken bij de politiek. Ook willen we met toegankelijkheid aan de slag. Neem digitalisering, dat is gemakkelijk, veel overleg is tegenwoordig digitaal. Dat scheelt een hoop tijd, zeker als het om overleg in Den Haag gaat. Maar niet voor iedereen zijn stukken even goed vindbaar online merken we. En we moeten er rekening mee houden dat niet iedereen even digitaalvaardig is. Mensen moeten ook kunnen bellen wanneer ze een vraag of klacht hebben over iets. Maar dan moet de telefoon wel opgenomen worden.’


Participatie vast onderdeel beleidsstukken


Ook moeten beleidsstukken leesbaarder worden, vindt De Wit die nog veel teveel ambtelijk jargon in documenten ziet. ‘Beleidsstukken en andere openbare documenten moeten voor iedereen leesbaar en begrijpelijk zijn. Daar wordt inmiddels aan gewerkt, onder andere door de griffie. Je moet dienstbaar zijn aan je inwoners, de gemeente bestaat bij gratie van inwoners. Daarom is ook ‘participatie’ aan ieder beleidsstuk toegevoegd. In ieder stuk moet staan: wat is er gedaan aan participatie? Dat heeft invloed op het hele huis. Iedere ambtenaar moet ermee aan de slag. Het is een terugkerend iets, op deze manier wordt het wel herkenbaar. Participatie is een belangrijk punt, we willen graag dat inwoners meedenken en meepraten over politieke besluitvorming. Dat is overigens iets anders dan mensen hun zin geven. Aan ons als gemeente is het om duidelijk te communiceren over de vervolgstappen. Uitleggen waarom er iets op een bepaalde manier is besloten. Als er te weinig geïnvesteerd wordt in communicatie krijg je frustratie. Ook daarin is een slag te maken.’


Jeugd betrekken bij besluitvorming


Nog een punt van Dichterbij: jeugd betrekken bij de politiek. De werkgroep liet onderzoek uitvoeren over hoe de jeugd betrokken zou kunnen worden bij besluitvorming van de gemeente. ‘We hebben onderzoeksbureau Up to Us onderzoek laten doen onder de jongeren. De uitkomsten van het verslag worden dinsdag besproken. De eerste stap is inmiddels gezet. We hebben een kinderburgemeester gehad, daar hebben we in december afscheid van genomen. Een kinderburgemeester is één persoon. Hoe gaat die in z’n eentje de mening van de jeugd vertegenwoordigen? We zijn gewend om vanuit bestaande instituties te denken: we hebben een burgemeester, dus moet er ook een kinderburgemeester komen, we hebben een raad, dus ook een jeugdraad ligt voor de hand. Dat is lastig, want jeugd houd je niet vast. Als ze klaar zijn met school gaan ze studeren en zijn ze weg. Je kunt er ook anders naar kijken: meer themagericht. Stel: de jeugd wil een uitgaansgelegenheid in Leek. Dan ga je onderzoek doen onder de gebruikers. Waar komen ze vandaan en wie zijn ze? Iemand uit Garnwerd gaat niet naar Leek om te stappen. Maar er zijn ook zaken die gemeentebreed spelen. Dat vereist weer een andere benadering. We zijn benieuwd naar de uitkomsten van het onderzoek. Dan kunnen we het vorm gaan geven.’


Dat Sandra de Wit lijsttrekker en fractievoorzitter van de Partij van de Arbeid is, wil niet automatisch zeggen (in het geval haar partij een wethouder mag leveren) dat zij dat wordt. ‘Ik heb uitgesproken dat ik op dit moment niet de ambitie heb om wethouder te worden. Ik ben sinds juni fractievoorzitter, ik denk dat het goed is om eerst ervaring op te doen. Of het een kans is die eenmaal voorbij komt? Zo zie ik het niet. Ik geloof er heel erg in dat kansen vanzelf op je pad komen.’


UIT DE KRANT