Appie Wijma houdt van alle mensen

Afbeelding
voorpagina groningen

OPENDEIn 2018 smeedde Appie Wijma uit Opende plannen voor het opzetten van een camping voor de zogenaamde minima. In 2019 ontving Appie op de camping, welke de naam ‘Polemonium’ kreeg, de eerste gasten. Het bijzondere initiatief trok veel media-aandacht en leverde Appie in 2019 de eervolle titel ‘Groninger van het jaar’ op. Het initiatief van Appie bleek een schot in de roos en Appie ging door met het smeden en verwezenlijken van plannen. Zo werden de voorzieningen op de camping aan de Broersma’s Reed in Opende onder andere uitgebreid met een overdekte speelplaats, een kantine, een weggeefwinkel en een zogenaamd zorghuisje. Kortgeleden ontving Appie de provinciale Vrijwilligersprijs. De Streekkrant blikte met Appie terug op de afgelopen jaren en probeerde daarbij vooral antwoord te krijgen op de vraag wie Appie Wijma zelf is en wat hem drijft om zich zo bovenmatig in te spannen voor zijn medemensen, die het vooral op financieel gebied vaak zo zwaar hebben.


Voorafgaand aan het gesprek geeft Appie aan, dat hij beslist niet alle eer toegeschoven wil krijgen. Hij stelt dat alles wat er tot stand gebracht is en wordt, vooral ook te danken is aan de inzet en betrokkenheid van een geweldig team van vrijwilligers. Tijdens het gesprek zegt Appie op enig moment: “Ik hou van alle mensen en misschien wel net een beetje meer van de mensen die het om wat voor reden dan ook moeilijk hebben in het leven”. Deze uitspraken vatten goed samen wie Appie Wijma is en waar hij voor staat. Appie werd 57 jaar geleden geboren in Opende. Het ouderlijk huis aan de Broersma’s Reed werd op enig moment verkocht, maar Appie bezit nog wel de kwekerij en de grond waarop onder andere de camping, waar minima een week gratis vakantie kunnen vieren, werd opgericht. Appie denkt dat zijn jeugdjaren hem voor een belangrijk deel hebben gevormd: “Toen ik 13 of 14 jaar oud was, overleed mijn moeder. Zij was toen al ongeveer 8 jaar ziek. Mijn moeder stond altijd voor iedereen klaar, ook tijdens haar ziekte. Mijn vader was een wat stille man, maar ook hij had een hulpvaardige inslag. Ik denk dat ik als kind door omstandigheden al snel volwassen werd en nooit een puber ben geweest”. En dan lachend: “Ik denk wel eens dat ik nu pas in de puberteit zit. Veel mensen doen zich anders en beter voor dan wie ze zijn, maar ik ben altijd mezelf gebleven. Ik ben een zogenaamde beelddenker en in mijn hoofd ontstaan gemakkelijk nieuwe ideeën. Ik begin vaak ook meteen met de uitvoering van die ideeën en vertrouw daarbij op de enige baas waar voor ik werkzaam ben. En die baas is God. Mijn lot ligt in Zijn handen en hij bepaalt wat er op mijn pad komt”.


Na de lagere school volgde Appie een opleiding aan de Tuinbouwschool in Buitenpost. Al op zijn 17e jaar werd Appie zelfstandig kweker en ondernemer. Voor vakbekwaamheid en rechtsbekwaamheid was daarvoor een zogenaamde Handlichting van de Rechtbank nodig. Sinds vijf jaar gaan de producten van de kwekerij naar de Voedselbank. Zowel de kwekerij als de camping kennen geen winstoogmerk. De dankbaarheid welke de zorg en aandacht voor de medemens hem oplevert zijn Appie’s drijfveren. Appie wijst juist in deze tijd ook naar de parallel met het Kerstverhaal. “Voor Jozef en Maria was nergens plaats en zij vonden uiteindelijk onderdak in een stal. De herders waren daarna de eersten die het nieuws over de geboorte van het kindje Jezus hoorden. De herders waren toen het uitschot, nu zijn dat de daklozen. Maar ook deze mensen doen ertoe, horen erbij en ik voel me goed bij deze doelgroep. Ze hoeven en hebben net als ikzelf niets te verbergen”.


Naast een gratis vakantie voor de minima, kunnen ook mensen die herstellende zijn van een burn-out of die na een verslaving hun leven weer op willen pakken, bij Appie terecht om werkzaam te zijn in de kwekerij. Door goed naar ze luisteren en met ze te praten probeert Appie ze te helpen. Hij vindt het jammer dat vanwege de coronamaatregelen dit jaar (weer) geen gratis Kerstdiner georganiseerd kan worden. Rond het eerdere gratis Kerstdiner, met 120 gasten, was er livemuziek en toneel. Voor Appie werd het zijn mooiste Kerst ooit. Het grote succes van de camping en alles wat er daarna bij gekomen is, was ook voor Appie zelf een verrassing. “Er was vanaf het eerste moment veel media-aandacht en ik kreeg steun uit heel Nederland. Het is niet te geloven wat het heeft losgemaakt en wat we allemaal aan goederen en donaties hebben ontvangen. Ik heb nergens voor hoeven betalen en omgekeerd betaalt ook niemand voor het verblijf op de camping of voor de goederen die we hier weggeven”. Appie zegt vroeger zelf ervaren te hebben hoe het voelt als er op je neergekeken wordt en probeert om zijn levensopvatting en boodschap daar waar het kan uit te dragen. Zo geeft hij lezingen en zoekt daarbij ook de instanties op, die zijn werk op welke manier dan hebben gesteund. Appie vindt het belangrijk om daar zijn dankbaarheid te betuigen, want het is namelijk niet allemaal zo vanzelfsprekend als het lijkt.


Momenteel is Appie vooral bezig om samen met vrijwilligers alle goederen te sorteren en op te ruimen. Vastomlijnde plannen voor de toekomst heeft hij niet. Zoals gezegd ziet hij wel wat er op zijn pad komt. Wel staat voor Appie vast dat hij zich zal blijven inzetten voor medemensen die het moeilijk hebben. Deze doelgroep is bij hem altijd welkom en het lukt Appie altijd om te met een blij gevoel weer weg te laten gaan. Dat laatste is hem bij uw verslaggever ook zeker gelukt. Het is hartverwarmend om te zien en te horen wat Appie Wijma tot stand heeft gebracht, zonder zichzelf daarbij op de borst te kloppen of met de borst vooruit te lopen.

UIT DE KRANT