Arie op zoek naar de Sterren week 52”15
Arie Molenhuis, Pieterbuurster in hart en nieren, organiseert een groot jubileumfeest voor het Zeehondencentrum en zoekt daarvoor nog artiesten die willen optreden. Zijn tactiek? Gewoon in de bus stappen en erop af. Arie gaat op zoek naar de sterren en de Streekkrant volgt hem.
Maandagmiddag. 14.35 uur. Arie is er klaar voor. De doos met knuffels voor de kleinkinderen van Beatrix ligt veilig in z’n bus, de invitatiebrief is nog zonder ezelsoren. Arie heeft een missie. Woensdagmiddag staat hij bij Beatrix op de stoep; de prinses zal nog opkijken. ‘Ik zie het tafereeltje al voor me. Beatrix. Achter haar huis, een sigaretje rokend’, mijmert Arie. ‘Misschien zijn de kleinkinderen ook wel bij oma. Wie zal het zeggen. Het is vakantie, dus misschien logeren ze wel bij haar.’
Dan start Arie zijn Mercedes bus. Een versierde bus, met voorin pluchen beestjes bijvoorbeeld. De ook al gepoetste bus ademt echt gezelligheid uit. Aan alles is gedacht, want Arie kan zelfs z’n laptop gebruiken, zittend, achterin de bus. Nu nog een matras achterin en Arie zou in zijn bus kunnen wonen en slapen. Maar eerst wacht Voorthuizen. Daar brengt Molenhuis een bezoek aan Struik, al jaren dé smaakmaker van Europa. Arie heeft een afspraak met de gepensioneerde heer Struik zelf. Misschien dat hij ook nog ‘wat’ wil doen. Je weet het nooit. Verder wacht een etentje met een relatie uit Blaricum. Geen toeval, want in Blaricum wonen nogal wat artiesten en andere BN-ers. Een strategisch etentje dus, in de Pijp in Amsterdam. En omdat Arie dan toch in Amsterdam is, bezoekt hij in de avonduren een café. En in dat café zit elke woensdag iemand die hij heel graag naar Pieterburen haalt. Arie heeft z’n huiswerk goed gedaan. ‘Ik noem geen namen. Pas als iets helemaal rond is. Anders schep je verwachtingen die je later misschien niet waar kunt maken.’
Arie spreekt van een tussenfase in de totstandkoming van het programma. ‘De meiden van Bruna vonden al dat het allemaal niet meer zo spannend was. Maar ik beloof ze: vanaf nu wordt het weer spannend. Nu gaan we aan de slag en spijkers met koppen slaan.’ En ondertussen kreeg een andere artiest deze week ook een doos bij zijn voordeur afgeleverd. Met daarin stoffen zeehondjes en een uitnodiging. Wie? Dat zegt Arie niet.
Oh ja. Arie is onder de indruk geraakt van koor Young Spirit uit Ulrum. Verder had ie raadsleden uit De Marne op bezoek en was hij bij een koor in Muntendam. En vanwege de kerstgedachte deelde hij links en rechts wat cadeautjes uit. Voorts haakte het NNO-Orkest af. Zij genieten in maart volgend jaar van hun vakantie. Daarentegen is er wel contact met het Noordpoolorkest. Arie wil – vanwege kerst- graag afsluiten met iets waar de lezers over na mogen denken. Het is een tekst van zijn vriend Lee Towers. Hij sprak het uit in 1996, voor hij in Pieterburen het lied ‘You never walk alone’ inzette. Bij deze dus.
‘Het is niet belangrijk wat je doet of wie je bent, maar belangrijk wiel naast en achter je staan in je leven.’