Barrebakkerswinterwandeltocht (BBWWT)

||
|| Foto: ||
ongenode gast

Wat: Barrebakkerswinterwandeltocht (BBWWT)


Wanneer: 22 januari 2022


Waar: Grijpskerk


GRIJPSKERK – De weersomstandigheden zijn vandaag niet zoals de naam van de wandeltocht aangeeft. Geen sneeuw, geen harde wind en geen temperatuur die ver onder nul ligt. Op deze grijze dag met een lichte motregen ontmoet de ongenode gast echter de een na de andere groep vrolijke mensen die erg veel zin heeft in een heerlijke tocht door en om het mooie Grijpskerk.


“Het is de 3e keer dat we deze tocht met de lekkerste proeverijen organiseren”, vertelt Rieneke Jager, dochter van Harry en Bea Jager, samen met Bert Jager de eigenaren van de gelijknamige bakkerij. “Daarbij zijn ook wat alcoholische versnaperingen hoor”, verklapt ze. Nadat de mensen zich in de oude bieb hebben ingeschreven lopen zij door het bakkerscafé waar de eerste lekkernij op ze ligt te wachten. Daar speelt Bert Lesman op de diatonische trekharmonica, oftewel een trekzak. “Ik breng graag wat vrolijkheid tijdens deze barre wintertocht”, grapt hij. Onne en Karin Nienhuis waren getipt door een collega die in Grijpskerk woont. “We hebben nog nooit aan een georganiseerde wandeltocht meegedaan, maar een tocht met lekkers is net wat voor ons”, vertellen ze. “Heerlijk, deze eerste lekkernij.” Terwijl ze nog even meedeinen op de muziek besluiten ze toch te beginnen aan de wandeling. Bert Jager laat weten dat ze als familie de tocht zelf hebben uitgezet en dat hij hem zelf ook al heeft gelopen. “Het is een hele mooie tocht die via de kerk naar de brandweerkazerne leidt.” Hij moet toegeven dat het eerste stuk naar Niezijl wat kaal kan zijn, maar dat de mensen daarna alleen maar via verrassende binnendoor-paadjes worden geleid. “In het kerkje van Niezijl zullen de wandelaars worden toegezongen, bovendien lopen ze ook nog eens door een stal met koeien.” Het laatste stuk gaat door het Nam Park en aan het eind zullen ze worden getrakteerd op churos. Bert is verheugd over de animo. “Het zijn er waarschijnlijk meer dan 500.”


Het is inmiddels droog geworden en de ongenode gast besluit buiten voor de bakkerij wat wandelaars te bevragen. Femke en Ietje lopen vaak maar doen hier voor ’t eerst aan mee. “We hopen op een gezellige tocht met her en der wat versnaperingen”, roepen ze in koor. De heer De Boer en mevrouw De Jong uit Kollum wilden deze tocht zo graag eens lopen, maar het kwam er nooit van. “We wandelen elke dag hoor, dus we komen dit aantal kilometers wel door.” Kirsten en Sylvia uit Roden komen nog smikkelend van de brownie met caramel uit het bakkerscafé. Ook zij wandelen regelmatig, vaak langere afstanden van het Pieterpad. “We zijn daar nu halverwege en zijn zover dat we op zoek moeten naar overnachtingen. Dan is deze afstand van 12 kilometer een leuk tussendoortje.”


Dan komen er vier mannen aangelopen die graag even tijd vrijmaken voor een praatje. Het zijn de broers Geert en Piet Gorter met een zoon en een zwager. “Piet en ik lopen heel veel. We hebben het Drenthepad er al op zitten en we zijn bezig met de Friese Elfsteden”, laat Geert weten. “Vandaag is een uitstapje. We lopen dit natuurlijk met twee vingers in de neus”, vervolgt Piet lachend, terwijl ze graag even poseren voor de camera.


Tegenover de bakkerij staat de plaatselijke kerk waar de wandelaars vandaag doorheen mogen lopen. De heer Jansma die in de dorpscommissie van de kerk zit toont de ongenode gast het gebouw en neemt haar zelfs mee naar de oude pastorie. “Wat een prachtige kerk en pastorie hè? Dit is echt het oudste gedeelte van Grijpskerk”, vervolgt hij trots.


Met aardig wat lawaai komt er een grotere groep aan gelopen. “Die horen niet allemaal bij mij hoor”, roept Bert-Jan, “maar ze volgen graag de grote leider …” Ze zijn als familie vandaag gezellig op stap en Bert-Jan grapt nog even verder. “Of wij gewend zijn aan het lopen van een lange afstand? Ja, we lopen wel eens 12 kilometer, maar dan verdeeld over drie dagen.” Met ‘follow the leader’ gaat deze groep weer op stap. Het wordt vast een dolle boel. De heer Rinkema loopt vandaag met z’n zus Carla en z’n dochter Lisette. “M’n vrouw is twee dagen geleden geopereerd aan een hernia en kan dus helaas niet mee.” Carla, gewend aan wandelen omdat ze een hond heeft, kijkt uit naar deze dag vol verrassingen. Tobias komt steppend voorbij. Hij volgt z’n vader en zusje vandaag op deze tweewieler. “Dat is een makkie hoor.” De ongenode gast ziet zoveel leven en vrolijkheid aan zich voorbijkomen dat ze besluit in alle rust nog even te genieten van de muziek die uit de kerk komt. Daar speelt de heer Lesman op z’n trompet mee met het kerkorgel.


||
||

UIT DE KRANT

Lees ook