Beestenbende - De Grootste van Grootegast

||||||||||||||
|||||||||||||| Foto: ||||||||||||||
(On)genode gast

Wat: Grootste van Grootegast


Waar: Een parkje nabij de Aldi


Wanneer: 15 juli 2020


GROOTEGAST Omdat de komkommers inmiddels in de schappen liggen, de temperatuur stijgt naar boven de twintig graden én voor veel mensen de vakantie begint, gaat de Streekkrant op avontuur. Daar waar we vorig jaar in gesprek gingen met vakantiegasten, brengen we nu een bezoekje aan echte ‘beestenbendes’. En dat in de breedste zin van het woord, want ook in het Streekgebied zijn er vele dierenliefhebbers te vinden. Van een huis vol met katten tot een echte dierenopvang en van een boerderij tot iemand met een liefde voor konijnen. Deze week sturen wij onze auto richting Grootegast, voor een bezienswaardigheid die veel Grootegasters wel zullen kennen. De Grootste van Grootegast, Leonberger ‘Boris’ van Onno Wijma.


Aangezien de vaste redacteur van de Streekkrant met vakantie is, maakt een andere redacteur voor het eerst een rondje door het prachtige Streekgebied in zijn Volkswagen Uppie. Hij heeft een afspraak met Onno Wijma en Boris in een parkje nabij de Aldi. Op het moment dat de navigatie hem richting de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt stuurt, ziet hij Boris al. Boris is niet te missen. Een enorme hond zwalkt rustig tussen de voetgangers door en achter een fietsende Wijma aan. Met een beetje fantasie is het alsof je tijdens een safari door het Kruger National Park een leeuw op straat ziet lopen. Zelfs langs een relatief drukke Hoofdstraat loopt de viervoeter gehoorzamend naast zijn baasje. Als de Up is geparkeerd, komt Boris na een lokroep rustig aangewaggeld. Het deert hem allemaal vrij weinig oftewel; ze maken hem de kachel niet aan. Na een korte aai over de bol heeft hij het wel weer gezien en vervolgt hij zijn weg richting het parkje, waar tevens een vijver is: “Daar mag hij graag in zwemmen”, vertelt eigenaar Onno, die heel wijs is met zijn Leonberger: “Boris is wel groot, maar hij doet echt geen vlieg kwaad. Het is een schat van een hond. De Grote Vriendelijke Reus wordt hij ook wel genoemd.”


Dat realiseren sommige mensen zich echter niet altijd. Vlak voordat Wijma bij de redacteur aankomt, valt er namelijk iets voor. “Een vrouw met twee jonge kinderen werd helemaal panisch, omdat Boris los liep. Dat is altijd zo. Ik heb hem nooit aangelijnd, want Boris doet niks. Doordat die vrouw erg gestrest deed, werden de kinderen bang. Als Boris schouders had gehad, dan had ie die opgehaald. Hij kijkt daar namelijk niet eens naar om. Hij had die kinderen niet eens opgemerkt”, legt hij uit. Zijn liefde voor Leonbergers gaat ver terug: “Mijn ouders hadden altijd Leonbergers. Zelf hebben we voor Boris ook één gehad, Yellow. Helaas overleed hij door een tumor in zijn poot. Toen kwam Boris, die inmiddels 4,5 jaar oud is. Hij is inmiddels uitgegroeid tot een bezienswaardigheid in het dorp.”


Wanneer Onno met Boris door het dorp gaat, dan stoppen er namelijk geregeld mensen om Boris even aan te halen of mensen die het raam van hun auto naar beneden doen om de viervoeter te roepen. Iedereen kent hem en Boris geniet met volle teugen van alle aandacht. Wijma geeft aan naast Boris ook twee katten te hebben: Appie en Nouri. Ook in de relatie met katten is Boris vriendelijk: “Kijk, ze liggen altijd bij elkaar. Soms liggen ze zelfs tegen elkaar aan te slapen.” Het zit niet in het ras om heel agressief of wild te zijn. Wijma weet dan ook veel van ‘de Leonberger’: “Het is ontstaan in Oostenrijk. Een burgemeester aldaar wilde een hond die veel op een leeuw moest lijken. Daarop is hij gaan fokken met Sint-Bernard, Newfoundlanders en de Pyreneese berghond. Daaruit is de Leonberger ontstaan en daar komt ‘Leon’ ook vandaan.”


Als Wijma druk aan het uitleggen is, besluit Boris dat het tijd is voor zijn verfrissende duik. Nog niet de helft van de hond is onder water wanneer hij een langzame wandeling langs de oever van de vijver maakt. Even later gaat ie er toch helemaal voor. Een wonderschoon beeld van een lookalike leeuw die uit het water komt volgt. Een prachtig gezicht. Nadat hij zich naast zijn baasje en de journalist eens even lekker uit heeft geschud, staat hij in het zonnetje te genieten. Drie keer per dag wordt hij verwend met een rondje. Wat een leven en wat een machtig mooie hond: ‘De Grootste van Grootegast.’



||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||

UIT DE KRANT