Beestenbende - Fleremaheerd
Wie: Trynke Hiemstra en Trija Fleer-Niks
Wat: De Fleremaheerd
Waar: Sebaldeburen
SEBALDEBUREN – Omdat de komkommers inmiddels volop in de schappen liggen, de temperatuur stijgt naar boven de twintig graden én voor veel mensen de vakantie (bijna) begint, gaat de Streekkrant op avontuur. Daar waar we vorig jaar in gesprek gingen met vakantiegasten, brengen we nu een bezoekje aan echte ‘beestenbendes’. En dat in de breedste zin van het woord, want ook in het Streekgebied zijn er vele dierenliefhebbers te vinden. Van een huis vol met katten tot een echte dierenopvang en van een boerderij tot iemand met een liefde voor konijnen. Deze week sturen wij onze auto richting Sebaldeburen, voor het verhaal over de dieren bij de Fleremaheerd.
Natuurkampeerterrein de Fleremaheerd is in alle opzichten bijzonder. Naast het prachtige gebied, de heerlijke rust en de gastvrije eigenaren, is er meer. Op het terrein lopen namelijk vele, verschillende soorten dieren rond. Van drie prachtige pauwen tot vele kippen en van katten en honden tot een shetlander. “Voor ons is het eigenlijk heel gewoon”, lacht Trynke Hiemstra. Samen met haar partner Tjalling is zij de eigenaar van de camping. “Die dieren lopen hier al jaren. We weten niet beter”. En die dieren lopen er inderdaad al geruime tijd. Om achter die geschiedenis te komen, gaan we in gesprek met Trija Fleer-Niks, de schoonmoeder van Trynke. In 2001 kocht zij de camping samen met haar man. “Op dat moment was het echt een bouwval en hebben we het volledig gerestaureerd”, vertelt Trija. “Het is een van de oudst bewoonde plekken in het Westerkwartier. Bij de restauratie kwamen we in ieder geval dingen tegen uit het jaar 1640. Maar misschien is het nog wel ouder”.
In 2002 startten Trija en haar man vervolgens een natuurkampeerterrein. Al vrij snel kochten ze een aantal dieren, die sindsdien niet meer weg te denken zijn van de camping. “Mijn overleden man hield ontzettend van pauwen”, glimlacht Trija. “Vandaar dat we destijds twee pauwen hebben opgehaald. Het deed hem denken aan zijn geboortegrond in Twente. De pauwen zijn wilde beesten en ze wandelen vrij over het terrein. Echter broeden pauwen ook, waardoor het wel eens is voorgekomen dat we zo’n zeventien pauwen hadden. Inmiddels zijn er nog maar drie. Sommigen zijn verkocht en sommigen hebben het, door een bezoek van diverse roofdieren, niet overleefd”. Sinds een jaar is het natuurkampeerterrein eigendom van Trynke en Tjalling en is er plek voor vijftien gezelschappen. De campinggasten kunnen dagelijks genieten van de verschillende dieren. “Momenteel hebben we twee honden, twee katten, vier kippen, één haan, één shetlander en één muildier”, vertelt Trynke. “Allen lopen gewoon los over het terrein rond. De pauwen zijn misschien wel de leukste. Het zijn prachtige beesten, maar soms kunnen ze ook wel schreeuwen. Ze zijn echter ook heel nieuwsgierig, waardoor ze ook wel eens een kijkje nemen bij onze campinggasten. Over het algemeen vinden gasten ze ontzettend leuk”.
De pauwen zijn niet alleen mooi om te zien. Het zijn van oudsher ook echte waakdieren. “Dat geeft dan ook wel weer een prettig gevoel”, vertelt Trynke. “Ze horen gewoon bij het terrein. Ik kan het me niet voorstellen dat ze er ineens niet meer zijn. We hoeven verder ook niet echt op ze te letten. Ze zorgen voor hun eigen voedsel en ze lopen niet weg. Ze zijn wel eens de straat over gestoken, maar al vrij snel keerden ze toen weer terug. Hier hebben ze namelijk alles”. Dat de pauwen mensen geen kwaad doen, dat hebben ze inmiddels wel bewezen. Soms doen ze echter toch dingen die niet mogen. Als ze het koud hebben, willen ze nog wel eens op een warme motorkap gaan zitten”, lacht Trynke. “Dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar het hoort er een beetje bij”.
Door de schitterende, volle tooien van de pauwen, zou je bijna vergeten dat er op de Fleremaheerd nog veel meer dieren rondlopen. Het houden van een shetlander en een muildier is namelijk ook behoorlijk bijzonder. “De shetlander heet Dinkel en is vernoemd naar een rivier in Twente”, vertelt Trynke. “Het muildier heet YoHannes en is een heel grappig beest. Hij kan ook op heel bijzondere wijze dansen. We lachen er zelf ook altijd nog om”. Het is al even gezegd. Een leven zonder dieren kunnen de eigenaren van de Fleremaheerd zich eigenlijk niet voorstellen. Maar of ze zo dierengek zijn? “Niet persé, maar stiekem is het wel heel erg leuk”, glundert Trynke. “Het is eigenlijk net een kinderboerderij. Er kunnen nog wel meer dieren bij, maar het moet wel behapbaar blijven. Voorlopig laten we het hier even bij en we zien wel wanneer er zich weer een mooie kans voordoet”. Eén ding is duidelijk. Het is dagelijks een gezellige beestenbende op de Fleremaheerd!
