Blog Geert Zijlstra
STREEK – Vorige week zijn de coronamaatregelen in Nederland weer deels versoepeld. Zo zijn de basisscholen en kinderopvangcentra weer opengegaan en ook kappers en andere contactberoepen mogen weer worden uitgevoerd. Eerder al werd het buitensporten voor kinderen weer toegestaan en voor volwassen is dat nu eveneens mogelijk. Wel werken nog vele mensen thuis, om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Eén van hen is Geert Zijlstra, verhalenverteller en muzikant in het Westerkwartier. Meerdere malen per week schrijft hij een blog over de huidige situatie in Nederland én het Westerkwartier. Deze zijn op onze online kanalen te lezen. Tevens staat er wekelijks één blog in de papierenversie van de Streekkrant. Vandaag kijkt hij terug op de negende week ‘thuiswerken’.
‘Deze crisis wordt niet betaald door de “gewone Nederlander”!’, zei premier Rutte een poosje geleden. Maar uw koopkracht is nu al verminderd, de economie – dus ook jullie banen- krijgt flinke klappen, aardappels verdwijnen voor 3 cent/kilo als veevoer en de koelhuizen zitten tjokvol met overheerlijk en niet-te-verkopen kalfsvlees. Hoe schrijnend, dat ondertussen in Zuid-Afrika een rij van 4 kilometer stond om een noodrantsoen eten op te halen in de brandende zon. ‘Ja, maar dat kunnen we daar toch niet naar toe brengen! En er zijn in Nederland ook mensen met honger.’ Tussen kunnen en willen zit verschil. Een gratis camping voor de minima kon 2 jaar geleden ook niet, totdat iemand in Opende dacht ‘ik doe het gewoon’. Het werd een groot succes, omdat bezoekers erg blij waren met hun vakantie, maar ook omdat het initiatief een impuls gaven aan vrijwilligerswerk en vrijgevigheid.
Als alles goed gaat kan Camping Polemonium van Appie Wijma vanaf juli weer open, natuurlijk met allerlei beperkingen. Dus ik vind dat we toch eens moeten kijken of en hoe we overschotten naar hongerige monden kunnen brengen. Schepen en vliegtuigen staan immers toch stil. We hebben alleen een flinke geldschieter of veel solidariteit nodig, dan kunnen we het samen.
Langzaam maar zeker merk ik dat Nederlanders na Pinksteren eigenlijk weer wat meer willen. Dorpshuizen en terrassen kunnen weer open, voortgezet onderwijs kan nog een maandje studeren en het OV moet weer op volle capaciteit gaan draaien. Alles met de bekende beperkingen natuurlijk, wat vooral om de trein en bus best een uitdaging gaat worden. Maar de meeste Nederlanders hebben vooral vakantievrees. Ten eerste is het de vraag of je wel vakantiegeld uitgekeerd krijgt. Raar trouwens, want ik dacht dat het vakantiegeld een spaarpotje was, dat je zelf opbouwde en de baas voor je beheerde. Bovendien heb je als werknemer in 2019/2020 toch ook 10 maanden op volle kracht voor de werkgever gewerkt? Die baas had het gewoon in een oude sok moeten stoppen, dan kon hij het nu uitkeren.
We gaan allemaal een plekje zoeken in Nederland. Corendon wil nog wel op eigen resorts gaan vliegen, maar dan mag je niet van het kamp af. En dat in het jaar van ’75 jaar vrijheid’, het lijkt me niks. Italië gooit de grenzen open, maar Spanje en Frankrijk liggen dit jaar buiten ons bereik. Dat betekent dat veel gezinnen en huisje of luxe campingplek zoeken in eigen land. Ik ben trouwens zelf wel heel benieuwd hoe populair Brabant wordt. Gaan we de Peel mijden of komt er ramptoerisme. Het lange Hemelvaartweekend en de Pinksterdagen zullen ongetwijfeld worden gebruikt om ‘proef te draaien’. Bevalt het wel in eigen land en is vakantie ook leuk op 1,5 meter en met veel handen wassen en ontsmetting. Want anders blijven we gewoon thuis en gaan het huis schilderen of de tuin op de kop zetten. Ik hoop voor jullie op mooi weer, dan heb ik het ook!
Ik ga mooi in een kuil aan de Hoornse Plas liggen. In de kuil links liggen Pé en Rinus en rechts ploppen de jongens van de Hûnekop en Anneke Doume een beugeltje bier open.