Blog Geert Zijlstra
STREEK – Inmiddels zijn we in Nederland al enkele weken bezig met een versoepeling van de coronamaatregelen. Sinds zo’n twee weken zijn de basisscholen en kinderopvangcentra weer open en sindsdien mogen eveneens contactberoepen weer worden uitgevoerd. Bovendien is buiten sporten voor alle leeftijdscategorieën weer mogelijk. Wel werken nog vele mensen thuis, om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Eén van hen is Geert Zijlstra, verhalenverteller en muzikant in het Westerkwartier. Meerdere malen per week schrijft hij een blog over de huidige situatie in Nederland én het Westerkwartier. Deze zijn op onze online kanalen te lezen. Tevens staat er wekelijks één blog in de papierenversie van de Streekkrant. Vandaag een nieuwe update.
Thuiswerken: Vrijdag 29 mei.
Nou zijn ben ik al bijna een heel kwartaal thuis en het begint aardig te wennen. Alles went, want is jullie al opgevallen dat het nieuws doorgaans niet meer begint met Corona. De dageleks updates over opnames en overleden patiënten zijn verdrongen door de ruzie tussen Trump en Twitter, ruziënde verkiezingskandidate in Suriname en ruzie met de politie en geweld in Amerika. Ruzie staat weer ouderwets centraal en dan komt als tweede, derde onderwaarp iets over de economische malaise die we voor de kiezen krijgen, grappige Coronaoplossingen en vooral kijken we vooruut naar 1 juni.
Tweede Pinksterdag wordt een soort tweede Nieuwjaarsdag van 2020. Het jaar lijkt opnieuw te beginnen op 1 juni en het is net alsof er in het eerste deel van het jaar niets gebeurd. En dat terwijl de hele wereld in paniek op de kop stond. Dreiging van het virus, geen sociale contacten, cultuur is iets van vroeger geworden en sport speelt zich af in achterkamertjes of in de anonimiteit.
Hoe het vanaf 1 juni wordt, moeten we afwachten. Dat eerdere warme weekend en de drukte met Hemelvaartsdag hebben blijkbaar niet erg veel negatieve effecten gehad, of spreek ik nu voor mijn beurt. Corona-incidenten zijn vaak binnen, zoals in Leer, in fabrieken en ook weer in de tehuizen.
De vingers maar kruizen en als jullie een beetje rustig aan doen, en niet net als Mooi Waark, zingend, springend en zoepend ‘Ien de blode kont’ door de straat gaan, komt het vast weer goed!