Blog Geert Zijlstra
STREEK – Inmiddels zijn we in Nederland al maandenlang bezig met een versoepeling van de coronamaatregelen. Wel werken nog vele mensen thuis, om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Tot een aantal weken geleden behoorde Geert Zijlstra, verhalenverteller en muzikant in het Westerkwartier, ook tot deze groep. Echter is hij nu ook weer op kantoor aan het werk. Meerdere malen per week schreef hij in de afgelopen maanden een blog over de huidige situatie in Nederland én het Westerkwartier. Vandaag blikt hij voor de laatste keer terug
op de afgelopen tijd en kijkt hij vooruit naar de toekomst.
De ‘R’ is weer in de maand, het winterseizoen zit er aan te komen en we komen iets meer weer in de normale situatie. Ik ga weer wat vaker naar kantoor en dat is niet omdat thuiswerken van de kaart geveegd is. De afgelopen maanden zijn we naast de noodzaak ook de voordelen van thuiswerken, efficiënt, concentratie en flexibiliteit gaan inzien. Het part-time thuiswerken wordt een deel van ons ‘Nieuwe Normaal’. Dat ‘Nieuwe Normaal betekent ook dat we straks minder, maar ook andere kantoorruimte nodig hebben, minder woon-werkverkeer dus minder file, meer verantwoordelijkheden voor de thuiswerker en meer vertrouwen geven door de werkgever. Hoe de balans thuis-kantoor uitvalt, zal verschillen per werkgever, maar het is een blijvertje ook als Corona in bedwang hebben.
In het Dagblad stond vorig weekend dat een ander gevolg van de ‘Nieuwe Normaal’ een trek naar het platteland is. Ruimer wonen, - je hebt immers meer werkruimte nodig- en met een tuin, - want je wilt thuis kunnen ontspannen- voor dezelfde prijs op het platteland gaat het winnen van het stadscentrum en de nabijheid van al die handige voorzieningen. Dat je dan twee dagen in de week naar je werkplek moet rijden, prima toch! War we al heel snel normaal zijn gaan vinden zijn zaken als online vergaderen, een vast dagelijks werkschema, op tijd aandacht voor ontspanning, de noodzaak van betrouwbaar internet (kom maar op met dat glasvezel). We kunnen ineens ook tussendoor even een boodschapje doen en thuis zijn als de monteur van de CV langs komt.
Het ‘Nieuwe Sociaal’ is misschien de moeilijkste aanpassing, Afstand houden van anderen, geen grote mensenmassa’s bij wedstrijden en optredens, reserveren voor bijna alles, voortdurend handen poetsen en desinfectie, zorgen ervoor dat onze sociale netwerken en activiteiten anders ingericht zijn. Dit ontwikkelt zich nu langzaam maar zeker, maar staat zeker nog niet stevig. Wat ook verandert, maar naar ik hoop niet ‘normaal’ wordt, zijn sluitende bedrijven, ontslagen medewerkers, kansloze carrières en werkloosheid. Er is een steeds groter gapend gat tussen have en have-nots. De toename van bezoekers de Voedselbank en de kringloop zijn misschien nu wel even een uitkomst, maar ‘overschotstromen’ die naar de voedselbanken gaan, drogen op en ook de opruimwoede zal een keer uitgeraasd. Hergebruik, recycling, eigen tuintje en duurzamer spullen aanschaffen is natuurlijk prima, als het maar wel vanuit de juiste drijfveren heeft,
De afgelopen week traden Piet Buist en ik op bij Appie Wijma op Camping Polemonium. TV-maker Fons de Poel was er ook en had die dag veel persoonlijke gesprekken gehad met de campinggasten. Hij was geschrokken van hun verhalen en hun slechte economische toestand. Hij was ook getroffen hoe blij ze waren met de fantastische week en stak zijn bewondering voor mensen als Appie, die zich zo inzetten voor hun medemens niet onder stoelen of banken. ‘Prachtig dat jullie dit doen!’, was zijn conclusie, ‘Maar eigenlijk moet Nederland zich door schamen dat dit nodig is!’
Omdat we weer wat meer ‘normaal’ zijn, is dit voorlopig de laatste aflevering van mijn blog in de Streekkrant. De serie in de streektaal op de facebookpagina van Mien Westerkwartier gaat wel verder en daar zal af en toe het virus wel weer opduiken.