Blog Geert Zijlstra

Afbeelding
live blog coronavirus

STREEK – Het afgelopen jaar schreef Geert Zijlstra, verhalenverteller en muzikant in het Westerkwartier, meerdere malen een blog over de coronasituatie in het Westerkwartier en de rest van Nederland. Tevens deelde hij zijn ervaringen over het thuiswerken, wat hij al sinds maart 2020 doet. Ook dit jaar gaat hij door met het schrijven van zijn blogs. In de blog van deze week kijkt hij terug op de afgelopen maand.

‘Het spel met de touwtjes’, dat is wat we de afgelopen maand gezien hebben. De regering trok de touwtjes strak aan, met de avondklok en de bezoekbeperking. Dat kreeg direct felle reacties in de steden, die trouwens ook weer snel wegebden, dat kon toch echt niet! De touwtjes bleven strak, totdat de rechter langs kwam en concludeerde dat de maatregel niet met de juiste motieven was doorgevoerd. Rechterlijk gebuitel, verontwaardiging over een rechtsgang, die volgens menigeen wel heel erg ‘aan het touwtje’ van de regering zat, maar de avondklok bleef. De uiteindelijke uitspraak in  beroep oordeelde dat de regering geen blaam trof. Wel bijzonder dat je een ‘wetje’, als je het nodig hebt, in een paar dagen door de kamer loodst, maar ondertussen de bewoners van Groningen ‘aan het touwtje’ houdt, omdat je de schade van de gaswinning niet wilt oplossen.

Gelukkig was er de Russische Beer en code-Rood en werden we snel afgeleid door schaats-ijs en het wel/niet doorgaan van de Elfstedentocht. ‘Touwtje met 2 prikkers meenemen’ als je op het onbetrouwbare natuurijs gaat schaatsen, was het devies. En we gingen massaal op het ijs. Anderhalf meter was even minder in beeld en ik zag niemand op noren met een mondkapje. Hooguit een bivakmuts of sjaal, maar of ook helpt tegen virus?. Dat we een week later tussen de sneeuwklokjes in de voorjaarszon konden zitten, was erg bijzonder en hebben we vast te danken aan het klimaatprobleem, dat op verre afstand staat. We besloten met zijn allen om in het park na te praten over de ijspret en om spontaan een feestje te vieren in het Vondelpark. Met dikke touwen houden we nu de zij-ingangen dicht, want men durft het niet aan een dergelijk spontaan event te verbieden. De handhavende (on)macht is zelf voortdurend in protest.

We willen er uit en we willen weer eens wat samen doen. De winter was lang en donker en dat slaat in de geest van ons mensen. Vergelijk het maar met de koeien, die voor het eerst weer in de wei komen. We willen even wat geks (eigenlijk iets normaals) doen, even de zinnen verzetten, een beetje lachen en het bleke bekkie laten opfleuren. Ondertussen komen de verkiezingen dichterbij en proberen partijen stemmen te trekken door te pleiten om ‘de touwtjes wat los te laten’. Populaire praatjes, al snap ik natuurlijk ook dat scholieren weer eens samen in de klas willen zitten en dat de kroegbaas het terras open wil doen voor de mensen op straat.

Ik denk wederom dat we goed moeten kijken wat, waar wel kan. Op het terras kan volgens mij net zoveel als op het ijs. Ik heb er vertrouwen in dat u blij zult zijn met de mogelijkheden en er ‘slim’ mee om zult gaan. Kunnen de touwtjes echter losser, dat zal de tijd ons leren, maar we moeten het wel proberen. Worden we ‘aan het lijntje’ gehouden? Vast wel, maar ik zou niet graag in de schoenen staan van de beslissers, die op basis van onzekere adviezen, wijsheid moeten uitstralen. En als u het beter weet, dan kunt u over twee weken naar de stembus om betere beslissers te kiezen. Let op: ‘Afstand houden’, uw eigen rode potlood gebruiken en achteraf meenemen naar huis en aan een touwtje aan de muur hangen. Uw blijvende herinnering aan het bijzondere voorjaar van 2021.

UIT DE KRANT

Lees ook