Café Wongema: voor dorpelingen en aanstormend kunstenaars

Afbeelding
nieuws groningen

HORNHUIZEN – Alles moest er eind vorig jaar aan gedaan worden om het karakteristieke café midden in het centrum van Hornhuizen te behouden van de sloop, maar kunstenaar Erik Wong uit Amsterdam is het gelukt. Na een half jaar, met daarin een forse verbouwing, is het café sinds enkele weken weer open. Niet alleen voor dorpsbewoners, maar ook voor kunstenaars. Aankomend weekend is het eerste grote feest: Henk.

Wie iets te enthousiast het dorpje Hornhuizen binnenrijdt en niet op tijd remt, kan zomaar café Wongema, zoals het café sinds kort heet, binnenrijden. Uitbater Erik Wong is trots op wat er ontstaan is. “Een aantal jaren geleden heb ik het huis hier tegenover gekocht. Het was een beetje mijn tweede huis. Doordeweeks werk ik namelijk als grafische vormgever in Amsterdam, waar ik ook hoofddocent ben aan de Rietveldacademie.” Bijna elk weekend bracht Wong de afgelopen vierenhalf jaar in het gebied door. “Ik werd gegrepen door het platte landschap en het licht. Ook de natuur, met het tarwe dat dan weer geel en dan weer groen is. Het heeft iets Bijbels en dat zeg ik dan als echt stadsmens.”

Wong dacht dat zijn leven in het dorp anoniem zou zijn. “Dat was veel minder anoniem dan ik dacht. Hornhuizen bleek een heel leuk dorp te zijn met veel aardige mensen. Al vanaf mijn komst keek ik tegen het café aan, dat tegenover mijn huis staat.” Het café was op dat moment als drie jaar gesloten en stond zelfs op de nominatie om gesloopt te worden. “De oorzaak voor de sluiting was toch de krimp en de leegstand in deze regio. De dorpshoreca heeft het nooit makkelijk gehad. Er heerst hier wel een drinkcultuur, maar mensen houden niet van uitgeven.”

In de wandelgangen hoorde Wong dat het pand gesloopt zou gaan worden. “Dat vond ik ontzettend jammer. Niet alleen het voornemen voor de sloop lag er al, er was zelfs al een vergunning afgegeven. Ik ben daarop meteen een actie begonnen. De eigenaar sprak alleen de taal van het geld en wilde euro’s zien. Een half jaar mocht ik het huren en in die tijd moest ik zelf aan geld zien te komen om het te kopen. Uiteindelijk heb ik het samen met een stichting gekocht. Deze stichting koopt vaak verwaarloosd vastgoed op om het daarna op te knappen en een nieuwe bestemming te geven.” In december kwam de koop rond en kon begonnen worden met de bouw.

Met hulp van velen werd er achter de schermen gewerkt. Zo kreeg het café ook de functie van hotel en werd er een deel aangebouwd, waar jonge kunstenaars kunnen werken. “Het is een soort werkhotel geworden. Wel moeten we nu oppassen het geen bubbel van de Randstad wordt. Daarom wilden we ook iets met het dorp gaan doen. Op donderdagavond is het café voor het dorp geopend en op vrijdagavond is het een restaurant. Die combinatie is best een succes geworden.” Zo zitten er iedere vrijdag tussen de 20 en 30 personen in het restaurant. “Ik heb wel gemerkt dat dingen hier een tijdje duren. Ik ben een jongen uit Amsterdam, maar dat is helemaal niet zo eng. Mensen komen hier eten wat de pot schaft. Ik heb geen menu, maar mensen kunnen gewoon voor een laag bedrag aanschuiven en dan gaan wij voor ze koken. Een hoofdgerecht zal bijvoorbeeld nooit meer dan € 15,- gaan kosten.”

De eerste successen zijn al te zien wanneer in de agenda van het café gekeken wordt. Regelmatig zitten studenten in het pand, worden er cursussen gegeven en iedere twee weken komen een aantal oudere mannen naar het café om daar te klaverjassen of te praten.

Om te vieren dat het pand nu geopend is, vindt aankomend weekend het feest met de naam Henk plaats. “Henk is de loodgieter hier in het dorp. Hij is een hele aardige man, die wel eens zin had in een straatfeest. Dat feest gaan we hier nu vieren. We krijgen ook een koor, dat het openingslied komt zingen. Ik wil het zelf niet een opening noemen, maar dat is het natuurlijk wel. Ik ben geen man van momenten, laat mij maar gewoon lekker beginnen met werken.”

Voor de toekomst heeft Wong nog diverse plannen. “In de zomer zou ik hier nog wel iets meer met studenten willen doen. Een summercamp bijvoorbeeld. Ergens is het ook wel een romantisch idee om dat hier te doen. Als je in de slaapzaal het raam opendoet zie je twee dijken en daarachter ligt de zee. Mijn rol zal nog vaak gaan wisselen. Het ene moment ben ik docent, maar tegelijk eigenlijk ook herbergier. Dit moet een plek zijn waar alles kan en zelf wil ik graag veel organiseren.”

De laatste VERTEL! ochtend van het seizoen komt er aan. Donderdag is het onderwerp ‘een mooie zomerdag’. Er wordt ruimte gemaakt voor herinneringen aan schoolreisjes, geheime zwemplekken, fietstochtjes. Er zijn bibberige super-8 filmpjes uit het archief van Klaas en Annie Hindriks, er wordt gezongen met Roelie en als altijd praat Aafke de ochtend op onnavolgbare wijze aan elkaar. Natuurlijk is er koffie, thee en zoet. En als bonus is er ouderwetse ranja. Want zonder ranja geen zomer. De VERTEL! Ochtend duurt van 10.00 tot 12.00 uur.

Het feest Henk begint aankomende vrijdagavond om 21:00 uur met een optreden van de fanfare van Kloosterburen en dorpskoor De Smarties. Zaterdagochtend begint dan een rommelmarkt en ’s middags staat een groot kinderspektakel op het programma. Henk sluit zaterdagavond met een 80’s en 90’s feest af.

UIT DE KRANT

Lees ook