Column Bert Nederveen: Journalisten zijn ook mensen

Afbeelding
jubileum de streekkrant
De relatie tussen journalisten en bestuurders
Het leuke van een regionale of lokale krant is dat je als gemeentebestuurder journalisten beter leert kennen. Met enige regelmaat word je door hen gebeld, eerst via het secretariaat of de afdeling Communicatie, maar als je elkaar wat beter kent word je ook mobiel gebeld, soms ook ’s avonds, op zaterdag of (bij hoge uitzondering) op zondag. En als je wat langer met elkaar te maken hebt, ga je elkaar ook beter kennen, en beperkt die kennis zich niet meer tot het werk. Ik stel u daarom voor aan vier medewerkers van De Streekkrant, die ik in de afgelopen jaren mocht ontmoeten.
Erik
Hij is er bijna altijd bij als er een officiële gebeurtenis op de agenda staat: een opening, het planten van een boom of een bijzondere bijeenkomst. Erik is zijn naam en je herkent hem aan wat hij om zijn nek heeft hangen: een prachtig fototoestel. Wij ontmoetten elkaar soms bij een hardloopwedstrijd, hij als fotograaf en ik als wethouder die het startschot mocht lossen óf als deelnemer. Soms combineerde ik dat ook: het startschot lossen, snel het pistool afgeven en vervolgens zelf ook meelopen. Meestal liep ik 10 kilometer, maar we zagen elkaar ook bij de halve marathon van Lauwersoog naar Ulrum.
En natuurlijk maakten we dan een praatje, soms over de kinderen (Erik is jonge vader en ik ben een iets minder jonge opa), vaak over hardlopen. Eriks interesse was gewekt, het leek hem ook wel wat. Met bijzondere gevolgen! Daar waar mijn hardloopactiviteiten steeds minder werden, begon Erik langzaamaan enthousiast te worden. En nu? Mijn hardloopschoenen hangen al twee jaar aan de wilgen, maar Erik is enthousiast hardloper geworden. Hij loopt halve marathons in een tijd die ik nooit zal halen. En nu ben ik het, die ons praatje begint met: ‘Hoe gaat het met het hardlopen?’.
Johannes
Hij begon als jong aanstormend talent bij De Streekkrant. Reed het hele Westerkwartier door en zelfs naar Friesland. Type ‘luis in de pels’, die alles wil weten, maar het dan meestal zo op weet te schrijven dat je het zelf nog aardig herkent (en dat is niet elke journalist gegeven). Wij dachten al snel: die zou wel eens verder kunnen komen dan de regio. En dat gebeurde ook: hij vertrok naar Hilversum waar hij ging meewerken aan verschillende programma’s van VARA en BNN. Vanuit Hilversum bleef hij ook nog werken voor De Streekkrant, via telefoon en uitzending van raadsvergaderingen bleef hij op afstand volgen en verslaan wat hier gebeurde. Daarbij miste hij wel de hapjes die bij de borrel na afloop van de raadsvergaderingen in Zuidhorn beschikbaar waren. En verloor elke maand weer zijn weddenschap dat de raad van Zuidhorn wel voor 22.00 uur afgelopen zou zijn. Een leuk weerzien hadden we op het mediapark in Hilversum, waar een afvaardiging uit Zuidhorn aanwezig was voor het in ontvangst nemen van de prijs voor de veiligste gemeente van Nederland in mei 2015. Johannes keek mee vanuit de coulissen en gaf ons na afloop een rondleiding over het Mediapark, onder andere langs de plaats waar Pim Fortuyn werd vermoord.
Maria
Maria heb ik leren kennen als een soort ‘moeder van de krant’. Een echte vrouw - naast haar stoere mannelijke collega’s - die ook aandacht had voor de menselijke kant van het politieke bedrijf. Een bijzonder gesprek hadden wij toen ik werd uitverkoren voor de rubriek ‘De Vakantieman’. Ik mocht het verhaal vertellen van een huttentocht die ik samen met drie van onze kinderen had gemaakt in de Dolomieten. Samen namen we de foto’s door en selecteerden we goede foto’s voor het artikel.
Ik herinner mij nog goed dat Maria toen zwanger was en onder de indruk was van de leuke tijd die ik met twee dochters en een zoon mocht hebben. Later leerden we Maria echt kennen als moeder. Want na haar eerste dochter volgden er nog twee (een tweeling) en nog steeds mogen we in de rubriek ‘Maria’s mooie mensen’ wekelijks meegenieten van Maria’s belevenissen als moeder van drie kleine meiden.
Richard
Onze nieuwste journalist van De Streekkrant is Richard. Ik ken hem nog niet zolang en kan nog niet zoveel vertellen. Maar met name zijn artikelen over de herindeling mogen er zijn. Dat geldt ook voor de wekelijkse column die hij is gestart. Ik ben het er niet altijd mee eens, maar dat hoeft ook niet.
Leuk om het nieuws en de journalisten van De Streekkrant te mogen leren kennen!
Bert Nederveen, Zuidhorn, februari 2017

UIT DE KRANT