Crèche leverde jarenlang ‘obesitas-zeehonden’ af

Nieuws

Personeel en Lenie ’t Hart lijnrecht tegenover elkaar

PIETERBUREN – Lenie ‘t Hart moet zich niet langer met operationele zaken bemoeien bij de zeehondencrèche. Dat vinden de medewerkers, die sinds afgelopen week openlijk in de clinch liggen met de zeehondenmoeder. De vlam sloeg in de pan toen de Raad van Toezicht Wibo van der Linde, een goede vriend van ‘t Hart, naar voren schoof om orde op zaken te stellen. Volgens Van der Linde overtreden medewerkers mogelijk de wet. Iets wat door de provincie Groningen, toezichthouder van de crèche, bestreden wordt.

Het botert al jaren niet bij de zeehondencrèche in Pieterburen. In tien jaar tijd zwaaiden tien directeuren de scepter. Velen verdwenen na meerdere aanvaringen met ’t Hart. Formeel heeft ze geen zeggenschap meer over de organisatie, maar wel is ze nog steeds nadrukkelijk op de voorgrond aanwezig. Medewerkers tolereren dat omdat ze de oprichter van de crèche is en nog steeds als boegbeeld van de organisatie fungeert. Het gaat mis als ’t Hart zich ook gaat bemoeien met de operationele gang van zaken. “Dan belt ze om één uur ’s nachts op dat er een dode zeehond van Ameland gehaald moet worden, terwijl dat ook de volgende morgen wel kan. Als dat meerdere keren gebeurt willen mensen gewoon niet meer,” vertelt woordvoerder Ad van Rooy.

Oorzaak van de huidige crisis is het beleid van directeur Niek Kuizenga. In zijn visie krijgt iedere zeehond een eigen behandelplan. Als blijkt dat de zeehond sterk genoeg is, wordt deze uitgezet. Ook als het voorgeschreven gewicht van 38 kilo nog niet bereikt is. Het beleid wordt ondersteund door het personeel, maar niet door ’t Hart. Van Rooy: “We voelen ons gesteund door wetenschappelijke publicaties. 38 kilo is veel te veel. Dat is het gewicht dat vrouwtjes pas na vier jaar bereiken. Een zeehond die nog maar een jaar rondzwemt weegt zelden meer dan 30 kilo.” Conclusie is dat zeehonden jarenlang vetgemest werden en met een soort obesitas de crèche verlieten. Ook gebeurde het dat gezonde zeehonden – die minder dan 38 kilo wogen – elkaar aanvielen en zelfs doodden. De Rooy: “Als de zeehond klaar is, moet hij gewoon weg. We zijn geen dierentuin.”

Het personeel vindt dat ’t Hart de nieuwe situatie onder ogen moet zien. “Zij heeft jarenlang gewerkt volgens haar richtlijnen, maar tijden veranderen. Toen ik klein was moest je als je een lichte hersenschudding kreeg een maand in een donkere kamer zitten. Nu loop je ’s middags alweer buiten. Vroeger lag je na een heupoperatie drie maanden in het ziekenhuis. Nu loop je na een week alweer.”

Een succesvolle samenwerking met interim-directeur Van der Linde lijkt er niet in te zitten. De Rooy: “Het is leuk als hij komt, maar wij gaan niet met hem praten. We hebben een al directeur. Hij mag naar de zeehonden kijken, krijgt een kop koffie, maar meer niet.” Wat het personeel het meest steekt is de uitlating die Van der Linde deed. Hij zij dat de zeehondencrèche mogelijk strafbaar is door dieren van minder dan 38 kilo uit te zetten. De Rooy: “Dat zijn behoorlijke aantijgingen. We zijn nog steeds geschokt.”

Ondanks de harde woorden, is de crèche er niet op uit om met ’t Hart te breken. “Je kunt Lenie wel afbranden, wat gedeeltelijk terecht is, maar ze heeft wel iets opgebouwd met haar manier van doen. In de tijd dat zij hiermee begon spoelden dode zeehonden met bossen tegelijk aan. Zij is op de barricade gaan staan,” zegt De Rooy. Hij denk dat ’t Hart alleen een ceremoniële functie moet hebben. “Toen Geert Wilders hier was, stond ze er als haantje de voorste bij. Dat vinden wij niet erg, want dat is haar rol. Ze moet zich alleen niet meer bemoeien met de operationele gang van zaken. Het beste kan zij langs de scholen en bejaardenhuizen gaan.”

Deze week wil de Raad van Toezicht alsnog om tafel met het personeel. Zij hoopt daarmee de verstandhouding te verbeteren. Echter, zit het personeel daar niet op te wachten. De Rooy verwacht dat medewerkers gaan staken als Van der Linde aanblijft als interim-manager. “Hij kan wel dingen gaan roepen over de crèche, maar wij accepteren hem en zijn richtlijnen niet. Dan moet hij maar iedereen ontslaan, al stort dan echt alles in. Het kan ook zijn dat we dan met z’n allen opstappen.”

Desgevraagd laat verantwoordelijk gedeputeerde Henk Staghouwer (CU) weten dat de zeehondencrèche zich aan alle regels houdt. “Zij werken met een vergunning en daar controleren wij op. Net als het Ministerie geven wij aan dat zij niks verkeerd doen.” Staghouwer zegt hierover contact te hebben met directeur Kuizenga. “Wij doen zaken met de directeur en niet met een plotseling benoemde interim-directeur,” laat hij weten. Lenie ’t Hart was afgelopen week niet bereikbaar voor commentaar. Zij zat in Iran.

UIT DE KRANT