Datum: zaterdag 15 augustus 2015

|||||
||||| Foto: |||||
ongenode gast

Datum: zaterdag 15 augustus 2015

Tijd: 10.00 uur.

Locatie: Voor de feesttent in Niekerk

Vrolijk loopt de Ongenode Gast zaterdagochtend met haar team over de rijplaten naar de feesttent in Niekerk. Hier spelen zich veel activiteiten af in de feestweek van Niekerk Oldekerk Faan. Haar blik valt direct op de grote zandvlakte en de netten die er boven zijn gespannen. Straks vindt hier het beachvolleybaltoernooi plaats, een sportief evenement aan het begin van de feestweek. Dit jaar zijn er 32 teams die strijden om de bokaal. De teams bestaan uit vier personen en dat zijn bij voorkeur geen volleybalspelers. Zelf doet de Ongenode Gast ook mee. Samen met haar team gaat ze op een bankje onder een grote Heinekenparasol zitten.

Ze kijkt naar de deelnemers die er al zijn. Bij welk team zullen zij horen? De Sjonnies? De Maarskantjes? Misschien wel bij de Bloemkooltjes. Ze zou het straks wel zien. Om kwart voor tien moet iedereen aanwezig zijn. Dat staat in de mail van William Renkema die het speelrooster naar alle teamcaptains, onder wie Arno Koning, Ilse Boon en Carlijn Bellinga, had verstuurd.

De mail met het speelrooster kregen de Ongenode Gast en de rest van team Koala doorgestuurd van teamcaptain Arno Koning. Hij kon helaas niet meedoen omdat hij ziek was geworden. Gelukkig zijn Katja Wessels en Silvan Ottens bereid om in te vallen en samen met Erik Ploeg bombarderen zij Klaas-Anne de Jong tot teamcaptain. Om kwart voor tien loopt hij samen met de andere teamcaptains naar de tent aan de zijkant van het veld.

Na uitleg over de spelregels begint een heuse ceremonie. Die bestaat uit een optocht van de teamcaptains rond de zandvlakte. Zij lopen achter twee mannen met de vlag van Niekerk Oldekerk Faan aan. Aan het einde van de vierkante ronde om de vier zandvelden heen hijsen ze de vlag aan de vlaggenstok omhoog. Zo, die hangt. Tijd om te volleyballen. Let the games begin.

De Ongenode Gast kijkt met ingehouden adem toe als teamcaptain Klaas-Anne de Jong naar voren duikt in het zand. De volleybal raakt zijn armen nog en tolt in scheve lijn door de lucht. “Los, los!” gilt teamgenoot Katja Wessels die met haar armen vooruit stormt om de bal alsnog over het net te duwen. Erik Ploeg duikt opzij terwijl Silvan Ottens vol spanning toekijkt of ze het wel zal halen. Een gevoel van euforie stroomt als een rivier door het lichaam van de Ongenode Gast op het moment dat deze actie resulteert in een punt. De Zandhappers aan de overkant van het net balen al hebben ze nu nog geen idee dat ze de wedstrijd later zullen winnen.

Na de eerste twee wedstrijden loopt team Koala naar een van de houten bankjes in het gras naast het veld. Onderweg komt de Ongenode Gast Rinze Koning tegen. Hij draagt een shirt met een gele fiets erboven. Samen met onder andere Antje Koning speelt hij in team Het Ventieltje op veld A tegen onder meer de Kantklossers, de Roseetjes en de Ommegang. “En wat is de stand van zaken bij jullie?”, polst hij lachend. “Een gewonnen, een verloren.” “Ja, wij ook,” lacht hij.

Pffriet! De scheidsrechters blazen op hun fluitje. Er beginnen vier nieuwe wedstrijden. Op de muziek van André Hazes vliegen de ballen tegelijkertijd door de lucht. Bij veld B komt een bal terecht van veld C maar veel scheidsrechters hebben daar maling aan. Tijdens het toernooi worden de regels niet zo strikt genomen. Vaak geldt alleen de belangrijkste regel: valt de bal op de grond binnen de lijnen van het veld dan heeft het andere team een punt. Een andere scheidsrechter joelt lachend “hup Marijke”, waarna hij op zijn fluitje blaast en Marijke opslaat. Zandkorrels vliegen door de lucht. Veel reddingsacties eindigen op de knieën, de buik en soms zelfs in een ander veld. En meerdere spelers slaan de bal met zoveel passie over het net dat de toeschouwers aan de zijkant mee kunnen doen.

Het is een gezellige boel. De stemming is vrolijk en opgelaten. Zelfs als het halverwege het toernooi hard begint te regenen. Onverstoorbaar spelen de teams en fluiten de scheidsrechters verder. Toeschouwers schuilen onder tenten en Heinekenparasols op het terrein. Sommige spelers hebben een regenjas aangetrokken maar de meesten spelen door in t-shirt en korte broek. Doorweekt en met zand aan de benen speelt team Koala haar laatste wedstrijd. Bij de Ongenode Gast zit het zand zelfs op haar gezicht en in haar haar.

Uiteindelijk winnen de Bloemkooltjes onder leiding van teamcaptain Arjan Kazemier de bokaal van het toernooi. Ondanks de regen en de verloren wedstrijden maken de sfeer en de sportiviteit van de deelnemers dat de Ongenode Gast het toernooi niet had willen missen. Volgend jaar weer!

|||||
|||||
|||||
|||||
|||||

UIT DE KRANT