De bizarre avonturen van Lisa Schuiling

Over slapen in de jungle en de martelkamer van Pablo Escobar

ZUIDHORN – Op de middelbare school ging het niet heel erg goed met haar Engelse taal. Dat moest anders. Nu zou je kunnen denken aan een bijlesje of een cursus, de LOI kan ook vast helpen. De 21-jarige Lisa Schuiling uit Zuidhorn besloot tot wat meer draconische maatregelen. Een paar maanden later zat de toen 17-jarige studente aan de andere kant van de oceaan in een gastgezin in, jawel, de Verenigde Staten. Doel: de Engelse taal machtig worden. Waarom geen uurtje in de week bijles? “Ja, dat had ook gekund”, lacht Lisa. “Maar mijn Engels was echt heel slecht hoor!”

Lisa woont inmiddels al een half jaar in een wijk van Sydney, de grootste en oudste stad van Australië met meer dan 4,5 miljoen inwoners. Hier doet ze een stage voor haar studie International Business aan de Hanzehogeschool en werkt op alle departementen maar vooral in de HR en Finance van Tarkett Australia. Lisa houdt niet van halve maatregelen. Bovendien blijkt het avontuur een grote aantrekkingskracht op haar uit te oefenen. “Die combinatie spreekt me erg aan. Ik ben inderdaad avontuurlijk en hou enorm van reizen”.

Amerika is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar heeft bij de studente het reisvirus flink aangewakkerd. “De tijd in Amerika in het gastgezin is me erg goed bevallen. Zo goed dat ik daarna voor mijn studie naar een highschool in Mexico ben gegaan en onder andere door de Amazone heb gereisd. Onvergetelijke tijden. Een perfecte combinatie om te leren en het avontuur te ontdekken. Ik wilde naast mijn Engels ook Spaans leren. Dan is Mexico een goed land”.

Avontuur: het woord is al een paar keer gevallen. Naarmate het gesprek vordert komen er steeds meer verhalen. Van bosbranden in Australië en het coronavirus naar dat ze de eerste stageloper ooit is bij Tarkett Australia en het dus even zoeken was om een weg te vinden in het bedrijf. Belevenissen, allemaal binnen een paar jaren waar menig mens zijn hele leven niet aan toe komt. Wie kent Narcos, de bekende serie op Netflix over de opkomst en ondergang van Pablo Escobar, de grootste drugsbaron ooit, nou niet? Lisa is fan van de serie en blijkt ook Colombia te hebben bezocht en heeft zelfs een heuse confrontatie met het drugskartel gehad. Weet waar je aan begint, want Lisa kan er uren over praten: “Ik heb daar wel een paar erg leuke dingen meegemaakt inderdaad”, lacht Lisa. “Ik woonde in Cuernavaca tijdens mijn ‘study abroad’. Dat is een stadje van ongeveer anderhalf uur rijden van Mexico Stad. De drugsoorlog tussen de verschillende bendes is op de achtergrond nog steeds volop aan de gang al merk je er op het eerste gezicht niet zo veel van. Nachtclubs in Cuernavaca zijn gesloten omdat het er domweg te gevaarlijk is door overvallen. Maar je kunt er ‘s avonds wel gezellig in een cafeetje wat drinken”.

De confrontatie met het kartel kan Lisa zich nog goed herinneren: “Ik woonde samen met een groep van elf mensen waaronder twee Mexicanen. Een van hen werkt in de politiek en had dus al best vaak met het kartel te maken gehad. Het was op een avond dat ik na een weekend reizen thuis kwam. Ik was super moe en verwachtte een pakketje. Toen er aan de deur gebeld werd, aarzelde ik dan ook geen moment en deed de deur open. Niet zo handig in Mexico, maar dat was ik even vergeten. Bij de deur stond niet de pakketbezorging maar een groep jongeren met rare blikken in hun ogen. Ze vroegen naar het meisje dat in de politiek werkt en die was er niet. Gelukkig maar. Ze werden erg opdringerig en dus gooide ik de deur voor hun neus dicht en ben gaan slapen. De volgende dag kwam het meisje thuis en die raakte helemaal in paniek toen ik het verhaal vertelde. Collega’s van haar waren al in elkaar geslagen en er waren meerdere moorden in de stad gepleegd die week. Haar bedrijf had dingen gedaan waar het kartel niet blij mee was. Ze heeft haar koffer gepakt en is gevlucht. Ik heb haar niet meer gezien, maar weet dat het goed met haar gaat”. Dat vluchten een verstandige keuze van het meisje was, bleek een week later: “Toen we ‘s avonds thuis kwamen, waren alle deuren opengebroken. Wij schrokken ons een hoedje. De politie hoef je hier niet te bellen, want die werken voor een kartel. Na iedereen te hebben gebeld, besloten we zelf het huis te doorzoeken en te kijken of alles veilig was. Gelukkig was het meisje weg”.

Lisa vertelt over de schietpartij in de straat, over de arrestatie van de zoon van de beruchte Mexicaanse drugsbaron ‘El Chapo’ en de paniek die er ontstond bij haar Mexicaanse huisgenoot die vader van twee kinderen is. “Het kartel besloot de regering onder druk te zetten door gewoonweg mensen in de straat dood te schieten. Hij was als de dood ook getroffen te worden of zijn gezin. Gelukkig bleef hij ongedeerd en nadat de regering de zoon had vrijgelaten, keerde de rust weer enigszins terug”. En dan is er nog Pablo Escobar. Ook daar blijkt de Zuidhornse kennis mee te hebben gemaakt. Wie kent het legendarische verhaal niet. Van alle moorden en de in scène gezette arrestatie. Van de gevangenis waarin de drugsbaron werd overgebracht, maar die door hem zelf werd gebouwd. Lisa is er geweest. Ze vertelt met een brede grijns over haar zoveelste avontuur: “Ik heb de Pablo Escobar-tour gedaan en meerdere plekken bezocht die met hem te maken hebben. Ook zijn gevangenis, La Catedraal. Maar ook zijn graf en de voetbalvelden die hij financierde. De gevangenis was een enorme villa, waar hij gewoon woonde met zijn familie en mensen in dienst had. Ik heb ook zijn eigen martelkamer gezien, waarin hij mensen vermoordde. In zijn gevangenis! Ik heb zijn vluchtroute gelopen. De echte, want die uit de serie is niet de echte. Die was te smal om te filmen. Zijn dood is in Colombia nog altijd een mysterie. Veel mensen denken dat zijn dood in scene is gezet en dat hij nu bij zijn familie in Argentinië woont”.

Je zou bij deze verhalen denken: ga nooit naar Mexico. Het klinkt paradoxaal, maar Lisa heeft het toch als een veilig land ervaren: “Zolang je weet hoe je je moet gedragen is Mexico een heel leuk land om heen te gaan. Ik ben zelfs liftend langs allerlei toeristische plekjes gegaan. Als je op een verantwoordelijke manier Mexico bezoekt is het veilig en leuk”.

Inmiddels loopt ook het avontuur en de studiestage in Australië ten einde en wacht Zuidhorn. Geen nachtjes meer in hangmatten in Zuid-Amerika, geen overnachting midden in het Amazonegebied tussen grote vogelspinnen, giftige slangen en schorpioenen. Geen nachtelijke hikes en niet gewekt worden door het gebrul van apen. Niet op je hoede te hoeven zijn dat bosbranden jouw dorp bereiken en geen groepen moorddadige jongeren op je stoep. Naar het Zuidhorn van rust en regelmaat. Het dorp van de geharkte tuintjes en geknipte heggetjes en waar het hele dorp verontwaardigd is na een winkeldiefstal.

Het lijkt een kwestie van tijd en dan leest u hier het volgende verhaal over de avonturen van Lisa Schuiling. En dat zal niet over Zuidhorn gaan.