De Dooie Man

Ik proat plat

Dit joar extra aandacht veur schriever Wytze Keuning uut Tolbert. Dit moal een feuilleton, ‘De Dooie Man’ ien delen, ien briefvörm.


                                                                                          Berlien, 14 November 1914.


…......t Is een vrimde wereld hier op t moment, oorlog en striedlust, mor t leven gijt zien gang, al vulen je al meer de polsslag van de geweldege stried. k Heb koamers kregen bie n klein gezin: vrouw en twee kiender, kirrel zit ien t leger. Zij is allernuverst, knap, flink, het n lief zörgkopke met n poar grote, vrije ogen. En die twee leutje spruten binnen n ramp, ze kin ze nauweleks de boas nou heur kirrel der niet is om de boeman te speulen. Vittien doagen leden wadder eem thuus, n schiere vent, mor merkwoardeg ien de wolken over die oorlog. Hij het makkelek proaten, het zien wark ien de achterste linies! Gelukkeg mor veur die twee leutjen en t wiefke. Ze is me mor wát dankboar dat ik die leutje strupen n bietje ien gareel hol, zolang manlief t niet kin. Dizze loat mie altied hiel vriendelek groeten ien zien brieven..... geleuf ik groag.....


                                                                                       Berlien, 2 Jannnewoarie 1915.


......De pabbe van Fritz en Anna is kaarstdoagen thuus west. Hij was n bietje overdreven dankboar veur alles wat ik veur de kiender doan had: Duutse eigenschap. Ik verboas mie der altied over dat het ofschied tussen die twee niet wat onstumeger is, mor Hanna...Frau Müller moet ik zeggen...het de overtugen dat hij gien gevoar lopt veurlopeg, anderen binnen nou nog aanwezen veur de frontlinie. Vrimd, ik kin heur allend niet verdroagen zoas ze over heur man proat, dan is t mij krekt asof ze onecht is, zich aanstelt, niet eerlek zeit wat ze bedoelt. Fritz zeit dat er met mij metgijt as ik teruggoa noar Holland. Die joan is niet van mie of te sloagen. Ik hecht mij verboazend aan die kiender. Hanna...Frau Müller...beweert dat ze der nog jaloers op wordt. Toch viendt ze t moar wat gezelleg dat die struupkes zo gek op mij bennen. Ik goa hoast nooit meer uut, zo heb ik het hier noar mien zin. s Oavends zit ik meestal bie heur ien de koamer, lees mien krantje, schrief of en toe es n brief, proat met heur over de kiender en t liefst mor zo min meugelek over heur kirrel. t Énege wat mij hier ontbrekt is mien Grunningse asbak. As ik die hier had was mien tevredenheid compleet.....


                                                                                                            Berlien, 15 Mei 1915.


......Loat ik het die drekt mor zeggen, k ben wanhopeg verliefd. Ik offer bijna al mien vrije tied op aan Fritz en Anna en ik wiet dudelek en kloar dat het komt deur Hanna. Zij hoopt dat de oorlog gauw oflopen is, ...hemel!....ik ben ien stoat te hopen dat het nog eeuwen duurt! Woar moet het met mij hin? Ze is altied eem goed, eem vrundelek, dankt mie wel duzend moal dat ik zoveul veur de kiender doe. Mor ze wiet niet wat of mie drift! 


De volgende week komt Müller thuus. k Heb er veur zörgd dat k s oavends wark op kantoor heb. Kin t niet aanzien dat Hanna zo lief tegen hem dut, veural as ik er bij ben leuf ik. Woarom dut ze dat?  Ze holt er niet overop tegen heur man dat ik zoveul veur ze doe. k Heb gewoon medelieden met hem as er mij zo hartgrondeg bedankt. Hij zicht er best uut, beter as Hanna. t Wordt er niet rumer op met de levensmiddelen hier en ze geft mij en de kiender van heur eigen, zoveul as ze kin. Ik heb heur guster het hiele pakket dastoe mie stuurd hest ien de handen drukt. “Das veul te slim Herr Jo” zee ze. “Niks der van Frau Müller”. Ze bloosde en lachte verlegen. Ik kin mij sums hoast niet ienholden. Guster stak ze mie de haand toe. Ik drukte die langer dan goed was....Ze moet vuuld hemmen hoe of ik trilde......s Oavends proatte ze aldeur mor over die beste kirrel van heur, ze vertelde hoe vrundelek hij altied veur heur was. Ze sloeg de ogen del toen ik heur wat vrimd aankeek...


Wat moet ik doen? t Beste was dat ik votging. Mor dat lukt mij mor niet.....Fritz......Anna.....Hanna.....

UIT DE KRANT

Lees ook