De Mensenbieb

Wat: De Mensenbieb

Wanneer: Donderdag 6 oktober van 13.30 uur tot 16.30 uur

Waar: De Cazemierboerderij in Tolbert

WESTERKWARTIER - Op donderdagmiddag 6 oktober schoof de Ongenode Gast aan bij de Mensenbieb. In de Mensenbieb konden belangstellenden met het ‘mens’ van hun keuze in gesprek gaan over hun herstelverhaal. De mensen waarmee in gesprek kon worden gegaan zijn waren onder andere ervaringsdeskundigen verbonden aan Ixta Noa. Ervaringsdeskundigen zijn mensen die letterlijk een boekje open doen over het herstellen van bijvoorbeeld een verslaving, angststoornis of depressie, met als doel om schaamte te doorbreken en worstelingen in het leven bespreekbaar te maken.

De Mensenbieb werd in het kader van de week van de ontmoeting georganiseerd door ervaringsdeskundigen van Ixta Noa en Sociaal Werk de Nieuwe Schans. Extra bijzonder was dat behalve de Ongenode Gast, ook wethouder Bert Nederveen aansloot bij de ontmoetingen die centraal stonden in De Mensenbieb. De ontmoetingen vonden plaats in de Cazemierboerderij, dat een prachtig decor vormt voor het luisteren naar verhalen in intieme setting. De 33-jarige Marijke, die om privacy redenen liever anoniem blijft, startte de ontmoeting met het vertellen van haar herstelverhaal.

Marijke heeft alles behalve een veilige start in het leven. Al vrij jong komt ze erachter dat haar moeder verslaafd is aan drugs. Hoewel haar moeder open is over haar verslaving, heeft het een behoorlijke impact op het gezinsleven. Om de verslaving te kunnen bekostigen, beweegt de moeder van Marijke zich steeds vaker buiten de wet. Met alle gevolgen van dien, hierdoor brengt haar moeder geregeld een tijd door in detentiecentra door heel Nederland. Voor de jonge Marijke is dit een moeilijke periode, waarin het haar, door de letterlijke afstand tussen haar moeder en haar, vaak onmogelijk wordt gemaakt om haar moeder op te zoeken. Marijke blijft tot haar 14^de bij haar stiefvader wonen. Ondertussen heeft niemand in haar omgeving of op school door wat er speelt binnen het gezin. Van buitenaf lijkt Marijke iemand die het allemaal goed voor elkaar heeft. Er is niemand of school of in de omgeving die doorvraagt, zelfs niet wanneer er op een dag een politiewagen meerijdt naar de basisschool van Marijke. De moeder van Marijke mag nog even met haar meelopen naar school, om vervolgens zelf de politiewagen weer in te stappen. Ze vertrekt opnieuw naar een detentiecentrum. Marijke heeft geen idee wanneer ze haar moeder weer zal zien. Marijke trekt ondertussen bij haar opa en oma in en start een MBO opleiding Sport & Bewegen. Dat wordt haar houvast. Marijke: ‘Het klinkt vreemd, maar ondanks de soms onveilige situatie was er altijd de liefde voor elkaar. En werd er open gesproken over wat er gebeurde.’ De moeder van Marijke blijft zwaar verslaafd totdat Marijke zo’n 18 jaar is. Maar dan is het genoeg. Haar moeder besluit zich op te laten nemen in een kliniek. Hoewel de verwachtingen in de omgeving laag zijn, doorstaat ze de behandeling met succes.

Hoewel haar moeder niet langer verslaafd is, ontstaat er nu pas ruimte voor het proces van Marijke. De geboorte van haar eigen dochter maakt veel los bij Marijke. Ze voelt zich bovendien gepusht door de gemeente om aan het werk te gaan, terwijl ze als alleenstaande moeder alle ballen in de lucht alleen moet zien hoog te houden. Toch gaat ze door, er is geen tijd om haar verleden te verwerken. Tijdens haar fulltime studie HBO Sociaal Juridische Dienstverlening komt ze erachter hoe weinig kennis er is op het gebied van verslaving en hoe veroordelend er over mensen met een verslaving gesproken wordt. Steeds vaker voelt ze de drang er zelf over te vertellen en schrijven. Wanneer ze op een symposium verslavingskunde wordt aangemoedigd om samen met haar moeder een boek te schrijven, gaan ze aan de slag. Het blijkt de start van een nieuwe periode, waarin moeder en dochter hun kennis actief inzetten om anderen te informeren en mensen de gelegenheid geven om vragen te stellen om zodoende verslaving bespreekbaar te maken.

Tegenwoordig gaat het goed met Marijke. Haar dochter is gezond en haar werk als ervaringsdeskundige maakt haar gelukkig. Dat is dan ook de boodschap die ze aan de aanwezigen wil meegeven: ‘Vind je talent en dat waar je goed in bent. En doe er iets mee, dat wordt je houvast!’

Na haar verhaal is het een tijdje stil. Dan barsten de vragen los.

Na deze middag zijn niet alleen de ongenode gast, maar ook de wethouder en alle anderen aanwezigen twee dingen duidelijk geworden. Ten eerste zit hier een krachtige jonge vrouw, die haar ervaringen inzet om anderen te helpen. Ten tweede is duidelijk geworden dat er binnen de gemeente Westerkwartier een grote behoefte leeft aan de inzet van ervaringsdeskundigen. Hun verhalen vormen een spiegel waarin iedereen dingen zal herkennen. En dat geeft verbinding binnen een samenleving.