De Oase stopt na bewogen jaar

Nieuws

Initiatiefnemers gaan over naar de House of Blessing

GROOTEGAST – In januari startte een groep enthousiaste christenen met de Oase in Grootegast. De bedoeling was om een platform te creëren voor mensen die zich niet thuis voelden bij de traditionele kerk. Het concept werkte; meer dan honderd mensen kwamen maandelijks naar de Herberg in Grootegast, waar de diensten gehouden werden. Toch stoppen de initiatiefnemers nu de House of Blessing een eigen kerkgenootschap begonnen is. Reden: ze willen concurreren.

“We moeten als christenen missionair zijn,” stelt oprichter Martin Nanninga nu nog. “Christen ben je niet passief. Je moet dat uitdragen in je leven. Niet perse als een Jehovagetuige, maar wel bij de essentiële dingen die je doet.” Nanninga wilde met het oprichten van de Oase het traditionele gedachtegoed openbreken. Dat lukte. In zijn eigen kerk, de gereformeerd vrijgemaakte, sloeg het in als een bom. Sommigen zagen het als een verraad dat Nanninga nu ‘iets nieuws’ was begonnen. “Het heeft gigantisch veel teweeg gebracht,” zegt hij. “De kerken raakten in verwarring. Vooral omdat ze zelf een spiegel voorgehouden kregen. Een heftige tijd was het gevolg.”

De kerk splitste volgens hem in tweeën. Ongeveer 60% wilde het houden bij hoe het was. De rest vond dat Nanninga een punt had en dat er wat moest gaan gebeuren. “Wat ik toen nog niet goed wist, is dat Grootegast een behouden regio is. Daarnaast zijn er littekens op dit punt.” De eerste dienst was een succes. Meer dan honderd mensen kwamen erop af. “Maar dat zorgde wel voor meer spanning in de kerk. De mensen die naar de Oase waren geweest werden als een groep behandeld. Dat was heel jammer. Sommigen zijn daarop ook uit de kerk gestapt en er zullen er nog een aantal volgen.”

Wat Nanninga verbaasde was de harde toon die gezet werd. Zijn mailbox liep vol met verwensingen. “Ik was ineens een gevaar voor de stabiliteit en dat is gek, want als het goed is denken we hetzelfde. Als je voetbalt, speel je ook niet alleen defensief. Zo is het ook in het christendom. Wij waren geen dissidenten. Wij wilden juist mensen op een andere manier naar de kerk krijgen.” Nanninga kreeg uit zijn gemeente diverse mailtjes. De ergste vindt Naninga die met daarin de tekst waarin de schrijver zegt “de dag prijzen waarop hij mij niet meer ziet”. Hij voelt zich in diskrediet gebracht, stuurde daarop een brief naar de kerkenraad die nooit de andere kerkgangers bereikte. “Wat mij opviel is dat de meest fanatieke tegenstanders vooral jonge mensen waren van een jaar of dertig. Er is zeker geen sprake van een generatiekloof.”

Ondertussen bleef het aantal bezoekers van de Oase groeien. Op het hoogtepunt waren er zo’n 200 personen. Nu na de zomervakantie zou het geheel een nieuwe start krijgen. Deze dienst gaat door, maar het is ook de laatste keer. “Vanaf het begin hadden we al contact met de House of Blessing, net als met andere initiatieven hier in de regio. Wij kwamen wel bij hun en zij bij ons. Daarop hebben we besloten om na de zomer te heroverwegen of we wel met de Oase door wilden gaan. House of Blessing doet namelijk precies hetzelfde en wij wilden niet gaan trekken aan dezelfde groep mensen.” Daarnaast waren er volgens Nanninga ook praktische problemen. “Er waren mensen die via de Oase tot het geloof zijn gekomen. Dan wil je veel tijd besteden aan je geloof. Dat ging bij ons lastig, omdat we maar eens per maand een dienst hadden. House of Blessing doet dat wekelijks.”

De laatste dienst van de Oase wordt gehouden op 7 oktober aanstaande in de Herberg in Grootegast. De dienst wordt geleid door Bjorn Visser en begint om 16:00 uur.

UIT DE KRANT