“De Westerkwartierse cultuur is meer dan alleen de streektaal”
Stichting Mien Westerkwartier blijft zich inzetten voor regionale identiteit
WESTERKWARTIER – Inmiddels is het alweer zo’n dertien jaar geleden dat de Stichting Mien Westerkwartier in het leven is geroepen. Het doel hiervan was om de streektaal op een leuke manier te promoten. Zo werden de afgelopen jaren onder andere vele ‘streekverhoalen’ verteld en Westerkwartierse liedjes gezongen. Ook heeft Mien Westerkwartier wekelijks een eigen rubriek in de Streekkrant, genaamd ‘Ik proat plat’. De stichting heeft zich in de afgelopen jaren ontzettend goed ontwikkeld, wat heeft geleid tot een sterke naamsbekendheid. Want zeg nou zelf. Wie heeft er nog nooit gehoord van Mien Westerkwartier?
Afgelopen jaar zijn er verschillende ontwikkelingen geweest binnen Mien Westerkwartier. Zo hebben er verschillende rolverdelingen plaatsgevonden en is Jan Hut de nieuwe voorzitter geworden. Tevens werd onlangs een splinternieuwe website gepresenteerd. Het is een logisch gevolg waaruit blijkt dat de stichting met de huidige tijd meegaat. “De oude website was behoorlijk achterhaald”, vertelt Hut. “Tevens waren er wat problemen met het geheugen, waardoor we alle archiefverhalen dreigden te verliezen. Dat wilden we natuurlijk niet laten gebeuren”. Want voor een stichting als Mien Westerkwartier zijn met name die verhalen, die in de streektaal geschreven zijn, heel belangrijk. “Het is mooi om dat soort verhalen nog eens terug te lezen. Op onze nieuwe website hebben deze een prominente plek gekregen. Bovendien beschikt de website over een wat modernere functionaliteit, waardoor het weer helemaal up-to-date is”, aldus Hut.
Met haar nieuwe website, kan de stichting er weer lange tijd tegenaan. En dat is maar goed ook, want er liggen een aantal mooie plannen in het vooruitzicht voor Mien Westerkwartier. “We willen heel graag wat meer contact hebben in de verschillende dorpen in de gemeente”, vertelt de voorzitter. “Daar waren we begin dit jaar mee gestart, maar het coronavirus helpt daar niet echt bij. Onze wens is dat we in elk dorp één of twee ambassadeurs kunnen benoemen, die fungeren als aanspreekpunt voor de stichting. Als we dan bijvoorbeeld een activiteit willen organiseren in het Dorpshuis, dan weten we direct bij wie we moeten zijn”. Geert Zijlstra, onder andere actief als ‘verhoalen verteller’ voor Mien Westerkwartier: “De afgelopen jaren hebben we diverse activiteiten georganiseerd, maar dat waren vooral ‘verhoalen vertelavonden’. We hebben echter veel meer te bieden dan dat. Dat willen we in de toekomst graag laten zien”.
De stichting Mien Westerkwartier zet zich in voor het behoud van de streektaal. Een dialect dat tegenwoordig door veel minder inwoners wordt gesproken dan voorheen. “Dat komt met name omdat er op scholen weinig aandacht voor is”, vertelt Hut. “Vroeger was de streektaal de voertaal op school. Dat is nu niet meer het geval”. Zijlstra vult aan: “Toch denken we dat er wel behoefte aan is en dat ook de jeugd er belang bij heeft om het te leren. Hiervoor moet het Westerkwartierse dialect wel weer een prominente rol krijgen op de scholen. Als je het dialect actief spreekt, dan leer je het ook sneller. Het is een stukje cultuurhistorie en dat willen we absoluut niet verliezen”.
Mien Westerkwartier is al jarenlang een lopende machines. Ideeën zijn altijd welkom, maar de stichting gaat automatisch met de huidige tijd mee. “Dat blijven we ook in de toekomst doen”, zegt Hut. “Ik hoop wel dat we wat meer structuur en inzicht krijgen in hetgeen we doen. Het zou bijvoorbeeld mooi zijn als we kunnen achterhalen hoeveel mensen het Westerkwartierse dialect nog kunnen spreken en dat we erover in gesprek kunnen gaan. Het behoud van de streektaal is ontzettend belangrijk. We zullen dit te allen tijde blijven stimuleren”. Naast het Westerkwartierse dialect is er binnen Mien Westerkwartier ook veel aandacht voor de gehele Westerkwartierse cultuur. Zo zijn er plannen om op korte termijn weer iets te doen met het Westerkwartierse volkslied. “Tien jaar geleden is het Westerkwartierse volkslied gelanceerd en er zijn ideeën om dit weer uit te gaan dragen”, vertelt Zijlstra. “Het hoeft niet het letterlijke volkslied te zijn, maar het kan ook een eigen, bewerkte versie zijn, die past bij de huidige cultuur. Het zorgt voor een sterke binding met het Westerkwartier en dat vinden wij heel belangrijk. De Westerkwartierse cultuur is namelijk meer dan alleen de streektaal. Een gemeenschappelijk lied zorgt voor saamhorigheid en een sterke identiteit van de regio”.