Als Jelwin Kuipers zegt dat het opeten van dieren “niet zielig” is, dan praat hij naar de mate dat hij verstand heeft (Streekkrant 30 okt. blz.19). Zijn vriendin doet ook een duit in het zakje: eerst was ze vegetariër maar later ging ze er “genuanceerder” over denken. De vegetariër mist blijkbaar de nuance… Een dier waarvan je houdt, laat je niet doden. Maar ook een dier waarmee je geen persoonlijke band hebt, wil leven. Dat weet Kuipers en dat zou hij moeten respecteren. Dat doet hij niet. Hij deinst er zelfs niet voor terug om van het doden een broodwinning te maken. En dan nog het lef hebben daarvoor begrip te vragen! Kun je dieper zinken?
Niemand die het hart op de juiste plaats heeft, wil dat er voor hem of haar een dier gedood wordt. Het eten van vlees dient geen enkel nuttig doel, zoals het eeuwenoude én tegelijk springlevende vegetarisme bewijst. Het enige argument van de vleeseter is dat het “lekker“ is. Om die reden een dier het leven benemen, daarvoor zou je je diep moeten schamen.
Leens, Ed Destrée
