Coby Poelman - “Soms sta ik te strijken en krijg ik ineens een ingeving”

Afbeelding
kleintje cultuur

“Door de jaren heen is het een hele verzameling geworden,” zegt Coby Poelman met een bescheiden glimlach terwijl ze een stapel boeken van haar werk op tafel legt. “Het zijn niet allemaal mijn eigen bundels hoor, in sommige boeken is mijn werk opgenomen.” Ze schrijft al jaren gedichten, zowel op internet als op verschenen boeken, veelal met een christelijke insteek. Haar meest recente boek, ‘Mijn Bijbels ABC,’ kwam een maand geleden uit. Dat maakte ze samen met Sanne Miltenburg, die het boek illustreerde.


“Het is allemaal begonnen toen in 2005 mijn moeder overleed. Precies een jaar later heb ik mijn eerste gedicht gemaakt, en mijn zussen zeiden toen: daar moet je wat mee doen, daar moet je mee doorgaan. En nu zijn we dertien jaar en vele gedichten verder.” Poelman, 63, groeide op in Aduard en werkte daar in de secretarie op het gemeenteloket. “Ik heb hier altijd gewoond, ik weet eigenlijk niet anders.” Nadat ze met haar man twee kinderen kreeg, stopte ze met werken om fulltime moeder te worden. En dertien jaar geleden begon ze dus actief te schrijven. En met succes: ze heeft vele bundels uitgebracht en ook op internet is Poelman erg succesvol: haar gedichten worden veel gelezen en gedeeld. “Ik had wel eens een liedje geschreven, maar nooit echt op zo’n actieve manier. Ik denk dat een groot deel ook van mijn moeder komt. Zij las me als kind altijd al gedichten voor, dat heb ik altijd leuk gevonden. Daar liggen waarschijnlijk de wortels.”


Maar Poelman schrijft niet alleen voor zichzelf, en schrijft ook regelmatig in andere bundels. Zo schreef ze voor Prinses Beatrix en Koning Willem Alexander. “Ik werd uitgenodigd om een bedankgedicht te schrijven voor Prinses Beatrix, en vervolgens een uitnodigingsgedicht voor Koning Willem Alexander. Dat was voor een bundel voor de troonswisseling, en dat was zo’n ontzettende eer.” Ze pakt nog een boek van de stapel. “Dit is de bundeling gedichten die gemaakt is voor de nabestaanden van de vliegramp MH17. Daar heb ik ook een gedicht voor geschreven, dat heet troostvleugels. Dat is heel mooi om te doen, en tegelijk ook wel moeilijk. Je moet je echt in kunnen leven in de mensen om iets moois te kunnen maken.” Prijzen heeft ze veel gewonnen, vertelt ze met bescheiden trots. “Ik heb een stuk of vijf gouden veren, en ook een stuk of vijf zilveren. Dat geeft me een enorme stimulans om verder te gaan. Als een gedicht veel gedeeld wordt en ik er veel positieve reacties op krijg, doet me dat ontzettend goed. Daar doe ik het eigenlijk voor. Iedereen vindt het fijn om ergens goed in te zijn en als je geprezen wordt om wat je doet, is dat een heel goed gevoel.”


Hoewel Poelman ook verhalen schrijft, maakt ze voornamelijk gedichten. “Er zit een lekker ritme in gedichten, het loopt makkelijk. Vroeger vond ik het al heel fijn om naar kerkliederen te luisteren, die rijmen en zijn makkelijk te onthouden. Er zijn ook heel veel verschillende dichtvormen, een sonnet vind ik leuk om te doen, maar het is ook leuk om te leren. Dat stimuleert enorm. ”Poelman draagt haar gedichten ook voor. Soms op evenementen, en soms gaat dat van achter haar laptop in de woonkamer. “Dat is toch het beste, dat je dat zelf doet. Soms leest een ander een gedicht van je voor, en dan denk ik daar zit het nét niet, dan leggen ze net de verkeerde nuance, en komt het gedicht niet tot zijn recht.”


Inspiratie komt voor haar vooral uit de dingen die ze meemaakt, en dat kan op ieder moment gebeuren. “Soms sta ik te strijken en dan krijg ik ineens een ingeving. Dan ben ik bijvoorbeeld iets heel moois heel voorzichtig aan het strijken, en dan bedenk ik ineens iets als ‘als niemand de bruidsstof durft knippen, zal er dan ooit een bruidsjurk zijn?’ Dan ren ik door de kamer op zoek naar pen en papier, om het snel op te schrijven. Zodra die eerste regel op papier staat, volgt daar de rest van het gedicht uit.” Hoewel uitgevers volgens Poelman niet verzot zijn op dichtbundels, is er volgens haar wel veel vraag naar gedichten. “Ik merk dat er op internet heel veel animo voor gedichten is. Vaak is het heel lastig om in een moeilijke situatie zelf de woorden te vinden. Een gedicht kan dan toepasselijk en heel troostend zijn.” Haar man stimuleert haar volgens Poelman enorm om te schrijven, en neemt haar vaak mee naar leuken dingen. “Dat is wel belangrijk, dat je niet de hele dag thuiszit en verzuurt. Ik beleef alles heel intensief, en heb dan de drang om er iets mee te doen. En een gedicht schrijven is dan de perfecte manier.”

UIT DE KRANT

Lees ook