Eelke Solle; regelneef, manusje van alles en getalenteerd verteller

Afbeelding
kleintje cultuur
“Het succes van IJe was onverwacht, maar o-zo mooi!”
LUTJEGAST – Lutjegast is de bestemming. Eelke Solle het onderwerp. De reden is dat het megasucces van de vertellers van Kom op Verhoal,  IJe aans verteld,  binnenkort nog drie keer wordt opgevoerd. Dus wijden wij daar een Kleintje Cultuur aan. “Wat een succes was het verhaal van IJe Wijkstra nietwaar?”, lacht Eelke. “Verwacht? Nee, we hadden het niet verwacht. Maar het was o-zo mooi!”
Zelf was Eelke er niet bij tijdens de zeven(!) uitverkochte voorstellingen in het BaronTheater van Opende, al sluit hij nu regelmatig aan bij de vertellers. “Ik had het vorig jaar vrij druk”, blikt hij terug. “Dus heb ik dit aan mij voorbij laten gaan als verteller.” Vrijdag 23 juni, dinsdag 27 juni en zaterdag 1 juli is het succesverhaal nog drie keer te bewonderen. Nog altijd niet met Eelke als verteller, maar als regelneef en manusje van alles. “Ik zorg ervoor dat alles goed geregeld is met de dorpen waar we heen gaan en dat de vertellers –in overleg met de organisatie-  op de mooiste plekjes van het dorp staan om het verhaal van IJe te vertellen.” Op 23 juni is het eerst de beurt aan Zandeweer waar de vertellers het vertelfestival Kantens aandoen. Een voorstelling die inmiddels stijf is uitverkocht. Dinsdag 27 juni is het de beurt aan Tolbert waar de Cazemierboerderij het decor vormt van IJe aans verteld. Met 66 aanmeldingen begint ook die voorstelling goed vol te lopen. “En dan hebben we zaterdag 1 juli nog een voorstelling binnen bij dorpshuis de Rotonde in Niekerk”, weet Eelke. “We kregen het verzoek van een aantal mensen die slecht ter been zijn om de voorstelling nog eens binnen op te voeren. De buitenvoorstellingen zijn immers  niet geschikt voor deze mensen, omdat men voor het verhaal van plaats naar plaats moet lopen.” Nog drie keer dus. Misschien wel meer, maar dat ligt aan dorpsverenigingen en –belangen die het vertelcollectief Kom op Verhoal kunnen inhuren om te komen spelen. “Wie had dat zes jaar geleden gedacht”, lacht Eelke. “Stichting Mien Westerkwartier wilde verhalen gaan vertellen. Streekverhalen in het Westerkwartiers, maar ja, waar begin je? Erik van Dort bleek gelukkig bereidt om ons op weg te helpen. Hij heeft ons eigenlijk opgeleid.” Inmiddels kent het collectief zo’n vijftien vaste vertellers en een aantal enthousiastelingen dat incidenteel aanschuift en meedoet”, aldus Eelke, die zelf op jonge leeftijd al wist dat hij verhalen wilde gaan vertellen. “Of nou ja, verhalen vertellen”, nuanceert hij, “op de lagere school kregen we een keer een invalleerkracht die een pinksterverhaal uit de bijbel vertelde vanuit een heel ander perspectief. Aanvankelijk had ik geen idee wat hij vertelde, totdat hij ineens aankwam bij het pinksterverhaal. Ik hing aan zijn lippen en wist het zeker: ik word leraar!” Leraar is hij op papier geworden, maar de klas heeft Eelke nooit gehaald. Zijn getriggerde liefde voor het vertellen heeft hem echter nooit verlaten. “Al duurde het wel even voordat ik mij eraan over kon geven”, zegt hij. “Geert Zijlstra (de voorzitter van Mien Westerkwartier) vroeg mij om bestuurslid te worden van Mien Westerkwartier toen ik in de organisatie van de Abel Tasman Struuntocht zat. Daar had ik het aardig druk mee, dus zei ik tegen Geert: ‘Probeer het maar weer als ik gestopt ben’. Dat heeft hij onthouden en gedaan. Na mijn toetreding tot het bestuur werd ook het vertellerscollectief opgestart.” Nog altijd heeft Eelke het af en toe druk wat ervoor zorgt dat hij sommige vertelevenementen aan zich voorbij moet laten gaan, zoals dus de zevenklapper in Opende. “Maar de volgende keer ben ik erbij”, belooft Eelke. “IJe krijgt namelijk zeker een vervolg. Komend najaar gaan we brainstormen met z’n allen. Waarover het gaat? Tja, dat is afwachten. Misschien wel over het BaronTheater, de familie Baron en Crescendo. Wie weet!” Tussendoor zal hij nog wat eigen verhalen schrijven, aldus Solle. “Een wijze les van leermeester Van  Dort”, besluit hij. “Niet elk verhaal past bij jou, dus kan je sommige verhalen beter laten liggen. Daarom ben ik ze ook zelf gaan schrijven. Zo heb ik altijd een verhaal dat bij mij past.”
Meer informatie over Mien Westerkwartier en de voorstellingen van de vertellers van Kom op Verhoal is te vinden op www.mienwesterkwartier.nl.

UIT DE KRANT