Een stukje Frankrijk op het Groninger platteland
NIEHOVE – “Het is hier net Frankrijk”, is een uitspraak die Husein Goudsmit en Lisalotte Veen de afgelopen vijf jaar veel vaker hebben gehoord. Per 1 juni 2007 mochten zij zich de nieuwe pachters van dorpshuis Eisseshof in Niehove noemen en na de frisse wind die zij er door heen lieten waaien, verwezenlijkten ze al een hoop van hun plannen.
“Wat is het leuk om dit terug te lezen”, roept Lisalotte uit, als ze het stuk van vijf jaar geleden in handen krijgt. Zowel zij als Hussein lezen aandachtig in de vijf jaar oude Streekkrant om vervolgens samen te concluderen dat ze best veel van hun plannen hebben waargemaakt. “Heel veel dingen die we van plan waren, zijn toch wel gebeurd.”
Het paar werd uit 102 sollicitaties uitgekozen. “We kwamen uit Oldehove en waren eigenlijk al op zoek naar zoiets in de buurt. Het leuke is: we waren hier wel eens langsgereden en dan zeiden we tegen elkaar: moet je je voorstellen als je daar je restaurant kan runnen. Nog steeds zijn we verliefd op deze plek, eigenlijk is iedereen er verliefd op.” Eisseshof ligt dan ook op een werkelijk prachtige locatie, als één van de panden die rondom de kerk ligt en daarop uitkijkt. Met het zonnetje erbij waan je je op het terras voor het 17e eeuwse pand toch echt God in Frankrijk. “Dat horen we ook heel veel”, beaamt Hussein. “Ik vind het echt een verborgen schat van de provincie Groningen.”
Ze twijfelden nooit of ze een succes van Eisseshof konden maken. “Ons zelfvertrouwen was zo groot, dat we hier een succes van konden maken”, vertelt Lisalotte. “We zijn er gewoon voor gegaan.” Van dorpshuis kreeg het pand een extra bestemming, namelijk die van café restaurant. Het bleek een schot in de roos. “Eigenlijk is het vanaf de eerste week goed gegaan en toen kregen we al vrij snel daarna een ontzettend goede recensie op het eten. Toen was het hek echt van de dam.”
Hussein is degene die in de keuken staat. “Eerlijke en verse producten, dat is heel belangrijk. Ik gebruik geen poeders en smaakversterkers.” “Dat is wel echt waarmee we ons onderscheiden”, voegt Lisalotte toe. “We gebruiken zoveel mogelijk biologische producten, sowieso is al het vlees biologisch. We zijn ook gespecialiseerd in vegetarische gerechten.” Juist deze werkwijze maakt dat Hussein zich als een vis in het water voelt in de keuken. “Ik kom niet uit de horeca, maar werkte voor een ideële organisatie. Maar onze idealen kunnen we hier ook verwezenlijken. Juist door zoveel mogelijk met milieuvriendelijke producten en duurzaam te werken.”
Voor de dorpsbewoners was het in eerste instantie misschien best wel even wennen aan de nieuwe situatie. “Ja, dat denk ik wel”, beaamt Lisalotte. “Maar we zijn ook nog altijd dorpshuis. Er wordt hier genoeg georganiseerd en voor sommige activiteiten sluiten we het restaurant. Dan is het helemaal voor het dorp. Verder kunnen ze hier natuurlijk altijd terecht.” Hussein vindt juist die positie van Eisseshof in het dorp mooi. “Soms is het hier een discussieruimte. Dan spreken de dorpsbewoners met elkaar over maatschappelijke onderwerpen. Dat zijn wat mij betreft hele leuke avonden. Ik ben er ook van overtuigd dat een dorpshuis de leefbaarheid in een dorp ten goede komt.”
Uitdagingen blijven er nog genoeg voor het stel. “We zitten nu ook in de Stichting Regiotheater, van waaruit alle muziek en theater dat hier plaatsvindt wordt geregeld. Sinds kort is dat allemaal online geregeld op www.regiotheaterniehove.nl. Het blijft best moeilijk om zulke dingen op poten te zetten, omdat er zoveel te doen is.”
Ze zijn in elk geval goed op hun plek in Niehove. “Absoluut. We zijn wel sinds kort naar Vinkhuizen verhuisd, omdat de kinderen daar naar school gaan, maar dat kan alleen omdat we ook hier nog terecht kunnen. Juist daarom. Er is hier altijd rust. Hoe druk het ook op het terras is, er heerst altijd een serene stilte in het dorp.”