‘Eerst dachten we ‘wat een vreemde vogel’, later zijn we van hem gaan houden’

|
| Foto: |
nieuws groningen

In het spoor van Arie Molenhuis; dvd ‘Altied wat aan ’t Wad’ officieel gepresenteerd

LEENS – Als er iemand is die het woord gastvrijheid uitgevonden zou kunnen hebben, dan is het wel Arie Molenhuis. Vrijdagmorgen had hij weten te regelen- daar is ie erg goed in- dat niemand minder dan Commissaris van de Koning in Groningen, Max van den Berg, het eerste exemplaar van de dvd ‘Altied wat aan’ Wad’ in ontvangst zou nemen. De dvd geeft een beeld van wonen en leven in Pieterburen en omgeving. Een ochtend in het spoor van Arie Molenhuis.
Het is vrijdag, kwart voor tien. Arie Molenhuis staat voor de kantine van de sporthal in Leens. Hij ontvangt zijn gasten. Dat zijn er niet heel veel, want burgemeester Koos Wiersma heeft hem op het hart gedrukt toch vooral geen bussen vol mensen mee te nemen naar het gemeentehuis. Dat zou Max van den Berg wellicht niet zo bekoren. ‘En dus moest ik me echt inhouden. Natuurlijk, als je mij m’n gang had laten gaan, had ik véél meer mensen meegenomen naar het gemeentehuis. Het is niet anders. Ik vond het wel vreemd dat de burgemeester een dag later Arnold Veeman nog belde om te checken of ik echt niet stiekem toch heel veel mensen uit had uitgenodigd’, lacht Arie, zoals Arie altijd lacht. En rookt. En grappen maakt en vooral regelt. Arie kan alles regelen. Wilt u een dvd? Bel Arie? Een avondvullend muziekprogramma? Bel Arie. Een feestje? Arie regelt het allemaal wel. Het zit hem in het bloed. Een dag niets geregeld, is een dag niet geleefd.
Arie beperkte zich qua gastenlijst dit keer tot ondermeer Nico Bakker van de provincie, de voorzitter van het dorpshuis van Pieterburen, de voorzitter van Dorpsbelangen en natuurlijk Jan en Jan, de makers van de dvd. En natuurlijk waren de oogverblindend mooie zangeres Stefanie én persoonlijk assistent Ilana ook van de partij. Niet geheel zonder reden: want na alle plechtigheden verkochten zij de dvd’s.
‘Het idee voor de dvd is ontstaan naar aanleiding van de reünie in Pieterburen op 4 oktober. Aanvankelijk was het de bedoeling om de festiviteiten vast te leggen, maar dat is toch allemaal wat anders gelopen. Ja, ook dat feest heb ik geregeld. Van A tot Z. Met muziekkorpsen en alle toeters en bellen. Het was echt prachtig. Ik heb geen wanklank gehoord. Gaandeweg ontstond het idee om een dvd te maken waarin wonen en leven in dit gebied goed naar voren zou komen, gecombineerd met de festiviteiten. Dat heeft uiteindelijk geresulteerd in deze dvd van anderhalf uur. Ik vind ‘m echt schitterend’, zegt Molenhuis, gekleed in een prachtig, buitengewoon trendy colbertje met passende das. De Commissaris komt immers niet elke dag langs.
Iets na tienen gaat het door Molenhuis geïnviteerde gezelschap te voet naar het gemeentehuis. Daar begint het grote wachten. Van den Berg is nog in gesprek met burgemeester Wiersma. ‘Ze zullen het wel over de centen hebben’, schampert een meneer, die zeker weet dat Leens tot voor kort beschikte over een eigen vermogen van zeven miljoen euro. Geld dat ondertussen compleet verdampt is. Molenhuis maakt ondertussen vooral praatjes. Hij kent iedereen, zoals iedereen ook hem kent. En dat laatste is niet altijd heel prettig, want hoge bomen- want dat is ie, ondanks zijn lengte- vangen nou eenmaal veel wind. En dus gaan er wel eens wat indianenverhalen, verhalen waar Arie zichzelf overigens helemaal niets van aantrekt. Hij staat daar boven.
Rond kwart voor elf meldt Max van den Berg zich dan eindelijk. De tand des tijds krijgt overigens ook grip op de ooit zo onvermoeibare Van den Berg, die met zijn grijze haardos echter onverminderd populair blijft bij de vrouwen. Ook zangeres Stefanie vindt dat. ‘Wát een nette man zeg. Dat haar. Echt prachtig’, vindt ze.
Hét moment dan. Dat heeft niet zo heel veel om het lijf. Van den Berg komt aangelopen, gaat staan, krijgt de dvd uitgereikt door Arnold Veeman, poseert nog een keer en krijgt van Arie nog een fles champagne aangereikt. De dop gaat er (helaas) niet af. ‘Ik beloof een reactie richting burgemeester te geven over de film’, zegt Van den Bergh nog. Dan grijpt burgemeester Wiersma in. ‘Omwille van het programma moeten we verder mensen. Bedankt dat jullie hier waren.’
Arie en zijn nog steeds selecte gezelschap lopen terug naar de kantine van de sporthal, die door Molenhuis uiteraard sfeervol is ingericht en waar volop aandacht is voor l’ Artiste, het bedrijfje van de ondernemer. In de kantine zitten ook de beide Jannen. Jan Steendam uit Termunten en Jan Kerbof uit Delfzijl. De twee senioren- ‘we zijn met de vut en hebben dus tijd zat’- hebben de film gemaakt. ‘We zijn Groningers en dus houden we het er maar op dat het ‘wel een leuke film’ geworden is. Andere mensen die ‘m al stiekem gezien hebben noemen de film zelfs prachtig. Het zal wel, we hebben ons best gedaan’, zeggen ze.
Lastig was het soms wel, beamen de Jannen. ‘ We zouden eerst een film van een half uurtje maken, toen werd het drie kwartier en het is uiteindelijk anderhalf uur geworden. De insteek was om wat beelden te maken van de reünie. Met wat items over de dorpen er om heen. Komt Arie er aan met 35(!) items. Haha. Arie veranderde nogal eens van gedachten. Dan moest het zo, dan weer anders. In het begin keken we heel vreemd tegen hem aan. Vonden we hem eigenlijk maar een rare vogel. Maar gaandeweg zijn we zelfs een beetje van hem gaan houden. Maar zet dat maar niet in de krant, straks gaan mensen er nog wat van denken.’
Arie zelf praat ondertussen onverdroten voor. Over zijn avonturen met Andre Hazes die hem ooit eens de microfoon in de handen drukte en alleen op het podium liet staan en zijn bezoek aan Lee Towers in Scheveningen. Arie schudt de één na de andere anekdote uit z’n mouw. ‘We gaan nu de dvd verkopen. Tijdens de reünie hebben al ik weet niet hoeveel mensen een exemplaar besteld. Dit was een prachtig project. Ik ben er trots op.’

|

UIT DE KRANT