FC Groningen heeft de boel begin november nog altijd niet op de rit
GRONINGEN – Na een prachtige overwinning op AZ en een prima zege in het bekertoernooi tegen Helmond Sport, verloor FC Groningen afgelopen zondag kansloos van NEC. In een leeg Gofferstadion werd met maar liefst 3-0 verloren van de promovendus. Een verdiende nederlaag voor de Trots van het Noorden. De ploeg van trainer/coach Danny Buijs speelde als los zand en werd op werkelijk alle vlakken afgetroefd door de Nijmegenaren. Vorige week leek er licht aan de horizon te zijn, maar nu is FC Groningen weer terug bij af. Het is begin november, maar nog altijd hebben de Groningers de boel nog niet op de rit.
Tegen NEC maakte FC Groningen geen moment aanspraak op de overwinning. Vanaf de eerste minuut was de thuisploeg de baas en liepen de Groningers achter de feiten aan. Ballen over een paar meter kwamen niet of nauwelijks aan en ook de aanvallers werden niet bereikt. Het middenveld, waar Tomas Suslov en Laros Duarte de centrale posities moesten vervullen, fungeerde voor geen meter. Het gevolg was dat NEC de gehele eerste helft gemakkelijk kon voetballen op de helft van FC Groningen. Pas in de blessuretijd van het eerste bedrijf sloegen de Nijmegenaren toe, toen Mo El Hankouri bedacht om een bal van zo’n vijftig meter van het doel terug te spelen op doelman Peter Leeuwenburgh. Een veel te zachte pass, waarna laatstgenoemde ook nog eens finaal mis trapte. Voor Ali Akman een koud kunstje om de bal in een leeg doel te schieten. De spelers van FC Groningen mochten hun handen nog dichtknijpen met de 1-0 ruststand. In de tweede helft was er ietwat verbetering zichtbaar bij de Groningers, maar ook nu was het veel te weinig om aanspraak te maken op een punt of meer. De 2-0 en 3-0 die volgden was dan ook logisch gezien het wedstrijdbeeld.
De wanvertoning van afgelopen zondag is de gehele technische staf van FC Groningen aan te rekenen. De selectie is dan wel niet helemaal in balans, toch krijgen Buijs en zijn collega’s het niet voor mekaar om een waardig elftal te smeden. Op dit moment heeft FC Groningen niet de kwaliteit om mee te doen in de subtop van de Eredivisie, maar in de duels tegen onder andere Sparta Rotterdam en NEC mag je verwachten dat de Groningers meer laten zien dan daadwerkelijk is gebeurd. We hebben elf competitiewedstrijden gespeeld, maar een duidelijke lijn in het spel van de FC is nog altijd niet zichtbaar. En dat terwijl de technische staf en spelers bijna dagelijks op het trainingsveld te vinden zijn. Toch moeten ook de spelers hun hand in eigen boezem steken. Het is verschrikkelijk om te zien hoe diverse spelers op het veld staan wanneer het even niet mee zit. Cyril Ngonge werd de afgelopen weken volop geprezen, maar heef afgelopen zondag geen enkele bal goed geraakt. Ook Paulos Abraham, die zo’n twee miljoen heeft gekost, heeft zijn transfersom nog niet weten waar te maken. Hij mag dan wel jong zijn, maar als je een speler voor dit bedrag koopt, mag je toch wat meer verwachten dan wat hij tot nog toe heeft laten zien.
De huidige situatie doet denken aan het eerste jaar van Buijs bij FC Groningen, toen de FC na elf speelrondes ook slechts twee duels wist te winnen en het spel ook niet om over naar huis te schrijven was. De Groningers gingen de winterstop toen in als nummer vijftien, de positie die de FC ook nu bezet. In dat eerste jaar van Buijs werden in de winterstop verschillende ervaren spelers gehaald, die het tij moesten keren. Dat lukte, waardoor zelfs nog de play-offs voor Europees voetbal werden gehaald. Het zou best kunnen dat dat ook nu de werkelijkheid wordt. Een ervaren middenvelder, die voor wat meer balans zou kunnen zorgen, is geen overbodige luxe. Toch moet het Buijs ook met dit elftal lukken om in ieder geval in de middenmoot van de Eredivisie te spelen.
Door: Tim Lambeck
