FC Groningen succesvol aan het puinruimen: vertrouwen toverformule?
Mark-Jan Fledderus hield met de selectie zoals hij die had samengesteld, rekening met het behalen van de voorrondjes van de Champions League. Dat bleek tijdens de arbitragezaak die de ontslagen trainer Frank Wormuth tegen zijn voormalig werkgever aanspande. In dat geval zou Wormuth een leuke bonus ontvangen. Het geeft nog maar eens aan hoe de voormalig technisch directeur zijn selectie overschatte en Wormuth dus met een onmogelijke taak opzadelde. Over Wormuth gesproken. Je kunt je met alles wat er nu naar buiten komt afvragen wat er aan de hand is met de aardige man. De 62 jarige trainer leek een rustige en verstandige kerel maar is het spoor helemaal bijster. Hij tekende een contract waarvan hij nu zegt dat het hem door zijn strot is geduwd. Alleen wanneer een rechter hem volledig ontoerekeningsvatbaar acht zal hij zijn gelijk kunnen halen. Gezien de zotheid van zijn eis zou dat niet ondenkbaar zijn, maar hij heeft zijn laatste restje geloofwaardigheid nu wel door het toilet gespoeld met deze actie dat meer op een soort wanhoopspoging lijkt. Wormuth is een oprecht aardige man en misschien heeft het half jaar Groningen hem meer schade aangericht dan we vermoeden. Hoe triest ook, laten we hopen dat dit de reden is van merkwaardige arbitragezaak.
De wedstrijd tegen Excelsior maakte nog eens duidelijk hoezeer FC Groningen onder zijn niveau heeft gespeeld. Excelsior had werkelijk niets in te brengen. Natuurlijk zijn de Kralingers geen Ajax of Feyenoord. Maar de flair die Groningen aan de dag legde samen de bruisende energie maakte dit tot de leukste wedstrijd van het seizoen. Gaandeweg de 90 minuten groeide het vertrouwen en creëerde de ploeg van trainer Van der Ree een legio aan kansen. Het deed aan klantenbinding en dankzij de klinkende 3-0 overwinning werd voorkomen dat Excelsior wegliep naar negen punten afstand en dus definitief uit het zicht zou verdwijnen. Wat Van de Ree betreft: Wouter Gudde neemt een grote gok om deze onervaren trainer als hoofdcoach in het zadel te houden. Wat de trainer siert is dat hij gebruik maakt van een grote kracht en dat is spelers vertrouwen geven. Hij speelde weer met Van Gelderen als rechtsback die tot nog toe alleen opviel door te falen. Hij handhaafde Orantmangoen die ook niet sterk speelde de voorbije wedstrijden. Ook Irandust is onder Van der Ree basisspelers en was de smaakmaker tegen Excelsior wat hij ook al tegen FC Twente was. Beide spelers scoorden nu een ruime voldoende en Van Gelderen wist zelfs het net te vinden. Hij wisselde de jonge Blokzijl niet, ook niet na grote fouten. Er worden patronen en verbanden zichtbaar waar aanwinst Johan Hove een belangrijke rol in speelt. Spelers beginnen elkaar makkelijker te vinden doordat ze elkaar leren kennen. Jetro Willems maakte zijn debuut en
Määttä speelde daarna waar hij hoort te spelen. Als linkeraanvaller en liet direct merken zich daar als een vis in het water te voelen. Het heeft vreselijk lang geduurd. FC Groningen speelde eindelijk eens als een subtopper. Met de borst vooruit en met aantrekkelijk en aanvallend voetbal. Van der Ree geeft zijn mannen het vertrouwen. Misschien is dat wel de allerbelangrijkste troef in de strijd om lijfsbehoud en het geheime wapen van de onervaren trainer. En hebben publiek en media zich vreselijk vergist en heeft Wouter Gudde met het geven van zijn vertrouwen aan Van der Ree wel een geniale keuze gemaakt. Dat werd dan tijd. Op technisch en organisatorisch gebied is FC Groningen verworden tot een ruïne waardoor het degradatiespook inmiddels uit het moeras getrokken is. Dit elftal moet gaan puinruimen en vechten tegen de schaduwen uit een recent verleden. Het is nog altijd niet te laat. FC Groningen vecht terug. Doet dat niet alleen, alle 20.000 waren er weer. Afgelopen zaterdag maakte duidelijk, het was heel ver weg maar het is er nog steeds: vertrouwen.
Door: Johan Kamphuis