Fonkelnieuw complex voetbalvereniging Grijpskerk nadert voltooiing

‘Functionaliteit belangrijker dan hoe het eruit komt te zien’

GRIJPSKERK – Het ziet er naar uit, dat de voetbalvereniging Grijpskerk uiterlijk bij de hervatting van de voetbalcompetitie na de winterstop, kan beschikken over het fonkelnieuwe complex, waar momenteel voortvarend aan gewerkt wordt. Wellicht kan het ook nog ergens dit jaar gebeuren, maar in de bouw kan tegenwoordig bijna niets met zekerheid gezegd worden. Met de realisatie van een het complex wordt aan een langgekoesterde wens invulling gegeven, die overigens ook meer dan noodzakelijk is. Aanvankelijk waren er plannen om het huidige complex te renoveren en uit te breiden, maar na een inspectie door een extern bedrijf, bleek dit geen verstandige zet. Door de combinatie van een slechte fundering en de samenstelling van de ondergrond bleken er diverse scheuren en breuken te zijn ontstaan. Bovendien was ook de energie slurpende en verouderde technische installatie hoognodig aan vervanging toe.

Aan de beslissing om nieuwbouw te gaan plegen en daarvoor de financiering rond te krijgen is een langdurig traject voorafgegaan. Voorzitter Derk Jan Hofstee van de bouwcommissie vertelt daarover het volgende: “De wens en noodzaak bestonden al langere tijd. Dat was al zo in de tijd dat de gemeente Zuidhorn nog bestond. De beslissing om nieuwbouw te gaan plegen was toen feitelijk al genomen, alleen de hoogte van het toe te kennen budget en de verdere randvoorwaarden bleven lang onduidelijk. De plannen en het onderzoeken van de mogelijkheden om deze ook tot uitvoering te brengen, kwamen vervolgens bij de nieuwe gemeente Westerkwartier te liggen. Goed en constructief overleg heeft er vervolgens toe geleid dat er groen licht kwam”.

Naast de staat van het oude complex, was met name de kleed- en doucheruimte niet meer toereikend. Belangrijkste oorzaak daarvan is de groei van het dames- en meisjesvoetbal geweest. Het is duidelijk dat je de dames en meisjes niet bij de mannen en jongens gelijktijdig in dezelfde kleedkamer kunt indelen. Het aantal kleedkamers wordt in het nieuwe complex uitgebreid naar tien, waardoor dit knelpunt helemaal lijkt opgelost. Er is jarenlang gebruik gemaakt van een soort bijgebouwtje, met daarin twee extra kleedkamers, maar dit verkeerde ook in zeer slechte staat. Het bijgebouw is intussen al weggehaald.

Tot de oplevering van het nieuwe gebouw is het nog even passen en meten, maar dat is door de korte duur daarvan te overzien. Anne Riemersma, die binnen de club het onderhoud coördineert heeft ook zitting in de bouwcommissie. Hij vult aan: “Het oude complex zou de komende jaren zeer hoge onderhoudskosten met zich meebrengen en die zijn voor de club niet op te brengen. Nu krijgen we bovendien een bijna energieneutraal complex en zijn we zeker tien jaar lang gevrijwaard van onderhoudskosten. Op het dak komen 63 zonnepanelen te liggen en in plaats van aardgas komen er warmtepompen. We hebben vooral de plaatselijke ondernemers en sponsoren erbij betrokken. Voor sommigen was het project te groot en dan keken we verder. Bouwbedrijf Miedema hier uit het dorp, is de hoofdaannemer en die is zo slim geweest om de meeste materialen vroegtijdig te bestellen en op te slaan. Daardoor liggen we redelijk op schema. De bouwkosten zijn de laatste tijd gestegen, dus het blijft wat puzzelen hoe we qua budget gaan uitkomen”.

Een goed voorbeeld van plaatselijke betrokkenheid is de keuze voor het bedrijf dat de inrichting van de nieuwe kantine werd gegund. Dat wordt verzorgd door het bedrijf Opnieuw! van spelend lid Rick Bremer, dat in Buitenpost is gevestigd. Zoals de naam van het bedrijf al doet vermoeden, weet het bedrijf bestaande goederen zodanig op te knappen dat ze voor hergebruik geschikt zijn en niet van nieuw te onderscheiden. Zo worden bijvoorbeeld de barkrukken uit de oude kantine weer als nieuw gemaakt en verhuizen ze naar de nieuwe kantine. Voor de inrichting van de kantine en de keuken is vooral inbreng en meedenken gevraagd van Ria Roffel en Monique Schouten. Beide dames zijn al een jaar of zeven als vrijwilliger belast met het reilen en zeilen van de kantine. Zo verzorgen zij de inkoop, zorgen ze voor het rooster voor de barbezetting en zijn ze ook zelf veelvuldig present achter de bar en in de keuken. Ria en Monique kijken erg uit naar de ingebruikneming van de nieuwe kantine en ‘hun’ keuken. Ria daarover: “Naast af en toe keihard werken is het ook heel gezellig om achter de bar te staan. Op zondag ga ik meestal naar de kantine om te kijken welke producten er besteld moeten worden. We werken met meerdere vrijwilligers achter de bar, maar het is af en toe best lastig om de roosters rond te krijgen. Monique en ik vullen open plekken regelmatig zelf in”. Monique vult aan: “We zijn vriendinnen van elkaar en voelen elkaar daarom extra goed aan. We zijn goed op elkaar ingespeeld. Het is inderdaad heel gezellig om in de kantine te staan, maar hoe gezellig het ook kan zijn, we houden ons altijd wel strikt aan de verplichte sluitingstijden. Ik ben mee geweest om de nieuwe keuken te kopen en daar ben ik heel blij om. Het is goed dat daar ook met een vrouwenoog naar gekeken wordt en kan ik uit ervaring spreken doordat ik veel in de keuken sta”. De dames gaan wel proberen om in de nieuwe kantine wat meer gezondere producten aan te bieden. Monique: “Snacks zijn nooit helemaal weg te denken en dat geldt ook zeker voor de gehaktballen, die door de plaatselijke slager Boersema geleverd worden. Maar een zakje popcorn is bijvoorbeeld gezonder dan een zakje chips. We proberen zo nu en dan wat uit en als het aanslaat, dan gaan we ermee door”.

Voorlopig gaat de bouwcommissie stap voor stap door richting voltooiing en oplevering. De financiering van de bouw wordt daarbij geheel door de gemeente geregeld. De club is zelf verantwoordelijk voor de inrichting en verdere aankleding. Door goed overleg en constructieve samenwerking binnen de financiële mogelijkheden, gaat dat ongetwijfeld een prachtig eindresultaat opleveren. Derk Jan Hofstee merkt ter afsluiting daarover op: “De functionaliteit is belangrijker dan hoe het er uiteindelijk allemaal uit komt te zien. Bovendien valt over smaak altijd te twisten. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen straks met veel plezier en voldoening gebruik gaat maken van het complex, waarin alles aanwezig is wat we vooraf noodzakelijk vonden. Dan kun je toch alleen maar tevreden zijn”.