Foske Tamar van der Wal weer ijskoud de beste

Eindelijk……

Eerst was er de derde plaats in Amsterdam tijdens de openingsmarathon op de Jaap Edenbaan. Geen winst, een beetje teleurstelling. Een seizoensstart met winst was niet gek geweest. Dan moest het maar gebeuren in Utrecht, maar ook daar werd de verwachte winst niet binnen gehaald en moest Foske Tamar van der Wal genoegen nemen met een derde plaats. Ze zag de winst naar Elma de Vries gaan. Dan begint het toch een beetje te kriebelen. Vorig jaar ging het zo gemakkelijk. Tenminste, ogenschijnlijk. Winst na winst was het credo en Van der Wal was de te kloppen vrouw. Zowel op kunst- als natuurijs. In Deventer een week later was het bijna zover. Een tweede plaats, achter opnieuw Elma de Vries. Zeer stabiel, driemaal op het podium rijden. Daarmee liet de korte, rappe rijdster zien dat ze tot de crème de la crème van de marathontop behoort. De ultieme beloning bleef echter uit.
Een ijzeren wet in de sportwereld is dat wanneer verwachte zeges uitblijven het spook van onzekerheid begint op te doemen. Interessant was het dan ook te zien hoe Van der Wal om zou gaan met de vierde wedstrijd. Zou het haar dan lukken is het verre den Haag? Het lukte de kopvrouw van Okkinga communicatie inderdaad. Eindelijk was daar de zege. Het zelfvertrouwen had niet geleden onder de uitblijvende zeges. En dat is misschien wel de grootste kracht van de schaatsende alleskunner. Ging het om onverklaarbare redenen in het langebaanschaatsen mis na een nederlaag, hier blijft de schaatsster ijskoud en overtuigd van haar kwaliteiten. De marathon liep uit op een massasprint en alle kopstukken waren van de partij. Irene Schouten, Mariska Huisman, Maria Sterk, Carla Zielman en Elma de Vries, hoewel de laatste niet mee deed om de prijzen dit maal. Het was van der Wal die na een fotofinish zich de winnares mocht noemen. Samen met Schouten vochten ze een ongemeen felle strijd uit en beide durfden, eenmaal over de finish, niet te juichen omdat ze het gewoonweg niet wisten. Na het juryberaad gingen bij Van der Wal beide handen de lucht in en maakte de gespannen glimlach plaats voor opgeluchte blijdschap.

De eerste zege is binnen en in een eerste reactie gaf ze onmiddellijk de credits aan haar ploeg. “Als je zag hoe mooi we het treintje vormden, hoe goed het liep, en hoe perfect die meiden mij hebben af gezet, kan ik niet anders zeggen dat ik daar erg van heb genoten. De wil om zo’n wedstrijd om te zetten in winst nam daardoor alleen maar toe. Ik wilde het daarom ook goed afmaken.” Van der Wal, die zich wederom niet mengde in de puntenstrijd die tussentijds zijn te verdienen liet weten opgelucht te zijn na de eerste zege. “Het vertrouwen is er wel, maar het is wel fijn om dat bevestigd te zien in een zege. De vorm van vorig jaar is er nog niet, maar het seizoen is nog jong en de hoofdprijzen worden pas later verdeeld.” In het algemeen klassement blijft Van der Wal op een tweede plaats staan, achter Mariska Huisman.