Galerie Ruigewaert maakt naam in de regio: “Kunst doet niet aan trends”
NIEZIJL – Het is inmiddels elf jaar geleden dat Tjitske Regnery en haar man Henk Menger neerstreken in het pittoreske Niezijl. Op zoek naar een mooie plek om te wonen én te werken. Of nou ja, ‘werken’. Wie dagelijks met plezier aan het werk gaat, zal aan het eind nooit een dag gewerkt hebben. Het stel kwam uiteindelijk uit bij een voormalig melkveebedrijf aan de Rijksstraatweg. “Een prachtige plek”, vindt Tjitske Regnery nog altijd, “maar wel één waar nog veel aan moest gebeuren.” Een jaar vol verbouwingen volgde, maar het resultaat mag er zijn: Galerie Ruigewaert opende tien jaar geleden de deuren en is in die periode uitgegroeid tot een begrip in de kunstwereld. En dan niet alleen de plaatselijke kunstwereld. Ook ver daarbuiten weet men de weg te vinden naar het mooie Niezijl in de wetenschap dat er ware kunstschatten zijn te bewonderen in de galerie van Tjitske en Henk.
Een belangrijke pijler onder het succes is de creatieve en persoonlijke inslag waarmee Tjitske werkt. “Ik kom oorspronkelijk uit de interieurwereld”, begint kunstliefhebster en verzamelaar Tjitske haar verhaal. “Hier in Niezijl wilden we interieur en kunst gaan combineren in onze galerie. In een woning kan het één namelijk niet los gezien worden van de ander. Kunst ís een bepalend onderdeel van iemand zijn interieur. Daarom snap ik ook niet waarom de meeste interieurontwerpers verkeerd om werken. Zij maken eerst de meubels, richten vervolgens de kamers in en zien later wel wat er aan de muur moet komen te hangen.” Helemaal fout, vindt Tjitske, die daar duidelijk andere ideeën op na houdt. “Kunst is persoonlijk, men koopt een schilderij met het hart. Dat terwijl meubelen gebruiksvoorwerpen zijn. Een stofje, een meubel is na vijf jaar toe aan vervanging. Kunst is voor het leven. Daarom mag een schilderij ook geen sluitstuk zijn van een inrichting of een ontwerp, maar moet het je startpunt zijn.” Samen met een goede vriendin werd er dus in de juiste volgorde gewerkt. Op maat gemaakt meubilair naar de wens van de klant. Tjtiske: “Ik maakte de meubelen en zij schilderde ze. Eigenlijk deden we dus alleen opdrachten, waarbij de klant precies kon krijgen wat hij of zij wilde hebben. In het begin hebben we ook ‘zomaar’ wel eens iets gemaakt. Immers, je moet toch eerst starten en laten zien wat je waard bent, maar toen we na een half jaar al uitverkocht waren zijn we geswitched naar het alleen op maat en op bestelling maken van meubelen.” Langzaamaan verdreef de kunst het maken van meubelen naar de achtergrond. “Af en toe maak ik nog wel eens iets”, bekent Tjitske. “Een lampenkap of nieuwe stoffering op een meubel, maar eigenlijk te weinig. In ieder geval minder als dat ik zou willen. Het vinden van nieuwe kunst voor in de galerie neemt te veel tijd in beslag, waardoor ik helaas de tijd niet meer heb om uitgebreid bezig te zijn met meubelstukken. Al zijn mensen nog altijd welkom als ze iets bijzonders willen hebben.” Het houden van exposities is inmiddels de hoofdmoot geworden in Galerie Ruigewaert. Daarbij werkt de galerie volgens een eigen plan. “In de meeste galerieën is het werk van de kunstenaars te koop, maar moeten mensen wachten tot de expositie afgelopen is voordat zij het kunstwerk mogen ophalen”, aldus Tjitske. “Als ik een nieuwe jurk koop, wil ik ook niet een maand wachten voordat ik het aan kan trekken. Wij plakken dus geen rode stickertjes op de schilderijen, maar geven bij aankoop de pas aangeschafte aanwinst direct mee. Inclusief een vijf dagen op zicht garantie. Mensen worden verliefd op een schilderij, maar dan moet het nog mee naar huis en ingepast worden in het interieur. Je wilt toch het schilderij een mooie plek aan de juiste muur geven. Misschien kijken of het aan de linkerkant of toch aan de rechterkant van de kamer moet komen te hangen. Daar komt bij dat de belichting in de galerie optimaal is. Men ziet dus een schilderij op zijn mooist. Het kan maar zo zijn dat het eenmaal thuis minder uit de verf komt. Dus is het belangrijk dat men het schilderij in de eigen omgeving kan beoordelen bij daglicht, kunstlicht en in de avonduren.” De gemakkelijke manier van verkopen en de klantgerichte voorwaarden zorgden er in de beginjaren voor dat andere galeriehouders in de regio Ruigewaert niet als volwaardige galerie beschouwden. “Ik kreeg regelmatig te horen dat wij een winkel hadden en geen galerie”, blikt Tjitske terug. “Ze namen Ruigewaert totaal niet serieus. Toch heb ik volgehouden, Ruigewaert is anders, wij onderscheiden ons.” De grootste scepsis is inmiddels verleden tijd en het concept ‘Kunst in een andere entourage dan men gewend is’ wordt trots uitgedragen. Meerdere galerieën hebben het gedachtegoed van Ruigewaert omarmd en zijn gaan werken volgens dezelfde methode gericht op ‘klantvriendelijkheid’ voor de kunstliefhebber. “Wij zijn een pionier geweest op dit gebied”, vindt Tjitske. “De afgelopen tien jaar is precies geweest zoals wij voor ogen hadden. De galerie weerspiegelt mijn liefhebberij voor kunst, want dat is de grote drijfveer. Ik ben zelf een groot liefhebber en dat is misschien nog wel belangrijker dan het hebben van een galerie. Kunst moet iets met je doen, er moet wat gebeuren. Als dat het geval is, dan kan je ook op een goede manier een galerie inrichten en leuke exposities houden. Kunst is gewoon enorm belangrijk. Want laten we eerlijk zijn, zonder kunstenaars zouden onze huizen een stuk minder kleur bevatten. Feitelijk kleuren zij ons leven.” Of in ieder geval het leven van Tjitske zelf. De liefhebster heeft tegenwoordig een flinke collectie kunst in eigen bezit. “Iets teveel zelfs”, geeft ze lachend toe. “Eigenlijk zou ik ook stukken uit mijn eigen collectie moeten gaan verkopen. Tot die tijd wissel ik gewoon per seizoen de schilderijen in huis om. Mooie felle kleuren in de lente en nu in deze periode gezellige bruin- en roodtinten. Zo pas ik mijn interieur aan bij het jaargetijde en gebruik ik een groot gedeelte van mijn eigen collectie.” Momenteel is in Galerie Ruigewaert de expositie ’10 Jaar Verborgen Schatten’ te bewonderen. Een expositie waar het werk van meer dan vijftig kunstenaars te bekijken en te koop is. “Er hangen onder meer schilderijen uit de tijd van de Haagse School, uit de hoogtijdagen van de Groninger kunstkring ‘De Ploeg’ en werk van hedendaagse noordelijke realisten”, somt ze op. “Dit is een jubileumexpositie, maar de vorm waarin we dit hebben gegoten is ‘per toeval’ ontstaan.” Drie jaar geleden viel het Tjitske Regnery op dat mensen die van hun kunst af wilden de werken vaak naar een veiling brachten. “Een onwenselijke situatie voor iedereen behalve de koper”, vindt ze. “Mensen hebben het schilderij vaak in een galerie gekocht voor een behoorlijke prijs. Op een veiling gaat het vervolgens per opbod –en meestal voor een schijntje- naar de volgende eigenaar. Niet alleen lijdt de verkoper een gigantisch verlies, ook voor de kunstenaar heeft dit desastreuze gevolgen. Zijn werk devalueert enorm. Daarbij komt ook nog eens dat kopers uiteindelijk zeggen: ‘Nee, ik koop niet meer in galerieën. Te duur.’ Dus ben ik gestart met wat wij noemen ‘Wintervoorraad’. Eigenlijk fungeren wij als intermediair tussen verzamelaars en brengen kunst van de ene eigenaar naar de andere.” De visie daarbij is om zowel de kopers als de verkopers tegemoet te komen én de kunstenaar zijn naam te laten behouden. “Wij verkopen de ‘tweedehands’ kunstwerken voor 20 procent onder de galerieprijs. Dat is voor de koper een mooie korting, maar nog altijd flink meer dan wat de verkopende partij op een veiling had gekregen.” De ‘Wintervoorraad’ trekt jaarlijks meer bekijks. Zowel verkopers als kopers bezoeken graag de galerie in Niezijl om hun overbodige kunst van de hand te doen of juist nieuw werk aan de verzameling toe te voegen. Tjitske: “Kunst hoort in ieder geval niet op zolder te staan. Wat voor de één overbodig is, betekend voor de ander intens geluk. We gaan dus lekker op deze voet verder.” En het liefst ook zo lang mogelijk, als het aan Tjitske ligt. “Stoppen? Ik moet er niet aan denken”, lacht ze. “Daarvoor vind ik dit werk veel te leuk. Nog altijd zoek ik met veel plezier naar nieuwe kunst, naar bekende en onbekende kunstenaars en bouw ik graag nieuwe exposities op. Nu we minder exposities houden dan in de beginjaren zou ik in theorie tijd over moeten houden. Maar dat is theorie. In de praktijk pak ik andere zaken er net zo hard bij. Voor deze expositie heb ik zelf de advertenties ontworpen, de uitnodigingen gemaakt en de flyers in elkaar gezet. Misschien wil ik wel iets te graag de regie houden en mijn creativiteit laten zien.” Dat heeft overigens ook zijn positieve kanten. De galerie ademt één en al nostalgie uit en heeft meer weg van een museum dan van een hedendaagse galerie. Laat Tjitske Regnery voorlopig dus maar even de regie houden, daar is niets mis mee. Galerie Ruigewaert is op zaterdag en zondag geopend van 12.00 tot 18.00 uur en op afspraak.
