‘Gemixte groepen zijn een realistische afspiegeling van de samenleving’
Samenwerkingsschool Aduard een groot succes!
ADUARD – In mei van dit jaar werd duidelijk dat de openbare en de christelijke scholen in Aduard na de vakantie samen verder zouden gaan onder de werknaam ‘Samenwerkingsschool Aduard’. Inmiddels zit de eerste week in deze nieuwe situatie er voor de leerlingen alweer op. ‘De kinderen weten zich bijzonder goed aan te passen’ zeggen zowel directrice van voormalige CBS Adewerth Greet Bakker als Libbe de Vries, directeur van de voormalige Goeman Borgesiusschool. Marleen Arends, moeder van één van de leerlingen en tevens lid van de ouderwerkgroep, beaamt dit: ‘Kinderen zijn wat dat betreft heel flexibel.’
Dat grote aanpassingsvermogen van kinderen komt goed van pas, want veranderingen zijn onvermijdelijk als je een bijzondere en een openbare school samenvoegt. ‘We kwamen voor vragen te staan als: hoe geef je vorm aan de dagopening of aan de levensbeschouwelijke lessen? Kies je voor een apart aanbod voor de godsdienstige en niet-godsdienstige kinderen of laat je ze alles samen doen? Dit soort keuzes legden we ook voor aan de ouderwerkgroep, die we hebben opgericht om ouders een stem te geven in deze ontwikkeling. Het bijzondere was dat juist de ouders het belangrijk vonden om alle kinderen hetzelfde programma te laten draaien. En daar kunnen wij het alleen maar mee eens zijn. Op die manier creëer je veel meer eenheid in je school en vormen de kinderen tegelijkertijd een groot wederzijds respect ten opzichte van elkaar en elkaars levensovertuiging. Zo’n gemixte groep is bovendien een realistische afspiegeling van de samenleving en dat vinden we erg belangrijk. Dus als de leerkracht ’s ochtends opent met een gebed kunnen de kinderen zelf kiezen of ze meedoen of gewoon even stil zijn,’ legt Bakker uit. Nadat de zoon van Marleen Arends, afkomstig van de openbare school, voor het eerst een Bijbelverhaal had gehoord zei hij tegen haar: ‘Mam, dat moet je ook eens lezen, het is best wel interessant.’
De school is erg blij met de positieve houding van de ouders. ‘Ik denk dat we het goed getroffen hebben met hun open- en betrokkenheid,’ zegt de Vries. De school heeft zelf ook het nodige gedaan om de ouders en kinderen zo goed mogelijk te begeleiden in de nieuwe situatie. Bakker: ‘We zijn heel open en transparant geweest in onze communicatie. Onze deur stond altijd open voor ouders met vragen. Ouders kunnen verstandelijk misschien wel begrijpen dat het goed is om twee scholen samen te voegen, maar het gevoel moet ook meegaan. En gelukkig is dat gebeurd.’ Naast de ouders en de kinderen moeten ook de leerkrachten wennen aan de nieuwe situatie en ook zij zijn positief: ‘Vroeger hadden we door het kleinere aantal leerlingen allemaal combinatiegroepen. Nu hoeft dat niet meer, want er zijn voldoende leerlingen om enkele groepen te vormen. Dat betekent meer aandacht voor elk kind en dat is prettig voor de leerkrachten, maar ook voor de kinderen,’ aldus Bakker. Dat merkt ook Marleen Arends aan haar zoon: ‘Hij vindt het veel rustiger in de klas en iedereen is met hetzelfde bezig, daardoor kan hij zich beter concentreren.’ Ook waren de scholen het snel eens over praktische vraagstukken als: Welke methodes houden we? Of: Hoe delen we de lokalen in? ‘We hebben simpelweg gekozen voor de methodes waar de meeste boeken van waren,’ zegt Bakker lachend ‘en we hebben er op de bovenverdieping een lokaal bij gemaakt.’
Op de maandag na de vakantie hingen er symbolisch vier gouden linten aan de deur bij de hoofdingang. Deze linten hebben te maken met ‘De Gouden Weken,’ een project afkomstig uit Scandinavië dat inzet op groepsgevoel en betrokkenheid met elkaar. Het voormalige C.B.S. Adewerth startte hier vorig jaar mee en gaat hier dit jaar mee verder. ‘Dat project past perfect bij de nieuwe situatie,’ aldus Bakker. ‘We gaan dit jaar zelfs nog een stapje verder door de ouders uit te nodigen voor een gesprek met de leerkracht, niet zodat de leerkracht hen iets kan vertellen over hun kind in de klas, maar andersom: zodat zij over hun kind kunnen vertellen aan de leerkracht. Op die manier willen we de leerkrachten met ouders en kinderen kennis laten maken.’ In het kader van dit project gaan de kinderen van groep 7/8 ook halverwege september al op schoolkamp, in plaats van aan het eind van het jaar. ‘We hebben de ervaring dat de kennismaking van kinderen in die leeftijdscategorie anders verloopt dan bij jongere kinderen, daarom hebben we vorig jaar voor deze opzet gekozen en dat beviel goed,’ zegt Bakker.
De samenwerkingsschool Aduard: een samenvoeging van bijzonder en openbaar onderwijs. ‘Jaren geleden was zo’n constructie ondenkbaar,’ zegt de Vries, ‘maar wij hebben het voor elkaar gekregen en daarin lopen we volgens mij redelijk voorop. Ik denk dat onze school een prachtig voorbeeld is van hoe je een school opent kunt houden in een klein dorp. We zitten samen in één gebouw, maar de identiteit van beide scholen staan nog overeind.’ Greet Bakker vult aan: ‘De kinderen uit het dorp kennen elkaar vaak al van de sportclub of ze spelen met elkaar in de buurt en nu gaan ze -bovendien in hun eigen dorp- ook samen naar school.’
