GertSennema-SWET
Een tiedje leden heurde ik ien t programma “Twij deuntjes veur ain cent” van Henk Scholte op radio Noord, t karakteristieke stemgeluud van Gert Sennema uut Griepskerk. Ik heb Gert ongeveer vitteg joar leden veur t eerst trovven. Mien vrouw en ik stonden met handel op n markt ien Griepskerk veur de deur van e krudeniers winkel van Jan en Dine van Esch. We stonden krekt even ien e winkel om n kop kovvie toen e deur open ging en n jongeman ien n lange zwarte jas binnenstapte. Hij had n gitaar bij hum en begon n liedje te zingen veur Jan en Dine. t Was kunstenoar Gert Sennema een veulziedeg man die niet ien n poar woorden omschreven worden kin.
Gert is geboren en getogen ien Griepskerk en het n opleiding aan e Academie Minerva ien Stad doan. Zien eerste atelier (waarkploats zeit er zelf) was ien t veurmoaleg treinstation van Griepskerk. Dit station is ien 2005 ofbrand. Hierbij binnen veul van zien kunstwarken en gereedschap dat van zien pabbe west het, verloren goan. Gert was slim hecht aan t olle gereedschap. Loater kreeg er n waarkploats ien e kantine van e veurmoalege melkfabriek ‘De Kievit’ ien Griepskerk.
Kunstwarken van zien hand binnen hoofdzoakelek ien e noordelijke helft van Nederland te vienden, zoas ien t UMCG en ien Nuus. Zien warken binnen voak moakt van brons of holt. Sums het er ze moakt op t plak woar de bomen groeid hemmen en kapt werden. Gert let zich veural inspireren deur de ruumte en de betekenis doarvan. Noast beeldende kunst moakt Gert ok muziek met de band Westkaant Stad en bedenkt en schrift er theater stukken.
Zien grootste en succesvolste productie was SWET. Locoatie theater SWET wer, net as zien muziek, veur n groot deel speuld ien t Westerkwartiers. t Idee kwam op toen er plannen moakt werden om t verenigingsgebouw ‘De Burcht’ ien Griepskerk, ôf te breken. Omdat zien eigen atelier ôfbrand was, wist Gert dat er poar week noatied niks meer te vienden is en wat et betekent as n gebouw verdwient. Hij had t er over met Sjoert van der Naald, ploatsgenoot en regisseur. Ze hielden herinnerings op over wat er allemoal ien dat gebouw gebeurd was. Bruloften, begrafenissen, tentoonstellings, muziek, zang, toneeluutvoerings, vergoaderingen en goa zo mor deur. De opa van Gert (kleine Piet) het as ceremoniemeester vescheidene bruloften begeleid. As de minsen et betoalen konden wer er bij zo’n feest een pianist ienhuurd. Was dat te duur dan kwam er n accordeonist. Gert en Sjoert kwammen tot e conclusie dat et gebouw niet zunder meer ofbroken worden kon, der most as herinnering aan ‘De Burcht’ een theaterstuk moakt worden. Ze kwammen tot e conclusie dat host elk dörp wel n gebouw had dat of ofbroken worden zol, of al ofbroken was.
Producent Willem Wessels kwam ien beeld en soamen vonden ze dat et wel n onderwarp was om meer met te doen. Uuteindelek besloten ze om n serie theaterveurstellings te moaken verdeeld over 7 locoaties. Elke veurstelling zol en andere sfeer kriegen en kreeg de noam van n onderdeel van n requiem. n Requiem is n dodenmis. De onderdelen verbeelden de stadia van rouwverwarking. De eerste veurstelling was ien Griepskerk en ging over de levensfase tussen 68-88 joar. De veurstelling wer ofsloten met n verlichte doodskist die omhoog ging.
De leste veurstelling was Oostindie-De Wilp en betrof de levensfase 0-4 joar en sloot of met n pasgeboren baby. Alle veurstellings wadden ondanks de regelmoatege regenbuien een groot succes.
Achterof kin-we constateren dat et n enorme opsteker west is veur de cultuur en e toal van t Westerkwartier. Der zatten veul biezundere dingen ien e veurstellings, zoas vioolmuziek van Esther Goedhart en n draaiende betonmeulen met grind. Een peerd ien n leegstoand pand. Een wand van n gebouw die open en dicht kon. Een boksring, midden tussen allemoal sloopauto’s. Zangeres Vera Sutman op n brug boven een maisveld met op e achtergrond n prachtege volle moan, wat n magnifiek gezicht was dat. n Reusachtege toart. n Opbloasboar vliegtuug ien t kenoal die specioal ien China moakt was. Molukse vrouwen die veur drie honderd minsen eten kookt hemmen. Zo veul regen dat licht en geluud uutvielen. n Liekauto met n chauffeur die iedereen met heur opmarkings shockeerde. n Bouwput as decor, je kinnen et zo gek niet bedenken of t is doan worden.
Ok is er veur dizze veurstellings veul nije muziek componeerd. Onder andere de liedjes: Louwke, De Brug, Verdronken ien het laand en Spiegel. En et Westerkwartiers volkslied ‘Wij zand veen en klei’ tekst van Gert Sennema en t arrangement van Roelf Postma. Een eerbetoon aan ons prachtege gebied, t Westerkwartier.
Henk Wierenga
Mientje: “Ofscheid nimmen dust mor één moal!“