Gospelkoor Rejoice Zuidhorn

Afbeelding
kleintje cultuur

GRIJPSKERK- Ze zijn even aan het bijkomen van een hectisch seizoen. Afgelopen maand stond het gospelkoor Rejoice nog met Jan Vayne op de planken. Dé Jan Vayne, wel te verstaan, de internationaal geroemde pianist met z’n enorme bos golvende haren. Maar dat was slechts een van de vele hoogtepunten van dit jaar. Want Rejoice –wat staat voor: ‘wees blij’- toerde van Grijpskerk naar Mijdrecht en van Zuidhorn naar een klein plaatsje ergens in Duitsland.

En nu is het even rust. Nou ja, rust… dirigent Willem de Wit is al weer druk in de voorbereiding met een volgend thema voor het gospelkoor. Wat trekt hem nou zo aan in de religieuze, ritmische muziek die werd geboren in de katoenvelden van Zuid-Amerika? “De inhoud van de liederen vind ik prachtig. Alle teksten zijn gebaseerd op de bijbel. En die boodschap overbrengen vind ik zo belangrijk. Wat mij betreft zou het iedere dag in de krant mogen staan. Ik doel op de boodschap dat er een god is en dat zijn zoon Jezus alles heeft gedaan om de wereld te redden.” Dat is allemaal leuk en aardig, maar wat wilt u daarmee zeggen? We leven nu, zullen sommige mensen ongetwijfeld denken. “Stel nou dat iemand een oplossing heeft voor de economische crisis, en hij vertelt dat niet maar houdt dat voor zichzelf. Dan ben je in mijn ogen niet goed bezig. We leven in een individualistische maatschappij. Gospel wil iets in de mens veranderen. Het ‘wij-gevoel’ aanwakkeren zeg maar. Daar ligt de sleutel. Persoonlijk denk ik dat gospel de oplossing is voor heel veel problemen. Wist je dat popmuziek is ontstaan uit de gospel?”

Rejoice in Zuidhorn is in 1993 opgericht. Vanaf het allereerste begin is De Wit dirigent van het koor. Hij studeerde af als klassiek slagwerker op het conservatorium in Groningen. Tijdens zijn studie dirigeerde hij verschillende koren, evenals zijn vader. Rejoice werkt veel samen met een combo, een vaste band van blaas- en slagwerkers. Iedere keer opnieuw geniet De Wit wanneer een concert succesvol verlopen is. “Hoe ik weet dat het goed gaat? Kijk, als dirigent zie je iedereen hè? Ik zie dat de koorleden de woorden die ze zingen ook écht beleven. En als ik dan zo’n twee, drie keer per avond de kriebels over m’n rug voel lopen, dan is de avond geslaagd.”

Ondertussen schuift penningmeester Anneke Bontekoe aan bij het gesprek. Hoe blijft een gospelkoor overeind in een tijd waarin de cultuurgeldkraan stevig is dicht gedraaid? “Wij ontvangen helemaal geen subsidie hoor. We bedruipen ons zelf. Gewoon door contributies, kaartverkoop voor concerten en af en toe een actie. Dan plukken we appels. En het geld dat we per krat ontvangen gaat in de kas. Zo werkt dat.”

Iedere donderdag repeteert het koor. En dat is altijd erg gezellig, vertellen de penningmeester en de dirigent. “De gezamenlijke basis die we met elkaar hebben maakt dingen vanzelfsprekend. We denken in de zelfde toonsoort zeg maar. Dat maakt het gemakkelijker om de ziel in de muziek te leggen. Alleen dan kun je de muziek ook echt overbrengen op het publiek”, legt Bontekoe uit.

Op dit moment werkt De Wit aan een nieuw project: het verhaal over Jona (en het verhaal van de walvis, red.). “We werken eigenlijk altijd met een thema. Want naast muziek doen we ook toneel en beeld. Op deze manier willen we een uitvoering aantrekkelijk maken voor een breed publiek. We merken dat jongeren vooral getrokken worden door beeld en musical. Het bedenken van een thema ontstaat eigenlijk altijd met de bijbel op schoot. We hebben nu gekozen voor het verhaal van Jona. Daar hebben we in april al een minimusical over gemaakt. Dat gaan we nu uitdiepen.” En daar zit best even tijd in want bij zo’n productie zijn ruim 40 mensen betrokken. De Wit bedenkt behalve de muziekstukken ook alle teksten voor de acteurs. “Maar ik heb gelukkig wel mensen die met me meedenken hoor”, besluit hij. In het najaar van 2013 hoopt Rejoice het stuk aan het publiek te kunnen presenteren.

UIT DE KRANT