Grensoverschrijdend
ik proat plat! doe ok?
Je kinnen de leste tied gien kraant opensloagen of noar de tillevisie kieken of het gijt wel over ‘grensoverschrijdend gedrag”. “#Me too” binnen twee Engelse woorden woarvan host elkeneen ien Nederland nou wiet wat der met bedoeld wordt.
Mor uut overlevering wiet Henk Wierenha dat het vroeger ok wel es over de grens ging. Hieronder zien verhoal van Tinus, dat deur de joaren hen ien de familie deurverteld werd.
Het is ien de haarst van 1758. Het is hartstikke kold,duuster en het miggelt wat. Op de heide bij Moarum lopt Tinus. Hij leit hielemoal ien de nederklits. De hiele dag het er probeert om aan eten te kommen veur zien vrouw en vier kiender. ‘s Mörgens wied op de tied is er noar het olde diepke lopen. Onnerweegs het er een mooie rechte tak uut de onnerwaal sneden. Guster had er al van kattedarm een vislien moakt. Onder wat old holt had er een poar mooie vette wurms vonden. De zun komt op en er is een beetje grondmist, een prachtig gezicht. Even verget Tinus dat het de leste tied zo moeilijk is om veur zien huusholling te zörgen. Van’t zummer kon er zo nou en dan wat verdienen deur te helpen met hooien. Mor het beetje geld dat er doar met verdiend had, is al lang weer op. Mor nou lopt er te fluiten, want de dag lacht hem toe. Het uutzicht op de heide is prachtig en zien vistuug dik ien orde. Het kin host niet aans of hij komt vanoavend met n mooi moaltje vis thuus. Bij de gedachte allennig al lopt het wotter him ien de mond. Al gauw is hij bij t olde diepke en gooit zien hengeltje uut. Noa een uur: gien biet. Starker noch de hiele mörgen het er gien viske vongen. Hij begunt him nou toch wel wat zörgen te moaken. Wat moeten ze vanoavend eten. Hij beslut om mor richting huus te goan en wat knollen of zo te zoeken. Het zit niet met. Het het de leste tied nogal nat west en doardeur is host alles verröt.
Zien zin is ien de loop van de dag oardeg minder worden. Nou hij bij de boerderij van Abel Janszoon lopt wordt er zelfs hellig. Dizze summer het er hier aan het waark west. Hij most wel want andere boeren hadden gieneen meer neudig. Abel stijt ien de buurt bekend as smoorriek, mor gierig. Tinus krigt host gien geld, mor krigt wel voak te heuren dat hij te min of verkeerd dut. Vergreld kikt er noar de boerderij. Kiek, de boer hoeft gien honger te lieden. Een zwientje en een poar pieken lopen vrij rond op het hiem. Ieneenent lopt er een vette piek vlak veur zien voeten.Zunder noa te denken vangt Tinus de piek en draait hem drekst de ströt om. Gelukkig, eten. Mor hij het pech, want de boer het zien wat er doan het. Die ropt zien vaste arbeider en soamen pakken ze Tinus bij t nekvel en sluten hem op ien de zwieneschuur.
Anderdoags brengen ze him noar de schout . Die zet hem achter die tralies brengt hem veur het gerecht in Sebaldeburen. De rechtszoak duurt nogal lang. Ondertied bedenkt Tinus zich wat hem wel niet boven de kop hangt. Zillen ze hem der met een zweep van laans geven? Of zillen ze hem met de eerste de beste kermis aan de schandpoal zetten? Misschien hauwen ze hem zien haand er wel of ….
Eindeluk doar komt de uutslag. Hij wordt verbannen noar Friesland. Bij Surhuusterveen word er over de grens zet. Zien vrauw en kiender het er nooit weer zien. Waark het er nooit weer vonden. Met schooien en stelen komt er aan de kost. Noa een poar joar is er as een verbitterde man uut de tied kommen. Die arme Tinus, hij kon toch zeker woar ok niet wieten, dat er deur over de grens van de wet te goan, ok de provinciegrens en de toalgrens over mos.
Mor uut overlevering wiet Henk Wierenha dat het vroeger ok wel es over de grens ging. Hieronder zien verhoal van Tinus, dat deur de joaren hen ien de familie deurverteld werd.
Het is ien de haarst van 1758. Het is hartstikke kold,duuster en het miggelt wat. Op de heide bij Moarum lopt Tinus. Hij leit hielemoal ien de nederklits. De hiele dag het er probeert om aan eten te kommen veur zien vrouw en vier kiender. ‘s Mörgens wied op de tied is er noar het olde diepke lopen. Onnerweegs het er een mooie rechte tak uut de onnerwaal sneden. Guster had er al van kattedarm een vislien moakt. Onder wat old holt had er een poar mooie vette wurms vonden. De zun komt op en er is een beetje grondmist, een prachtig gezicht. Even verget Tinus dat het de leste tied zo moeilijk is om veur zien huusholling te zörgen. Van’t zummer kon er zo nou en dan wat verdienen deur te helpen met hooien. Mor het beetje geld dat er doar met verdiend had, is al lang weer op. Mor nou lopt er te fluiten, want de dag lacht hem toe. Het uutzicht op de heide is prachtig en zien vistuug dik ien orde. Het kin host niet aans of hij komt vanoavend met n mooi moaltje vis thuus. Bij de gedachte allennig al lopt het wotter him ien de mond. Al gauw is hij bij t olde diepke en gooit zien hengeltje uut. Noa een uur: gien biet. Starker noch de hiele mörgen het er gien viske vongen. Hij begunt him nou toch wel wat zörgen te moaken. Wat moeten ze vanoavend eten. Hij beslut om mor richting huus te goan en wat knollen of zo te zoeken. Het zit niet met. Het het de leste tied nogal nat west en doardeur is host alles verröt.
Zien zin is ien de loop van de dag oardeg minder worden. Nou hij bij de boerderij van Abel Janszoon lopt wordt er zelfs hellig. Dizze summer het er hier aan het waark west. Hij most wel want andere boeren hadden gieneen meer neudig. Abel stijt ien de buurt bekend as smoorriek, mor gierig. Tinus krigt host gien geld, mor krigt wel voak te heuren dat hij te min of verkeerd dut. Vergreld kikt er noar de boerderij. Kiek, de boer hoeft gien honger te lieden. Een zwientje en een poar pieken lopen vrij rond op het hiem. Ieneenent lopt er een vette piek vlak veur zien voeten.Zunder noa te denken vangt Tinus de piek en draait hem drekst de ströt om. Gelukkig, eten. Mor hij het pech, want de boer het zien wat er doan het. Die ropt zien vaste arbeider en soamen pakken ze Tinus bij t nekvel en sluten hem op ien de zwieneschuur.
Anderdoags brengen ze him noar de schout . Die zet hem achter die tralies brengt hem veur het gerecht in Sebaldeburen. De rechtszoak duurt nogal lang. Ondertied bedenkt Tinus zich wat hem wel niet boven de kop hangt. Zillen ze hem der met een zweep van laans geven? Of zillen ze hem met de eerste de beste kermis aan de schandpoal zetten? Misschien hauwen ze hem zien haand er wel of ….
Eindeluk doar komt de uutslag. Hij wordt verbannen noar Friesland. Bij Surhuusterveen word er over de grens zet. Zien vrauw en kiender het er nooit weer zien. Waark het er nooit weer vonden. Met schooien en stelen komt er aan de kost. Noa een poar joar is er as een verbitterde man uut de tied kommen. Die arme Tinus, hij kon toch zeker woar ok niet wieten, dat er deur over de grens van de wet te goan, ok de provinciegrens en de toalgrens over mos.